پر مخاطبترین فیلمهای جشنواره «سینما حقیقت»
پنجمین دوره جشنواره سینمای مستند (حقیقت) که از نهم آذرماه در تهران آغاز شد و دیشب به کار خود پایان داد، نسبت به سالهای گذشته با استقبال بیشتری همراه بود. به گزارش «ایلنا»، هرچند تمام فیلمهایی که در این جشنواره به نمایش درآمدند با استقبال نسبتا خوب مخاطبان همراه شدند اما بعضی از فیلمها با استقبال بسیار چشمگیری به نمایش درآمدند. به گونهای که در زمان اکران تعدادی از این فیلمها حتی جایی برای ایستادن وجود نداشت.
مستندهایی همچون قاشق به کارگردانی جلال ویسی، ابرها در راهند به کارگردانی محمدعلی فارسی، عیار مشروطه به کارگردانی محمود یارمحمدلو، چه کسی ما را کشت به کارگردانی محمدحسین جعفریان، شش قرن و شش سال به کارگردانی مجتبی میرطهماسب، آقای عابدزاده به کارگردانی مرتضی سلطانی، چنارستانبه کارگردانی هادی آفریده، اتاق جنگ به کارگردانی مصطفی حریری، خون سرد به کارگردانی هادی معصومدوست، مروارید سیاه به کارگردانی کاوه بهرامیمقدم، زیبایی ناشناخته به کارگردانی محبوبه هنریان، جایی برای زندگی به کارگردانی محسن استادعلی، بدون بلیت به کارگردانی صبا قاسمی، گزارشی درباره مینا به کارگردانی کاوه مظاهری، درخت سخنگو به کارگردانی علیرضا قاسمخان، بختک به کارگردانی محمد کارت، آرامستان به کارگردانی شهرام میراب اقدم، دستم پاست به کارگردانی رضا درستکار، چرا رفتم ایتالیا به کارگردانی امین آزاد، آیدا در آیینه شاملو به کارگردانی مختار شکریپور، من میخوام شاه بشم به کارگردانی مهدی گنجی، در فاصله دو کوچ به کارگردانی روبرت صافاریان، سیاهان جنوب ایران به کارگردانی فرهاد ورهرام، اهالی خیابان یک طرفه به کارگردانی مهدی باقری، زارخاک به کارگردانی رضا توفیقجو، بیسرو سیمین به کارگردانی سیدجواد هاشمی، فیه ما فیه به کارگردانی صادق داوری فر، ۱۲ سالگی به کارگردانی رضا ابیات، روزگار مرد سالخورده به کارگردانی سام ارجمندی و خانه سیمین و جلال به کارگردانی پریسا عشقی با استقبال بسیار خوبی از سوی تماشاگران روبهرو شدند.
پنجمین دوره جشنواره سینمای مستند (حقیقت) که از نهم آذرماه در تهران آغاز شد و دیشب به کار خود پایان داد، نسبت به سالهای گذشته با استقبال بیشتری همراه بود. به گزارش «ایلنا»، هرچند تمام فیلمهایی که در این جشنواره به نمایش درآمدند با استقبال نسبتا خوب مخاطبان همراه شدند اما بعضی از فیلمها با استقبال بسیار چشمگیری به نمایش درآمدند. به گونهای که در زمان اکران تعدادی از این فیلمها حتی جایی برای ایستادن وجود نداشت.
مستندهایی همچون قاشق به کارگردانی جلال ویسی، ابرها در راهند به کارگردانی محمدعلی فارسی، عیار مشروطه به کارگردانی محمود یارمحمدلو، چه کسی ما را کشت به کارگردانی محمدحسین جعفریان، شش قرن و شش سال به کارگردانی مجتبی میرطهماسب، آقای عابدزاده به کارگردانی مرتضی سلطانی، چنارستانبه کارگردانی هادی آفریده، اتاق جنگ به کارگردانی مصطفی حریری، خون سرد به کارگردانی هادی معصومدوست، مروارید سیاه به کارگردانی کاوه بهرامیمقدم، زیبایی ناشناخته به کارگردانی محبوبه هنریان، جایی برای زندگی به کارگردانی محسن استادعلی، بدون بلیت به کارگردانی صبا قاسمی، گزارشی درباره مینا به کارگردانی کاوه مظاهری، درخت سخنگو به کارگردانی علیرضا قاسمخان، بختک به کارگردانی محمد کارت، آرامستان به کارگردانی شهرام میراب اقدم، دستم پاست به کارگردانی رضا درستکار، چرا رفتم ایتالیا به کارگردانی امین آزاد، آیدا در آیینه شاملو به کارگردانی مختار شکریپور، من میخوام شاه بشم به کارگردانی مهدی گنجی، در فاصله دو کوچ به کارگردانی روبرت صافاریان، سیاهان جنوب ایران به کارگردانی فرهاد ورهرام، اهالی خیابان یک طرفه به کارگردانی مهدی باقری، زارخاک به کارگردانی رضا توفیقجو، بیسرو سیمین به کارگردانی سیدجواد هاشمی، فیه ما فیه به کارگردانی صادق داوری فر، ۱۲ سالگی به کارگردانی رضا ابیات، روزگار مرد سالخورده به کارگردانی سام ارجمندی و خانه سیمین و جلال به کارگردانی پریسا عشقی با استقبال بسیار خوبی از سوی تماشاگران روبهرو شدند.
نکته جالب این است که در میان نامزدهایی که ازسوی هیات داوران بخش سینمای ایران جشنواره فیلم مستند اعلام شده فیلمهایی همچون بختک، جایی برای زندگی و شش قرن و شش سال نیز مورد توجه قرار گرفته و در چند رشته نامزد شدهاند.
استقبال از تماشای فیلم مستند درحالی صورت میگیرد که همچنان گروهی معتقدند سینمای مستند توانایی کشاندن مخاطبان به سینما را ندارد هرچند نباید فراموش کنیم که فیلمهای جشنواره سینما حقیقت بهصورت رایگان به نمایش درآمده است.
ارسال نظر