آوای دوستی از رادیو رفت

گروه فرهنگ و هنر: همزمان با فرارسیدن سالروز آزادی خرمشهر و گرامیداشت روزهای دفاع مقدس در جنگ هشت ساله، صدای مهران دوستی که روایتگر روزهای جنگ در رادیو و تلویزیون بود، خاموش شد. مهران دوستی، زاده سوم بهمن ماه سال ۱۳۳۵ بود و امسال پیش از آنکه شصت سالگی‌اش را به پایان برساند و همچون سال‌های گذشته شمع‌های عمر رفته‌اش را در کنار دوستان رادیویی‌اش در استودیو فوت کند، قلبش از تپش پرطنینش افتاد و صدایش را از موج رادیو گرفت تا به شهیدان جوانی بپیوندد که روزگاری زندگیشان را در صحنه‌های نبرد با دشمن وطن، روایت کرده بود. رادیو آن روزها و این روزها یک ویژگی شاخص داشت! رادیو رسانه قشر نخبه بود و این روزها هم کم‌وبیش هست؛ رسانه خیال و خاطره! رسانه‌ای که صدا را به خانه‌های مردم پست می‌کرد و تنها صدا بود که می‌ماند. صدا که صاحبانش در رادیو این روزها در غریبی و غربت رسانه‌های مجازی و چند رسانه‌‌ای‌، مهجور زندگی می‌کنند و مهجور می‌میرند.

ورود دوستی به دنیای صداها یک اتفاق بزرگ و قابل توجه است! او پیش از آنکه گوینده رادیو شود، مدیریت تولید صدا و سیمای مرکز گیلان را در آستانه تصدی داشت! از قضا در همین زمان گوینده امکان حضور در محل کار را نمی‌یابد، دوستی در غیاب گوینده پشت میکروفن برنامه قرار می‌گیرد و آن می‌شود که علاقه به گویندگی بر علاقه به مدیریتش می‌چربد و صدای دوستی از خلال امواج رادیو در کشور

پخش می‌شود.

در مدت ۳۵ سالی که از گویندگی او می‌گذرد، همواره موجی از محبوبیت در پیرامون این هنرمند و مجری برجسته رادیویی قرار داشته است. و حالا پس از ۳۵ سال، مهران دوستی در ساعت ۹ صبح روز گذشته به علت بیماری ریوی در بیمارستان رامتین تهران در سن ۵۹ سالگی به سلام مرگ پاسخ داد.

از روزهای زندگی

او در روستای بلده از توابع نور زاده شد و دانش‌آموخته رشته مکانیک و مهندسی تصفیه آب در ایالات متحده آمریکا بود. در زمان جنگ ایران و عراق اطلاعیه‌های ارتش را در رادیو می‌خواند و از گویندگان رادیو جبهه بود. او در سالیان اخیر به عنوان یکی از چهره‌های شناخته شده رادیو گویندگی برنامه‌های متعددی را برعهده داشته است. همکاری در برنامه‌های تلویزیونی ازجمله سینما دو و سینما چهار و تیزرهای تبلیغاتی از دیگر فعالیت‌های او در حیطه گویندگی است. وی در چند سال اخیر به‌عنوان گوینده برتر رادیو و نماینده ایران در ABU (اتحادیه رادیو تلویزیونی آسیا- اقیانوسیه) انتخاب شده است.

دوستی، گویندگی برنامه‌های پرمخاطبی چون «هزار پنجره»، «نشانی»، «عصر پرتقالی»، «کافه رادیو» و «رادیو من» را در شبکه رادیویی جوان و همچنین گویندگی رادیو پیام را بر عهده داشت.

