دنیای‌اقتصاد- اصفهان- فرزانه احمدی: اصفهان همان‌قدر که صنعتی است، دانشگاه هم دارد. اینجا چرخ صنعت می‌چرخد، کتاب دانشگاه هم ورق می‌خورد. سوال اما اینجا است که در قطب صنعت کشور چقدر صنعت و دانشگاه با هم ارتباط دارند؟ هر سال درباره این موضوع همایش‌های زیادی برپا می‌شود، سخنرانی‌ها و مصاحبه‌ها صورت می‌گیرد؛ نتیجه، اما شاید چندان به چشم نمی‌آید. البته باید گفت خیلی جاها هم ارتباطاتی شکل گرفته است، نمی‌توان آن را نادیده گرفت. پذیرش پروژه‌های پایانی دانشجویان توسط بخش‌هایی از صنعت و تامین امکانات و هزینه‌های پژوهشی آن یکی از راه‌هایی است که به شکل گیری این ارتباط کمک کرده است. یک دانشجوی ترم آخر کارشناسی ارشد رشته متالورژی که طرح وی توسط یکی از واحدهای صنعتی اصفهان مورد حمایت قرار گرفته است، درباره چگونگی توجیه طرح دانشجویان در واحدهای صنعتی گفت: بسته به اینکه واحد تحقیق و توسعه (R &D) در واحد صنعتی مورد نظر تا چه حد فعال باشد و طرح دانشجو چه میزان بودجه نیاز داشته باشد، و مهم‌تر از همه اینکه چقدر طرح توجیه‌پذیر و مورد نیاز صنعت باشد، هزینه‌ها توسط واحد تولیدی تامین می‌شود. محمدصادق رحیمی با بیان اینکه صنعت بیشتر مبتنی بر تجربه و دانشگاه متکی بر علم است، اظهار کرد: با اینکه تجربه صنعتگران بیش از دانشگاهیان است، اما بسیاری از مشکلات آنها می‌تواند با علم دانشجوها حل شود. وی اضافه کرد: مدیریت صنعت پیش از این کمتر به سمت برقراری این ارتباط بوده، اما به تازگی با تغییر مدیریت کارخانه‌ها باافراد تحصیل کرده، این رابطه دارد بیشتر می‌شود. یک صنعتگر هم درباره موانع شکل‌گیری این رابطه گفت: گاهی طرح‌های دانشجوها خام است؛ آنها روش کار کارخانه را نمی‌دانند و بیشتر در محیط‌های کوچک آزمایشگاهی کار کرده‌اند. وی افزود: سپردن هزینه‌های بالا به دانشجویانی که روش کار صنعت را بلد نیستند، ریسک است. به نظر می‌رسد این عدم ارتباط کافی یک موضوع دو‌طرفه است: هم صنعت برای دادن مبالغ هنگفت به دانشگاهیان ریسک نمی‌کند و هم دانشگاهیان نیاز صنعت را نمی‌شناسند؛ که البته بخشی از آن به طور قطع به نظام آموزشی ما برمی‌گردد. موضوع پایان نامه‌های دانشجویی اگر با توجه به نیازهای صنعت انتخاب شود، می‌تواند برای هر دو بخش و گسترش این ارتباط مفید باشد. رشته‌های دانشگاهی هم باید بر اساس نیاز صنعت تدوین شوند.از جمله تلاش‌هایی که برای شکل‌گیری این ارتباط مفید بوده، تاسیس دانشگاه‌های جامع علمی-کاربردی در استان است. رییس مرکز آموزش عالی علمی کاربردی عتیق با بیان اینکه در تمام رشته‌های این دانشگاه‌ها نیازهای توسعه کسب و کارها شناسایی و عرضه می‌شوند، عنوان کرد: در تمامی رشته‌های این دانشگاه با صنایع مرتبط قراردادهای همکاری منعقد شده است. محمد گوهریان با بیان اینکه در این دانشگاه‌ها سطح علمی با هدف حل مساله افزایش می‌یابد، گفت: ضریب اشتغال فارغ التحصیلان این مرکز آموزشی بیش از ۷۵ درصد است. تعریف دوره‌هایی تحت عنوان کارآموزی که سال‌ها است اجرا می‌شود، از دیگر روش‌های مفید است. مدتی پیش فارغ ‌التحصیلان دانشگاه‌ها،۱۱ ماه به عنوان کارآموز در واحدهای صنعتی به کار مشغول می‌شدند و نیمی از حقوق آنها توسط سازمان صنایع و معادن وقت و نیمی دیگر توسط واحد صنعتی مربوط تامین می‌شد و پس از این مدت، بیشتر این دانشجوها با کسب تجربه در همان واحد صنعتی استخدام می‌شدند. این طرح پیش از ادغام سازمان صنایع و معادن با سازمان بازرگانی، منتفی شد. علت آن نامعلوم است، اما بعضی می‌گویند احتمالا به دلیل نبود بودجه کنسل شده است.رییس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان اصفهان درباره انحلال این طرح گفت: احتمالا تفاهم نامه ای خوب و محکم منعقد نشده و ساز و کار آن فراهم نشده است. مظفر انصاری ادامه داد: در حال حاضر طرح‌های کارآموزی ۱ یا ۲ ماهه اجرا می‌شود و ما دانشجوها را به صنایع معرفی می‌کنیم. وی درخصوص نقش ارگان‌های دولتی در شکل گیری این ارتباط گفت: دولت صرفا باید اعلام آمادگی کند. انصاری با بیان اینکه سازمان صنعت، معدن و تجارت صرفا یک اداره متولی رابطه بین صنعت و دانشگاه است، اظهار کرد: هر دو طرف باید موضوعات خود را عنوان کنند و طرف دیگر پذیرای آن باشد. رییس سازمان صنعت، معدن و تجارت اعلام کرد: ما در این خصوص با چند دانشگاه از جمله دانشگاه اصفهان، صنعتی و آزاد خوراسگان تفاهم نامه امضا کرده‌ایم.انصاری بیان کرد: یک اداره مستقل آموزش و پژوهش در ارگان ما برای برقراری این ارتباط وجود دارد، اما درخواست‌هایی که تاکنون به این بخش رسیده، شرایط لازم را نداشته اند. وی خاطرنشان کرد: پروپوزال‌های دانشجویی نباید بیش از اندازه جنبه انتفاعی داشته باشند و بیشتر باید اهداف پژوهشی را دنبال کنند. وی عنوان کرد: برقراری چنین رابطه‌ای یک عزم چند جانبه می‌خواهد. صنایع اصفهان گویا با دیگر دانشگاه‌های کشور هم بی‌ارتباط نیستند. یک استاد دانشگاه صنعتی بابل که با صنایع اصفهان همکاری دارد، ارتباط میان صنعت و دانشگاه را در اصفهان نسبت به دیگر شهرها مثبت ارزیابی می‌کند. دکتر عباسی وجود شهرک علمی تحقیقاتی در استان را نماد خوبی برای وجود این رابطه می‌داند.به هر حال چگونگی این ارتباط در اصفهان را باید به شکلی ویژه نگاه کرد؛ چراکه این استان قطب صنعت کشور است و با وجود بیش از ۸هزار واحد صنعتی در آن، حضور این دو بخش در کنار یکدیگر می‌تواند هم در ایجاد اشتغال برای تحصیلکرده‌ها تاثیرگذار باشد و هم به پیشرفت صنایع کمک کند.