ماجرای عدم همکاری حسین علیزاده با خانه موسیقی حاشیه‌ساز شد

ساز ناکوک استعفا

گروه فرهنگ و هنر: ماجرای انتقادهای درگوشی از حسین علیزاده،موسیقیدان و نوازنده برجسته تار و سه‌تار، زمانی شروع شد که وی از پذیرش نشان شوالیه از سوی دولت فرانسه امتناع کرد تا در لفافه پذیرش این نشان از سوی دو چهره محبوب و اسطوره موسیقی ایرانی یعنی شهرام ناظری و محمدرضا شجریان را مورد انتقاد قرار داده باشد. امتناع از پذیرش این نشان از سوی علیزاده با این توضیح که «ضمن تبریک به تمام بزرگان ایران و جهان که نشان با ارزش شوالیه را دریافت کرده‌اند، خود را بی‌نیاز از دریافت هر نشانی دانسته، همچنان اندر خم کوی دوست و به شوق عشق تا آخر عمر خواهم ایستاد.

گروه فرهنگ و هنر: ماجرای انتقادهای درگوشی از حسین علیزاده،موسیقیدان و نوازنده برجسته تار و سه‌تار، زمانی شروع شد که وی از پذیرش نشان شوالیه از سوی دولت فرانسه امتناع کرد تا در لفافه پذیرش این نشان از سوی دو چهره محبوب و اسطوره موسیقی ایرانی یعنی شهرام ناظری و محمدرضا شجریان را مورد انتقاد قرار داده باشد. امتناع از پذیرش این نشان از سوی علیزاده با این توضیح که «ضمن تبریک به تمام بزرگان ایران و جهان که نشان با ارزش شوالیه را دریافت کرده‌اند، خود را بی‌نیاز از دریافت هر نشانی دانسته، همچنان اندر خم کوی دوست و به شوق عشق تا آخر عمر خواهم ایستاد.»، طعنه و کنایه سنگین و جنجال برانگیزی را متوجه دو اسطوره موسیقی ایرانی کرده بود که اعتبار و محبوبیت ملی آنها در تاریخ فرهنگ و هنر معاصر کم نظیر و بلکه بی نظیر است.این حرکت نمادین حسین علیزاده به گفته برخی از کارشناسان حوزه موسیقی و رسانه ضرورتی نداشت یا اگر قرار بر نپذیرفتن آن بود، نیازی به رسانه‌ای کردن آن وجود نداشت. برخی از اهالی موسیقی نیز به این تصمیم علیزاده واکنش نشان دادند؛ علی رهبری - آهنگساز و رهبر ارکستر - با انتشار نامه‌ای که در اختیار رسانه‌ها قرار داد، از حسین علیزاده خواست تا درباره دریافت نشان شوالیه تامل بیشتری کند.اما این واکنش غیرمستقیم به دو استاد محبوب موسیقی از سوی یک استاد محبوب دیگر ختم به خیر نشد و اما این همه ماجرا نبود. ماجرای رد نشان شوالیه فرانسه در آذر ماه سال 93 اتفاق افتاد و این در حالی بود که حسین علیزاده از خرداد ماه همان سال ارتباط خود را با خانه موسیقی، ‌به عنوان نهاد مشترک موسیقیدانان ایران قطع کرده بود.برخی اعتقاد دارند که استعفای حسین علیزاده از خانه موسیقی در آستانه برگزاری جشنواره موسیقی فجر به گلایه‌ها و اختلاف نظرهایش با مدیران خانه موسیقی و مسوولان جشنواره ارتباط دارد.

ماجرای استعفا چه بود؟

به هر روی روز گذشته خبری در خروجی رسانه‌ها قرار گرفت با این تیتر:‌ استعفای رسمی حسین علیزاده از شورای‌عالی خانه موسیقی! خبر این بود: ‌استاد تار ایران ضمن طرح سه پرسش از اعضای شورای‌عالی خانه موسیقی، در نامه استعفای خود گفته است: اعضای شورا در جریان تمام امور خانه نیستند. در متن نامه استعفای حسین علیزاده خطاب به شوراى‌عالى موسیقى آمده است: بنا بر تجربه‌ای که طی سه سال گذشته در شورای‌عالی خانه موسیقی داشته‌ام، روحیات و اصول فکری خود را در راستای آن ندیده، بنابراین بدون آنکه کتبا استعفایی تقدیم کنم، بدون جنجال از آن کناره‌گیری کرده‌ام. با کمی دقت به بیانیه رسمی شورای‌عالی خانه موسیقی، به روشنی می‌توان دریافت که اعضای شورا در جریان تمام امور خانه نیستند. نمونه آن عدم اطلاع مسوولان خانه موسیقی از غیبت اینجانب است که پس از گذشت حدود هجده ماه همان‌طور که در بیانیه درج شده (خرداد ۹۳ آخرین جلسه شورا) آن را در وب‌سایت رسمی خانه اعلان داشته‌اند. اینجانب با ارادت و علاقه‌ای که نسبت به اعضای شورای‌عالی خانه موسیقی دارم، اشارات مختصری را به شرایط مربوطه بیان می‌کنم.

