اصغر فرهادی با «بروس برس فورد» و «ویتوریو استرارو» (کارگردان و فیلمبردار اسکار گرفته سینمای جهان) در موزه سینما دیدار و گفت‌وگو کرد.
به گزارش «ایسنا»، موزه سینما ۱۵ بهمن ماه در هوای سرد تهران میزبان جمعی از سینماگران سرشناس برگزیده اسکار بود که به بهانه کارگاه‌های تخصصی که همزمان با سی‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برگزار می‌شود، در این مکان تاریخی سینمای ایران حضور پیدا کرده بودند.
پیش از برگزاری این نشست داوران خارجی جشنواره فیلم فجر که در این نشست حضور داشتند به همراه دیگر میهمانان، از موزه سینما بازدید کردند. این موزه برایشان بسیار شگفت‌انگیز بود و حتی «بروس برس فورد» کارگردان مطرح استرالیایی که جوایز زیادی از جمله اسکار را دریافت کرده است، آرزو کرد که ای کاش در استرالیا هم، ‌چنین موزه‌ای وجود داشت.
اصغر فرهادی درباره شیوه فیلمسازی‌اش در سخنانی گفت: فیلمی که بیرون از ایران ساختم به همان شیوه‌ای که در ایران داشتم کارگردانی کردم، ‌البته به نظرم پروسه ساختن فیلم شبیه به کشورهای غربی است، ولی تصویری که ما از غرب ساخته‌ایم و فکر می‌کنیم از آنها خیلی دوریم و باید به نقطه‌ای که آنها هستند، برسیم از‌خودباختگی ما می‌آید. این در حالی است که سینمای ما برای آنها حسرت‌انگیز است و وقتی در گفت‌وگوهایی به آنها می‌گوییم که سینمای ما این باور را به خود ندارد، تعجب می‌کنند و می‌گویند آرزو دارند که مثل ما باشند.
کارگردان فیلم سینمایی «گذشته» با اشاره به سازنده فیلم «جاذبه» که از نظر تولید یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های دنیا محسوب می‌شود، گفت: کسی که آن همه امکانات در اختیار داشته می‌گفت که ای کاش من سر صحنه آرامش تو را داشتم. در واقع سینمای ما برای آنها شکل متفاوت‌تری دارد به همین دلیل معتقدم با همه ضعف‌ها و مشکلات عیانی مانند سانسور که وجود دارد ما خودمان قدر این سینما را نمی‌دانیم. این آزاردهنده است که آنها حسرت ما را می‌خورند؛ ولی ما فیلمبرداران، تدوین‌گران و... خود را باور نداریم.
کارگردان «جدایی نادر از سیمین» در بخش دیگری از این نشست بیان کرد: روحیه من روحیه‌ای نیست که سر صحنه فیلمبرداری ۵۰ نفر را نگه دارم تا بخواهم فکر کنم؛ اما دوست دارم روزی بدون پیش‌زمینه ذهنی دقیق سر صحنه باشم. آنچه باعث شده سینمای ایران در دنیا متفاوت باشد، تاثیر یک شوریدگی شرقی است که مرز باریکی با هرج و مرج دارد.
فورد در پاسخ به سوال اصغر فرهادی درباره پروسه ساخت فیلم و تجربه‌هایی که خود دارد، توضیح داد: به نظرم شباهت‌های زیادی بین سینمای استرالیا که من در آن به دنیا آمده‌ام با ایران وجود دارد. پیش از سال ۱۹۷۰ فیلم‌های کمی در استرالیا بود و در ۷۰ سال گذشته شاید ۲۰ فیلم مستقل در استرالیا تولید شده است.
او با اشاره به اینکه از سال ۱۹۷۰ بنیادهایی برای ساخت فیلم توسط دولت تاسیس شده است، گفت: به‌رغم اینکه کارگردان‌هایی در استرالیا هستند که حرف زیادی برای گفتن دارند؛ اما نمی‌توانند در کشور خود فیلم بسازند.
وی در پاسخ به سوال دیگر اصغر فرهادی مبنی‌بر اینکه اگر قرار باشد فیلمنامه‌ شما توسط سرمایه‌گذار تغییر کند آیا به شما برخواهد خورد یا مساله‌ای عادی است؟ گفت: در سال‌های قبل با ده‌ها فیلمنامه و قصه متفاوت روبه‌رو شده‌ام که با درخواست تغییر در داستان یا کاراکتر آنها مواجه می‌شدم و من اگرچه مرد خودخواهی نیستم، اما آنقدر خودخواه هستم که زیر بار این تغییرات نروم. این را هم بگویم که تهیه‌کنندگان در موقع فیلمبرداری معمولا دخالتی نمی‌کنند چون چیزی متوجه نمی شوند و دخالت آنها در مرحله مونتاژ اتفاق می‌افتد. وی درباره انتخاب عوامل تا آغاز مرحله فیلمبرداری هم اظهار کرد: تصور نمی‌کنم انتخاب عوامل مشکل بزرگی باشد، به تهیه‌کننده ایمیل می‌زنم و لیست عواملم را می‌گویم که معمولا مورد قبول واقع می‌شود مگر اینکه مشکل بودجه و دستمزد وجود داشته باشد، هر چند برای من مهم است که تهیه‌کننده به عواملی که انتخاب می‌کنم، اعتماد داشته باشد.
فورد در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه فیلم‌های ایرانی زیادی ندیده، اما آنچه دیده خوب بوده است، خاطرنشان کرد که به نظر می‌رسد در جهان مقاومتی برای فیلم‌هایی که زیرنویس دارند، وجود دارد.
در بخشی از این نشست که درباره پرداختن به واقعیت در فیلم‌ها صحبت شد یکی از میهمانان حاضر خطاب به اصغر فرهادی گفت که فیلم‌های او با جهان ارتباط برقرار کرده و این به واسطه شخصیت اصغر فرهادی است.
علیرضا داودنژاد، محمدحسین لطیفی، عزیز‌اله حمیدنژاد، مازیار میری، همایون ارشادی، علیرضا شجاع‌نوری، آناهید آباد و ... از جمله افراد حاضر در این نشست دو ساعته بودند که توسط کانون کارگردانان و دستیاران کارگردان و بخش بین‌الملل جشنواره فجر برپا شده بود.

ستاره‌های اسکار در موزه سینما