اگرچه طی سال‌های اخیر، همواره شاهد رشد فزآینده طبقات ساختمان‌های مسکونی در کلانشهرها هستیم، اما به واقع هنوز آن‌طور که باید و شاید فرهنگ آپارتمان‌نشینی در میان مردم جا نیفتاده است. محمدعلی حسینی، در تماس با گروه مسکن و عمران دنیای اقتصاد با ابراز گلایه از برخی بی‌مبالاتی‌های ساکنان آپارتمان‌های مسکونی گفت:‌ ای کاش قبل از اینکه استفاده از یک کالایی در میان مردم ترویج می‌شد، فرهنگ استفاده از آن کالا و روابط فی‌مابین افراد از رابطه با آن تعمیق پیدا می‌کرد تا امروز بعد از سال‌ها، زندگی آپارتمانی در کلانشهری چون تهران شاهد ریختن زباله در راهروها، عدم پرداخت شارژ ماهیانه هر واحد و مواردی از این قبیل نبودیم. وی گفت: حدود ۲۰ سال است در آپارتمانی ساکن هستم که به هنگام تحویل، دارای نمای بیرونی مناسب و نیز راهروهای تمیز بود. اما امروز بعد از گذشت سال‌ها شاهد نازیبایی چهره بیرونی ساختمان و راهروهای آن در داخل هستیم اما هنوز برخی از ساکنان آپارتمان‌ها حاضر نیستند برای زیبایی تمامی ساختمان و رنگ‌آمیزی دیوار راهروها هزینه‌ای پرداخت کنند. در حالی که براساس فرهنگ آپارتمان‌نشینی، باید برخی الزامات نظیر پرداخت هزینه تاسیسات و تمیز نگه داشتن فضای داخلی و بیرونی ساختمان رعایت شود.

وی یادآور شد: علاوه بر این، سر و صدای بیش از حد برخی ساکنان نیز در ساعاتی که می‌بایست برای استراحت افراد اختصاص یابد، مزید بر علت شده و عرصه را برای دیگر ساکنان به تنگ می‌آورد.

در عین حال قیمت خرید یا اجاره خانه‌های یک الی ۲ طبقه آن هم در تهران به حدی بالاست که از قدرت مالی قشر متوسط و ضعیف جامعه خارج است به همین دلیل بهتر است رسانه‌های گروهی چون تلویزیون و رادیو مردم را نسبت به رعایت قوانین و مقررات آپارتمان‌نشینی آگاه و تشویق کنند.