ابوالفضل پورعرب از شایعه مرگش گفت
بازگشت ستاره به قاب تلویزیون
ابوالفضل پورعرب، جوان اول و ستاره دهه هفتاد سینمای ایران پس از پشت سرگذاشتن یک دوره سخت بیماری و سالها غیبت در سینمای ایران جمعه شب در برنامه تلویزیونی هفت مقابل دوربین رفت و از شایعاتی که در دوره بیماریاش برای او ساخته بودند گله کرد و نوید بازگشت به عرصه سینما و بازی و کارگردانی فیلم خودش را داد. پورعرب که در گفتوگو با مجری برنامه به نظر میرسید به خوبی از پس بیماریاش برآمده در ابتدای صحبتهای خود ضمن ابراز ناراحتی از حواشی که طی مدت بیماری وی منتشر شده بود، اظهار کرد: در ادامه حضورم در سینما سعی دارم که کار بسازم تا در کاری بازی کنم و طی این مدت نرفته بودم که اکنون خواسته باشم برگردم بلکه این پیامد کاری است که رسانههای زرد با من کردهاند.
ابوالفضل پورعرب، جوان اول و ستاره دهه هفتاد سینمای ایران پس از پشت سرگذاشتن یک دوره سخت بیماری و سالها غیبت در سینمای ایران جمعه شب در برنامه تلویزیونی هفت مقابل دوربین رفت و از شایعاتی که در دوره بیماریاش برای او ساخته بودند گله کرد و نوید بازگشت به عرصه سینما و بازی و کارگردانی فیلم خودش را داد. پورعرب که در گفتوگو با مجری برنامه به نظر میرسید به خوبی از پس بیماریاش برآمده در ابتدای صحبتهای خود ضمن ابراز ناراحتی از حواشی که طی مدت بیماری وی منتشر شده بود، اظهار کرد: در ادامه حضورم در سینما سعی دارم که کار بسازم تا در کاری بازی کنم و طی این مدت نرفته بودم که اکنون خواسته باشم برگردم بلکه این پیامد کاری است که رسانههای زرد با من کردهاند.
وی درخصوص سینما و دهه فعالیت خود افزود: استانداردهای سینما جابهجا شده است و دههای که من وارد سینما شدم فیلمها به گونهای بود که شخصیت فیلم، خواستگاری و اختلاف با پدر دختر و در نهایت آشنایی با دختر را پشت سر میگذاشت و در این دهه پیش از هر چیز دختر و پسر در یک فرآیند آشنایی قرار دارند. پورعرب درخصوص نمونهای از فیلمهای خود که در آنها به بازی پرداخته بود، گفت: فیلم «عروس» بهعنوان اولین فیلمی که در آن به ایفای نقش پرداختم به تمامی برای من خاطره است چون به سختی برای بازی در این فیلم انتخاب شدم و بازتابها از سوی مردم و منتقدان خوب بود. فیلم «نرگس» رخشان بنی اعتماد نیز اگرچه خاطراتش برایم شیرین نیست و پایان فیلم چندان برایم خوشایند نیست اما کارگردان آن و متن این اثر هر دو از ویژگیهای خوب فیلم بودند. «دستهای آلوده» ساخته سیروس الوند نیز گروه خوبی از کارگردان و بازیگر داشت به گونهای که دیالوگهایی که کارگردان برای بازیگران در نظر گرفته بود حساب و کتاب داشت و باید همه چیز بر اساس آن پیش میرفت. بازیگر فیلم «دستهای آلوده» در تحلیل خود از حضور جوانان در سینمای ایران اظهار کرد: حضور و ماندگاری بازیگران جوان با مردم و خواست آنها است و به رفتار بازیگر در بازیهای خود و مردم برمیگردد. هنرپیشهای که خوب بازی میکند نیز در نظر مردم زیبا جلوه میکند حتی اگر نقش وی چشمگیر نباشد. در طول این سالها جوانهای با استعدادی به سینما اضافه شدهاند که بودنشان به عوامل بسیاری نیز مرتبط است.
بازیگر فیلم «غریبانه» ادامه داد: سیاستهای سینمایی ما ناقص است، چرا که با جابه جایی مدیریتها دیگر از تجربیات قبلی استفاده نمیشود و مدیریت جدید تنها بهکار خود بدون استفاده از تجربیات مدیریت قبلی میپردازد.
پورعرب در پایان درخصوص فیلمهای خود و کارگردانان آنها بیان کرد: کارگردانانی را که تاکنون با آنها همکاری داشتهام دوست داشتم که در غیر این صورت منجر به همکاری با آنها نمیشد، اما در این میان کارگردانانی بودند که دوست داشتم با آنها کار کنم اما در زمان پیشنهاد آنان نیز فرصت همکاری دست نداد. همچون داریوش مهرجویی برای فیلم «سارا» که در آن زمان در پروژه فیلم «نیش» آقای فرحبخش مشغول کار بودم و همچنین آقای کیمیایی نیز که مشغول کاری دیگر بودم و نتوانستم با آنها کار کنم.
ارسال نظر