یکشنبه شب به مناسبت تولد سهیل محمودی جمعی از شاعران در انجمن شاعران ایران جمع شده بودند تا جشن تولدی را برگزار کنند اما این برنامه پایان غم‌انگیزی داشت. در این جشن که سیدمحمد خاتمی رئیس‌جمهور اسبق کشورمان هم حضور داشت از مشفق کاشانی شاعر نامدار دعوت شد تا برای حاضران شعر بخواند اما شعرخوانی‌اش به آخر نرسید و در نیمه‌های غزل به خاطر ایست قلبی و در سن ۸۹ سالگی برای همیشه با زندگی خداحافظی کرد. عباس کی‌منش (مشفق کاشانی) مرداد ۱۳۰۴ در کاشان به دنیا آمد. او در دوره دبیرستان و بعدها نیز در اداره فرهنگ کاشان با برخی شاعران آن زمان از جمله سهراب سپهری دوست و همکار بود و حتی روی اولین کتاب سپهری هم مقدمه نوشت و او را به جامعه ادبی معرفی کرده بود. مشفق با اتمام تحصیلات به استخدام اداره فرهنگ کاشان درآمد و همزمان به تحصیل نیز پرداخت. مشفق در سال ۱۳۳۳ برای ادامه تحصیل در رشته بودجه و حسابداری راهی تهران شد. حضور در پایتخت در آن سال‌ها موجب توجه مشفق به مباحث سیاسی و اجتماعی شد. مشفق کاشانی موفق شد در سال ۱۳۴۰ از دانشکده علوم اداری دانشکده حقوق در مقطع کارشناسی ارشد فارغ‌التحصیل شود و در نهایت در سال ۱۳۵۸ نیز بازنشسته شد. از این شاعر فقید مجموعه شعرهایی همچون سرود زندگی، سراب آفتاب، آذرخش، آینه خیال، گزینه ادبیات معاصر، شب همه شب، هفت بند التهاب، پنجره‌ای به آفتاب، در صلای غم، تضمین ۱۲ بند محتشم کاشانی و سیرنگ به جا مانده است.