تولید نفت ونزوئلا در ژانویه (دی-بهمن) گذشته به ۶/ ۱ میلیون بشکه در روز کاهش یافت که کمترین میزان در سه دهه اخیر است و نسبت به مدت مشابه سال قبل ۲۰ درصد و در مقایسه با میانگین ۲/ ۲ میلیون بشکه در روز سال ۲۰۱۶ معادل ۶۰۰ هزار بشکه در روز کاهش دارد. وضع این کشور روزبه‌روز بدتر می‌شود. تولید نفت ونزوئلا ممکن است در سال میلادی جاری نیز ۴۰۰ تا ۶۰۰ هزار بشکه در روز کاهش یابد و فروپاشی کامل دولت ونزوئلا که آمریکا نیز با وضع تحریم‌های سختگیرانه جدید بر بخش نفت این کشور، آن را تشدید کرده ممکن است در توقف کامل تولید نفت اتفاق بیفتد.

افزایش‌های اخیر قیمت نفت خام اوپک به دلیل تبعیت بیش از ۱۰۰ درصد اوپک و متحدان آن از توافق کاهش تولید نفت اتفاق افتاده که با کاهش مازاد عرضه به‌طور چشمگیری به ایجاد تعادل میان عرضه و تقاضای نفت کمک کرده است. اما، ونزوئلا نقش مهمی در این کاهش تولید و درصد بالای پایبندی اوپک به توافق یاد شده، ایفا کرده است، زیرا تشدید بحران‌های این کشور و افت چشمگیر تولید نفت آن در زمان بسیار مناسبی برای اوپک اتفاق افتاده است. بنا به پیش‌بینی فوریه (بهمن-اسفند) گذشته شرکت «اس.‌اند. پی. گلوبال پلاتس» تولید اوپک ۳۴۰ هزار بشکه کمتر از تولید هدف ۷۳/ ۳۲ میلیون بشکه در روز آن است که کاهش تولید ونزوئلا به تنهایی بیش از این مقدار است و در حقیقت این کشور زحمت دیگر اعضا برای کاهش تولید را کم کرده است.  علاوه بر این، سقوط تولید نفت ونزوئلا، چنان افتی در عرضه نفت ایجاد کرده است که افزایش تولید شرکت‌های نفت شیل آمریکا را می‌پوشاند و با جلوگیری از ایجاد یک مازاد عرضه شدید، مانع سقوط قیمت‌های نفت می‌شود. بنابراین، سقوط به موقع تولید نفت ونزوئلا به اوپک و نفت شیل اجازه داد که هر دو بتوانند در قیمت ۶۰ تا ۷۰دلار سودآور بوده و بقایشان تضمین شود. اوپک در نشست رسمی ۳۰ نوامبر ۲۰۱۶ (دهم آذرماه ۱۳۹۵) خود در وین، برای نخستین بار از سال ۲۰۰۸ میلادی با کاهش تولید موافقت کرد تا با کاهش مازاد عرضه نفت در بازارها، به بالا رفتن سطح قیمت‌ها کمک کند. روسیه و ۹ تولید‌کننده دیگر نیز در اواخر سال ۲۰۱۶ به توافق کاهش تولید اوپک پیوستند.بر اساس این توافق، کشورهای امضاکننده متعهد شدند در مجموع از سطح تولید ۸/ ۱ میلیون بشکه در روز بکاهند که این میزان، حدود ۲ درصد کل تولید نفت در جهان است. این توافق تا پایان سال ۲۰۱۸ معتبر است.