سیاست یا کسب‌وکار؟

مترجم: سیمین راد

منبع: اکونومیست

هوارد شولتز، رییس شرکت «استارباکس» است. کارلی فیورینا رییس سابق شرکت «هولت‌ ـ ‌پاکارد» به شدت از جناب شولتز انتقاد می‌کند. شولتز در جواب به انتقادات می‌گوید: «این حرف‌های خانم فیورینا بیهوده است! قرار نیست من به کسی جواب پس بدهم!». آقای شولتز دیگر رییسان را ترغیب می‌کند که از اهدای پول به سیاست‌مداران خودداری کنند. به باور او کنگره مجلس سنا باید بتواند در آینده مسائل اقتصادی آمریکا را خودش مستقل حل و فصل کند. خانم فیورینا می‌گوید این ایده قدیمی و گندیده است. او می‌گوید: «بین کسب و کار ما و سیاست‌مداران رابطه‌ای تنگاتنگ وجود دارد». اما آقای شولتز پاسخ می‌دهد که «کسب و کار با سیاست رابطه دارد. اما هیچ دلیلی وجود ندارد که این رابطه را به پرداخت پول به سیاست‌مداران تقلیل دهیم». خانم فیورینا نیز ساکت نمی‌نشیند و در پاسخ به آقای شولتز در وبلاگ پربازدیدش می‌نویسد: «متاسفم جناب هوارد».

خانم فیورینا یک سال پیش برای مجلس سنا کاندیدا می‌شود، اما در این رقابت شکست می‌خورد. او می‌گوید: «ما اهالی کسب و کار وقتی به سیاست وارد می‌شویم بیشتر از قبل می‌خواهیم، نه کمتر از آن. کارآفرین‌ها باید با صدای بلند در عرصه اجتماعی سخن بگویند. آنها باید از سیاست‌مدارانی حمایت کنند که حامی همین کارآفرین‌ها هستند. ما باید از سیاست‌مداران حمایت مالی کنیم و بر تصمیم‌های کنگره تاثیر بگذاریم. آنها نیز به طور متقابل بر ما اثر می‌گذارند و در تصمیمات ما مؤثر هستند.»

آقای شولتز کمپین خود را پس از کنگره در ماه آگوست آغاز کرد. رییس‌جمهور آمریکا آن زمان نتوانسته بود سقف وام ایالتی را افزایش دهد. جناب شولتز می‌گوید: «این مساله، بحران اعتماد متقابل در آمریکا را خلق کرد؛ این بحران بعدها در سرتاسر جهان شیوع یافت». سیاست‌مدارهای زیادی به آقای شولتز و فعالیت‌های تجاری‌اش آسیب زده‌اند. اما او همچنان دیگر رییسان را ترغیب می‌کند تا اشخاص بیشتری را استخدام کنند. به باور او شرکت‌هایی که فرصت‌های رشد و توسعه را از دست می‌دهند در آینده‌ای نزدیک در خطر سقوط و فروپاشی قرار خواهند گرفت. او می‌نویسد: «رهبران کسب و کار باید گامی رو به جلو بردارند. نباید به واشنگتن اجازه دهیم خودش را از بالا به ما تحمیل کند.» نزدیک به ۱۵۰ مدیر اجرایی از شرکت‌های کوچک‌تر تعهدات بلاعوض او را به کار گرفته‌اند. اما واکنش‌های خانم فیورینا نشان می‌دهند که حرف‌های آقای شولتز ناخن به اعصاب کمپین او می‌کشد.

آقای شولتز پول شرکت «استارباکس» را جایی می‌گذارد که دوست دارد. او می‌خواهد صدها مغازه جدید در آمریکا باز کند. سال ۲۰۱۰ برای جناب شولتز سال بسیار موفق و قدرتمندی در عرصه کسب و کار بوده است. او به جز اروپا تقریبا همه جا سرمایه‌گذاری کرده است. شرکت «استارباکس» نیز به دنبال آن است تا در سال آینده بیش از ۳۵۰۰ شغل جدید در آمریکا به وجود آورد. شولتز همواره درباره ارتباط سیاست با کسب‌وکار می‌گوید: «یادمان نرود سیاست مستقیما با افزایش و کاهش بیکاری پیوند دارد. هر قدم رو به جلو در کسب وکار ما نیز به معنای در نظر گرفتن بیکاری است. طبق آمار همه می‌دانیم که نزدیک به ۱۴ میلیون بیکار در آمریکا وجود دارند. البته همه دیگر می‌دانیم که ۱۴ میلیون بیکار؛ یعنی ۱۴ میلیون نیروی سیاسی. اما نباید یادمان برود که ما با سیاست‌مداران کاری نداریم.» آقای شولتز در ۳ اکتبر ۲۰۱۰ کمپین «ایجاد فرصت‌های شغلی» را در آمریکا بنیان گذاشت. او ۵ میلیون دلار از سرمایه شرکت «استارباکس» را به این کمپین منتقل کرد. او همچنین کافی‌شاپ‌های بزرگی احداث کرده است که بتوانند منبع مالی خوبی برای فعالیت‌های کمپین‌اش باشند. «شبکه فرصت‌های مالی» با مدیریت او در حال رشد و گسترش است. او امید دارد که رشد این کمپین بتواند به سیاست‌های رفع بیکاری نیز یاری برساند. این ایده تاکنون در شهرهای بزرگی همچون نیویورک و لس‌آنجلس به اجرا درآمده‌اند و گروه‌های زیادی به کمپین رفع بیکاری وی پیوسته‌اند. البته آقای شولتز فقط یک نگرانی دارد؛ او در این باره می‌نویسد: «می‌ترسم به نماینده رویای آمریکا بدل شوم؛ همان رویایی که هرگز وجود نداشته است».