پرسش‌های استاد

حسین علیزاده در نامه استعفای خود چند پرسش را مطرح کرده است که گویا این پرسش‌ها گلایه‌های وی از سازوکار و سازمان اجرایی خانه موسقی را نمایندگی می‌کنند. این استاد موسیقی در نامه‌اش خطاب به مسوولان خانه موسیقی نوشته است: نقش شورای‌عالی خانه موسیقی در خانه موسیقی چیست؟ آیا شورایی که در هجده ماه گذشته یک یا دو نوبت تشکیل جلسه داده (البته بدون حضور اینجانب) می‌تواند شورای موثری در حل موضوعات به‌خصوص این دوره خانه موسیقی باشد؟ آیا شورا، شورایی تشریفاتی نیست که فقط در شرایط بحران با تلاش هیات‌مدیره تشکیل جلسه داده تا سپری مناسب برای مشکلات خانه باشد؟ آیا رئیس و اعضای شورا در مسائل ریز و درشت موسیقی کشور و خانه موسیقی به‌طور بی‌طرفانه قرار می‌گیرند تا حضوری موثر برای راه‌حل موضوعات داشته باشند؟ وی در پایان نامه‌اش در جملاتی گلایه‌آمیز گفته است: اگر اهمیت موضوع برای شما عزیزان بستگی به استعفای کتبی اینجانب از خانه خود را دارد، اینجانب حسین علیزاده، عضو و دبیر شورای‌عالی خانه موسیقی، استعفای رسمی و کتبی خود را اعلان داشته و آرزوی موفقیت برای شما عزیزان، در راه اعتلای موسیقی کشور را دارم.

پاسخ‌ مسوولان خانه موسیقی

خانه موسیقی پس از اعتراض حسین علیزاده و اعلام استعفای خود از شورای‌عالی، جلسه‌ای به ریاست محمدرضا شجریان تشکیل داد که محوریت اصلی آن اظهارات اخیر علیزاده بود.مصطفی کمال پورتراب یکی از کسانی بود که در این جلسه حضور داشت. او درباره استعفای حسین علیزاده می‌گوید: آقای علیزاده اگر می‌خواستند استعفا بدهند، باید نامه می‌نوشتند. این شورا افراد متخصصی دارد و آقای علیزاده هم به عنوان عضو شورا نمی‌توانستند این‌گونه انصراف دهند.

او ادامه می‌دهد: من صحبت‌های آقای علیزاده را در روزنامه خواندم. ایشان می‌گویند ۲ سال پیش استعفا دادند درحالی‌که یک‌سال و نیم پیش در جلسه حضور داشتند. خانه موسیقی؛ خانه افراد سرشناس کشور است. حسین علیزاده به جای اینکه مسائل را با مطبوعات و مردم درمیان بگذارد، باید این مسائل را با مسوولان خانه موسیقی مطرح کند که مشکلات حل شود.وی با بیان اینکه جلسه شورای‌عالی برگزار شد تا به علیزاده بگوییم استعفا نداده‌ای، مطرح می‌کند: ما برای آقای علیزاده احترام قائلیم. اما آقای علیزاده در صحبت‌هایشان گفته بودند اگر همه اعضای خانه موسیقی حق عضویت پرداخت کنند؛ خانه موسیقی نیازمند حمایت دولت نمی‌شود؛ درحالی که خودشان می‌دانند همه اعضا، حق عضویت نمی‌پردازند. خانه موسیقی ناچار از این است که با دولت ارتباط داشته باشد بعد هم مگر ارتباط با دولت چه ایرادی دارد؟

پورتراب در پایان می‌گوید: من خیلی برای حسین علیزاده احترام قائلم؛ اما ایشان از موضع بالا صحبت می‌کنند. اگر علیزاده نیاز مالی داشت، صحبت‌هایش فرق می‌کرد. کسی که شکمش پر است، از شکم خالی چه خبری دارد. در بند بیست‌وچهارم اساسنامه خانه موسیقی آورده شده: غیبت غیرموجه سه جلسه متوالی، فوت یا بیماری صعب‌العلاج و سفر بیش از ۶ ماه هر یک از اعضا در حکم استعفا تلقی شده و یکی از اعضای علی‌البدل به تشخیص رئیس شورا جانشین او خواهد شد.