دنیای اقتصاد: شرکت ملی نفت ایران مطالعه روی یکی دیگر از میدان‌های نفتی کشور را به روس‌ها سپرد. این تفاهم‌نامه که با شرکت تاتنفت برای مطالعه میدان نفتی دهلران به امضا رسیده است، دومین امضای تفاهم‌نامه با شرکت‌های روسی محسوب می‌شود. تفاهم‌نامه اول چندی پیش و بر سر مطالعه میدان منصوری و آب تیمور با شرکت روسنفت به امضا رسیده بود. به گزارش «شانا» یادداشت تفاهم همکاری (MOU) میان علی کاردر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران و نیل ماگانف، مدیرعامل شرکت تا‎تنفت روسیه صبح روز گذشته امضا شد که بر این اساس، تا‎تنفت کار مطالعاتی خود را روی میدان نفتی دهلران آغاز می‎کند. ماگانف استخراج نفت، ازدیاد برداشت، پالایش نفت، ماشین‌سازی و ساخت تجهیزات را به‌عنوان شاخه‎های کاری مختلف تاتنفت معرفی کرد و افزود: تربیت و در اختیار داشتن نیروهای متخصص و بهره‎مندی از انواع فناوری‎های روزآمد از دیگر ویژگی‎های این شرکت است. آن طور که مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران می‌گوید: شرکت تاتنفت، افزایش ضریب بازیافت این میدان نفتی را محور مطالعات خود قرار خواهد داد.

کاردر همچنین با تاکید بر اینکه شرکت‎های خارجی بر اساس الگوی جدید قراردادی مکلف به همکاری با یک شرکت ایرانی هستند، افزود: شرکت‌های خارجی می‌توانند از فهرست ١١ شرکتی که از سوی وزارت نفت ایران به‎عنوان شرکت‎های صاحب ‎صلاحیت تشخیص داده شده‎اند، شریک خود را انتخاب کنند. وی ادامه داد: شرکت‎های خارجی در قراردادهای جدید نفتی می‎توانند از همکاری شرکای خارجی دیگر نیز بهره‎مند شوند. کاردر با اشاره به فعالیت‎های تاتنفت در زمینه ساخت تجهیزات و همچنین ماشین‎سازی گفت: امکان همکاری این شرکت با شرکت‎های سازنده ایرانی در زمینه ساخت تجهیزات وجود دارد و امیدواریم بتوان در قالب همکاری مشترک، از فناوری و دانش ساخت تجهیزات و ماشین آلات تاتنفت در ایران منتفع شد.کاردر با اشاره به صحبت‎های مدیرعامل شرکت تاتنفت مبنی بر ارتباط خوب این شرکت با بانک‎ها و توان شرکت برای فاینانس پروژه‎ها، این ارتباط را راهگشا دانست. با این حال، معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران از امکان واگذاری مطالعه یک میدان به چند شرکت خبر داد.

غلامرضا منوچهری بر این باور است که تاتنفت باید در مطالعات خود با درنظر گرفتن فضای رقابتی موجود، بهترین پیشنهادها را در کوتاه‌ترین زمان ممکن ارائه دهد. منوچهری با بیان این مطلب افزود: در بیع متقابل، سرمایه‎گذار پس از به تولید رساندن میدان، اصل و فرع دستمزد و پاداش خود را در یک دوره سرمایه‎گذاری برداشت می‎کرد؛ حال آنکه در قراردادهای جدید، صرف تولید مهم نیست و طرف قرارداد باید تولید تجمعی میدان را در یک دوره طولانی تضمین کند. وی با بیان اینکه مدت زمان اجرا و بهره‌برداری در قراردادهای جدید ٢٠ سال درنظر گرفته شده است، ادامه داد: در بیع متقابل، حجم تولید اهمیت چندانی نداشت اما در قراردادهای جدید پاداش به حجم تولید در سال‎های پیش روی قرارداد بستگی دارد. منوچهری گفت: به عبارت دیگر، تحقق منحنی تولید پیش‎بینی شده بسیار حائز اهمیت است و از این‎رو شرکت‎های طرف قرارداد در مدل جدید قراردادی صنعت نفت ایران، لازم است حرکت روی منحنی تولید را مدنظر قرار دهند؛ هدفی که تحقق آن نیازمند مطالعات ابتدایی دقیق و کارشناسانه است.

معاون توسعه و مهندسی مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران تاکید کرد: مدل جدید قراردادهای نفتی ایران بر اساس مدل قراردادی بای‎بک تنظیم شده است با این تفاوت که در برخی جنبه‎ها با هدف تامین منافع طرفین قرارداد، تکامل یافته است. وی از افزایش ضریب بازیافت به‌عنوان یکی از اهداف اصلی شرکت ملی نفت ایران در قراردادهای جدید نفتی یاد کرد و گفت: این مدل قراردادی به ویژه برای میدان‎های درحال بهره‎برداری مدل مناسبی است. منوچهری با بیان اینکه شرکت‎های خارجی باید تمام توان تکنولوژیک و دانش فنی خود را در میدان‎های موضوع قرارداد با ایران به‌کار گیرند، خاطرنشان کرد: این قرارداد نه تنها منافع بلندمدت ایران را تضمین می‎کند، بلکه برای آن دسته از شرکت‎های خارجی که توان و دانش فنی بالایی داشته باشند و از این قابلیت‎ها در میدان‎های نفت و گاز ایران استفاده کنند، سودآور خواهد بود.