مالزی - ۲۴ مرداد ۹۰

کوشان غلامی

بخش پنجم

تیم‌ها در مالزی

مبنای تمام جمعیت‌های قومی‌در مالزی گروه مداری است که از این حیث آنان را به بازیکنان خوبی در تیم‌ها مبدل می‌سازد. آنها هنگامی‌که به صورت دسته جمعی به سوی یک هدف تیمی‌ حرکت می‌کنند بسیار خشنودتر هستند تا زمانی که به دنبال اهداف فردی باشند. انگیزه آنان از کار درون یک تیم به دست می‌آید، نه از دیده شدن به صورت یک سوپراستار. چالش یک مدیر مهاجر به مالزی، مهار کردن این نیروی فوق‌العاده گروه‌ها است. اعضای گروه دوست دارند احساس کنند که گروه مانند یک خانواده است و روابط این خانواده محدود به زمان کاری نیست. این یکی دیگر از دلایلی است که مدیران دوست دارند در جهت رفاه و رضایت اعضای تیم تلاش کنند. اگر زمانی را به صحبت با کارکنان اختصاص داده و آنها را درباره دانشی که در موقعیت خود دارند آگاه کنید، منجر به افزایش انگیزه و وفاداری به سازمان و مدیر آن خواهد شد.

سبک‌های ارتباطی در مالزی

شیوه‌های ارتباطی مالزیایی‌ها با دو مشخصه سیاست و ادب بیش از حد توصیف می‌شود. هدف اساسی آنها این است که از حفظ هماهنگی قبلی در گروه اطمینان حاصل کرده و حس هماهنگی با اعضای جدید را گسترش دهند. به همین دلیل ممکن است گاهی ارتباطات بسیار رسمی‌به نظر برسد که این امر در هنگام رساندن خبر بد یا دادن اطلاعات به سرپرستان، زیاد دیده می‌شود.

قبل از بحث درباره موضوعات کاری، گذراندن زمانی برای تعارفات اجتماعی معمولا خوب است. این یخ‌شکنی یکی از مراحل مهم فرآیند ساختن روابط بوده و اهمیت آن نباید هیچگاه دست کم گرفته شود. موضوعات مهم برای این چنین مذاکرات می‌تواند خانواده، ورزش (خصوصا فوتبال)، احساس شما نسبت به مالزی، سازمان شما، برنامه‌های آتی و... باشد. همچنین باید از طرح موضوعات سیاسی، مذهبی و بحران‌های قومی‌در مالزی خودداری کرد.

کلمه «نه» یکی از کلماتی است که به ندرت شنیده می‌شود. مالزیایی‌ها ترجیح می‌دهند اخبار بد را توسط پیام‌های غیرمستقیم و به گونه‌ای در لفافه منتقل کنند که حتی به سختی قابل فهمیدن است. اگر احساس کردید درباره چیزی که گفته شده مطمئن نیستید، سعی کنید با طرح چند پرسش صریح به اطلاعات لازم دست پیدا کنید. یکی از راه‌های متداول این است که هر جواب غیر از «بله» که با ذکر جزئیات و توضیحات همراه می‌شود را به عنوان جواب منفی در نظر بگیریم.

اکثر مالزیایی‌هایی که در پست‌های بین‌المللی فعالیت می‌کنند، به زبان انگلیسی سلیس صحبت کرده و در واقع این سلیس بودن نوعی پرستیژ به شمار می‌رود. همچنین اکثر مردم به زبان محلی خودشان و حتی زبان مالایی باهاسا (که به عنوان زبان مشترک بین گروه‌های مختلف قومی‌استفاده می‌شود) صحبت می‌کنند.

نقش زنان در تجارت مالزی

مالزی یک کشور مسلمان است و اکثر جمعیت آن را مسلمانان تشکیل می‌دهند. در این کشور بسیاری از زنان دارای شغل بوده و حتی مناصب بالایی را اختیار کرده‌اند. (که این در تضاد با بیشتر کشورهای مسلمان است)

زنانی که برای انجام کار به این کشور مراجعه می‌کنند، مشکلات کمتری نسبت به سایر کشورهای این منطقه مثل ژاپن و تایوان خواهند داشت.

سبک‌های پوششی در مالزی

در هنگام شرکت در جلسات معمولی کاری، لباس کاری استاندارد غربی به همراه کراوات برای آقایان و پیراهن یا بلوز و دامن برای خانم‌ها مناسب می‌باشد.

فعالیت‌های عصرانه می‌تواند کاملا غیررسمی ‌بوده و با لباس آستین کوتاه برای مردان یا بلوز و شلوار برای خانم‌ها انجام گیرد. فقط معتبرترین رستوران‌ها، انتظار لباس رسمی‌تری دارند.

خانم‌ها باید از حساسیت مسلمانان نسبت به نوع پوشش آگاه بوده و لباس‌های آنان از این حیث مناسب باشد.

گذران اوقات فراغت در مالزی

دعوت شدن به ناهار یا شام پس از یک قرار کاری برای ساختن روابط بسیار رایج است.

در هنگام خوردن یا ردوبدل کردن غذا از دست راست خود استفاده کنید، چون دست چپ معمولا غیربهداشتی به نظر می‌رسد. (این قانون برای افراد چپ دست نیز صادق است).

غذاهای مالزی معمولا تند بوده، ولی نوع غیرتند آن نیز وجود دارد. اصولاپس از اتمام غذا برای نشان دادن اینکه از میزان غذا راضی بوده‌اید، مقداری از آن را درون بشقاب نگه دارید.