مهران دوستی قطعا تکرار نخواهد شد

«قطعا مهران دوستی تکرار ناپذیر است و امکان ندارد که تکرار شود؛ از «هزار پنجره»، «نشانی»، «عصر پرتقالی» گرفته تا «کافه رادیو».» این جملات بخشی از گفت‌وگوی مهدی شاهرضایی است که پس از درگذشت مهران دوستی بیان شد. او که سردبیری برنامه‌های بسیاری از جمله «کافه رادیو»، «نشانی» و «عصر پرتقالی» را با صدای مهران دوستی بر عهده داشت، از همکاری یازده ساله‌ با این گوینده پیشکسوت رادیو سخن گفت. شاهرضایی درگذشت مهران دوستی را ضایعه‌ای بزرگ برای رادیو دانست و رفتنش را این چنین توصیف کرد: صدای مهران دوستی امکان ندارد، تکرار شود. او قطعا تکرارناپذیر است. او مولف و مترجمی بود که تکرار نخواهد شد.

او در ادامه از ۱۱ سال همکاری پیاپی‌ با مهران دوستی گفت و یادآور شد: ۱۱ سال با همدیگر همکاری پیاپی داشتیم از «هزار پنجره»، «نشانی‌«، «عصر پرتقالی» گرفته تا «کافه رادیو».

روز تلخ رادیو

مدیر رادیو ایران درگذشت مهران دوستی را یکی از روزهای تلخ رادیو عنوان کرد و گفت: از دست دادن یک نفر مثل مهران دوستی که ۳۵ سال با رسانه ملی در حوزه‌های مختلف همکاری می‌کرد‌ و از معدود کسانی بود که در رادیو مطرح بود، برای رادیو دردناک است.

بهنام احمدپور - مدیر اسبق رادیو جوان و مدیر فعلی رادیو ایران - نیز با اشاره به شخصیت حرفه‌ای مهران دوستی گفت: این هنرمند، فردی حرفه‌ای در کار خودش بود‌، علاوه‌بر اینکه شرایط اولیه مثل صدا را داشت. سواد گویندگی هم داشت و این مساله خیلی اهمیت داشت.

او در ادامه اظهار کرد: شاید هر چند دهه یک‌بار گوینده‌ای مثل مهران دوستی را پیدا کنیم. او یک استاد باتجربه بود. احمدپور همچنین از خاطره‌های شیرین مهران دوستی سخن گفت و یادآور شد: بعید می‌دانم کمتر کسی از اهالی رادیو باشد که خاطره بدی از او داشته باشد. موفقیت‌های پی‌درپی او در عرصه بین‌المللی نیز بی‌نظیر بود.

خداحافظ همین حالا

روز گذشته شنبه دوم خرداد در ساعت ۱۵، فرزاد حسنی به جای این گوینده فقید برنامه کافه رادیو را اجرا کرد.

این، گوینده رادیو و از دوستان نزدیک مرحوم دوستی همزمان با مرگ او یادداشتی را در رسانه‌ها منتشر کرد.

حسنی در یادداشت کوتاهش نوشته است: «هرکسی را دوست داشتم بهار از من گرفت! امشب بالای تخت رفیقم ایستادم، در سکوت اتاق بی‌صدا گریه کردم. به خدا سخت است برای کسی که صدای روزگارش بوده بی‌صدا گریه کنی! به خدا سخت است! دلم می‌خواست بغلش کنم، همانطور که در استودیوهای رادیو دستم را به دورش حلقه می‌کردم و تنومندی‌اش نمی‌گذاشت، دو دستم به هم برسد. ولی این‌بار نمی‌شد.

نمی‌شد عزیزم را در آغوش بگیرم! گرم‌ترین صدای رادیو ایران بر روی تختش خاموش شد! مهران ترجیح داد چشمش را باز نکند، مهران مرگ مغزی شد، مهران رفت! هرکسی را دوست داشتم بهار از من گرفت، رفیق! استاد! خداحافظ...مهران دوستی، خداحافظ همین حالا.» مراسم تشییع مرحوم مهران دوستی صبح امروز از مقابل مسجد بلال صدا وسیما واقع در محل سازمان صدا و سیما برگزار می‌شود.