خط سیر
بزرگترین کارخانه شیرینیسازی جهان
شرکت «کرفت فود» (Kraft Food) بزرگترین کمپانی شیرینیسازی، مواد غذایی و نوشیدنی است که دفتر مرکزی آن درایلینویز آمریکا واقع شده و برندهای مختلفی را در بیش از ۱۵۵ کشور بازاریابی میکند. دفتر مرکزی اروپاییاین شرکت، در نزدیکی زوریخ سوئیس واقع شده است. حدود۴۰ برند تولید شده توسط کرفت، بیش از صد سال سابقه دارند.
کوشان غلامی
شرکت «کرفت فود» (Kraft Food) بزرگترین کمپانی شیرینیسازی، مواد غذایی و نوشیدنی است که دفتر مرکزی آن درایلینویز آمریکا واقع شده و برندهای مختلفی را در بیش از ۱۵۵ کشور بازاریابی میکند. دفتر مرکزی اروپاییاین شرکت، در نزدیکی زوریخ سوئیس واقع شده است. حدود۴۰ برند تولید شده توسط کرفت، بیش از صد سال سابقه دارند. ۱۱ برند برتر آن که سالانه یک میلیارد دلار برای شرکت درآمد ایجاد میکنند، شامل کرفت، کادبری، اسکار مایر، مکسولهاوس، نابیسکو، اورئو، پنیر خامهای فیلادلفیا، جیکوبز، میلکا، پتی بور و تریدنت میباشند. کرفت که یک شرکت سهامیعام مستقل است، در لیست بورس نیویورک وجود داشته و در سال ۲۰۰۸ به جای «گروه بینالمللی آمریکا» یکی از اجزای شاخص صنعتی داو جونز شده است.
در سال ۱۹۰۳ «جیمز کرفت» یک عمده فروشی پنیر در شیکاگو راه اندازی کرد. او که در سال اول، حدود ۳۰۰۰ دلار و یک اسب ضرر کرده بود، تا سال ۱۹۰۹ تجارت خود را توسعه بخشید و از برادرانش نیز دراین تجارت خانگی کمک گرفت.
در سال ۱۹۱۵ شرکت کرفت، پنیر پروسس پاستوریزه را معرفی کرد که نیاز به نگهداری در یخچال را نداشته و تاریخ مصرف بیشتری داشت. در سال بعد، این امتیاز ثبت گردید و حدود ۶ میلیون پوند از محصولات کرفت به ارتش آمریکا فروخته شد.
در سال ۱۹۱۶ اولین ادغام توسطاین شرکت انجام شده و تبلیغات ملی را نیز آغاز کرد. چند سال بعد، نام این شرکت به «شرکت پنیر کرفت» تغییر یافت و در لیست بورس شیکاگو قرار گرفت.
شرکتی که امروزه با نام کرفت میشناسیم، در دسامبر سال ۱۹۲۳ توسط توماس مکاینرنی تاسیس شد و هدف اولیه آن ورود به صنعت بستنی سازی آمریکا بود، ولی پس از خریداری چندین شرکت دیگر، تولیدات خود را به انواع محصولات لبنی گسترش داد.
مکاینرنی که مالک کارخانه بستنیسازی هیدروکس بود، برای جذب سرمایه بیشتر به دنبال سرمایهگذاران بزرگ رفته و توانسته بود کنسرسیومی که متشکل از بانکهای گلدمن و لمان برادرز بود را متقاعد کرده و ضمن ادغام با صنایع لبنیات «مک جانکین»، شرکت ملی محصولات لبنی را در پیتسبورگ پنسیلوانیا تاسیس کند.
سپساین شرکت شروع به توسعه نمود و پس از به دست گرفتن مالکیت چندین شرکت، در سال ۱۹۳۰ پس از شرکت بوردن، به بزرگترین تولیدکننده لبنیات در آمریکا و جهان تبدیل شده بود.
بیشتر درآمداین شرکت از فروش لبنیات بود، ولی به تدریج خطوط تولید شروع به تغییر به شیرینیهای کارامل، ماکارونی و پنیر و کره مارگارین نمود. از دهه ۱۹۵۰ به بعد، شرکت به تولید محصولات لبنی با ارزش غذایی پایین مانند شیر کم چرب پرداخت.
شرایط به همین منوال پیش رفت، تا جایی که غفلت و بیتوجهی مسوولان شرکت باعث شد تا تنها محصول لبنی باقیمانده پنیر باشد. لذا در تاریخچه کرفت، نام پنیر همواره با تاکید بیشتری یاد میشود.
در سال ۱۹۳۳ شرکت از طریق تبلیغات رادیویی شروع به بازاریابی کرد و دو سال بعد بستنی جدیدی با نام سیلتست (Sealtest) معرفی نمود که در تمامی مراکز پخش کرفت توزیع شد. در جریان جنگ جهانی دوم، این شرکت هر هفته چهار میلیون پوند پنیر به بریتانیا ارسال میکرد.
در سالهای پس از جنگ، شرکت رشد مناسبی داشت ولی با درگذشت مکاینرنی و کرفت، بخشهای مختلف اختیار عمل کمتری از خود نشان داده و حتی با خریداری شرکت «شیشه مترو» در سال ۱۹۵۶ به صنعت بستهبندی شیشه روی آوردند.
کرفت در سال ۱۹۸۰ ضمن ادغام با کمپانی دارت، سازنده باتریهای دوراسل، جعبههای پلاستیکی توپرور، لوازم خانگی وست بند و شیشههای تاچر، شرکت «دارت و کرفت» را تشکیل دادند. در ادامه این دهه، دارت و کرفت به ارائه محصولات متنوعی پرداخت و به دلیل موفقیت پایین محصولات غیرخوراکی، به تدریج اقدام به گسترش تولیدات غذایی نمود و نام خود را مجددا به کرفت تغییر داد.
توسعه شرکت و خرید کمپانیهای دیگر کماکان ادامه یافت و پس از خرید نابیسکو در سال ۲۰۰۰ به مبلغ ۱۹ میلیارد دلار، در سال ۲۰۰۷ نیز گروه دنون را خریداری کردند. در سال ۲۰۰۹ نیز گروه شیرینیسازی کادبری به قیمت ۱۰ میلیارد پوند خریداری شد.
این شرکت با داشتن بیش از ۹۸ هزار کارمند در سراسر جهان، در سال گذشته میلادی درآمدی بالغ بر ۴۰ میلیارد دلار داشته که سود خالص ۳ میلیارد دلاری را از آن کرفت کرده است.
ارسال نظر