زیان ۱۳ تریلیون دلاری دولت‌های نفتی از گذار انرژی
این گزارش بررسی می‌کند که اگر افزایش دمای کره زمین به ۶۵/ ۱ درجه سانتی‌گراد محدود شود، چه عواقبی برای درآمد دولت‌ها رخ خواهد داد. البته این گزارش تمرکز خود را بر ۴۰ دولت گذاشته که از دست دادن درآمد نفت برای آنها چالش برانگیزتر از سایر کشورها خواهد بود و اصطلاحا دولت نفتی (PetroState) خوانده می‌شوند. خسارت تخمینی به امور مالی دولت در این کشورها از دست دادن به‌طور میانگین ۴۶درصد از درآمد نفت و گازی خواهد بود. وابستگی به درآمد نفت و گاز برای برخی کشورها بسیار مشهود است. دولت‌های عراق و گینه استوایی بیش از ۸۰ درصد وابستگی به پول نفت دارند. ۷ کشور دیگر از جمله عربستان سعودی بیش از ۶۰ درصد وابستگی به درآمد نفت دارند.
آنگولا و آذربایجان و ۵ کشور دیگر حداقل ۴۰ درصد از درآمد دولت خود را با گذار انرژی از دست خواهند داد و ۱۲ کشور دیگر از جمله عربستان، الجزایر و نیجریه بین ۲۰ تا ۴۰ درصد از درآمد دولتی‌شان را از دست می‌دهند. البته برخی کشورها در خاورمیانه و شمال آفریقا، به دلیل هزینه‌های پایین تولید بی‌تردید آسیب کمتری خواهند دید و ممکن است در آینده هم بتوانند نفت با قیمت پایین را با سوددهی تولید کنند. این گزارش درباره دولت‌های نفتی در حال ظهور مانند غنا، اوگاندا و گویان هم ابراز نگرانی کرده است. برخی از کشورهایی که شدیدترین خسارات از گذار سوخت‌های فسیلی را می‌بینند در میان فقیرترین کشورها هستند. این گزارش می‌گوید ایجاد تنوع در درآمد دولت و اقتصاد ملی یک کار فوری است و باید متناسب با نیازهای هر کشور باشد. البته این گزارش پیشنهاد‌هایی برای این دولت‌ها دارد که سرمایه خود را در بخش آموزش و بهبود کیفیت خدمات دولت و سرمایه‌گذاری در صنایعی که انعطاف‌پذیری بیشتری در برابر انتقال انرژی دارند، مورد استفاده قرار دهند.
کربن ترکر معتقد است که بقیه کشورهای جهان نیز باید از این گذار حمایت کنند چرا که بسیاری از کشورهای تحت دولت‌های نفتی فقیر هستند. گزارش این اندیشکده در پایان چنین برنامه‌ای را در راستای رسیدن به اهداف اقلیمی تعریف می‌کند که می‌تواند به کاهش خطرات مرتبط به عدم پایداری و مشکلات امنیت داخلی دولت‌های نفتی نیز کمک کند.
