با رخصت کلید !
دنیای اقتصاد- سینماگران ایران این روزها برای آغاز فصل جدیدی در سینما در انتظار حضور دولت یازدهم و معرفی مدیران سینمایی هستند و حتی بسیاری از آنها کلید فیلم‌هایشان را در دولت یازدهم خواهند زد.
به گزارش خبرگزاری مهر، هرچند سازمان سینمایی دولت دهم در ماه‌های پایانی حضور خود در عرصه سینما پروانه ساخت بسیاری از فیلم‌های سینمایی را صادر کرده است، اما با این حال کمتر کارگردانی را می‌بینیم که این روزها فیلم خود را جلوی دوربین ببرد.
این روزها اکثر کارگردانان سینما منتظر هستند تا دولت جدید به طور رسمی کار خود را آغاز کند و مدیران جدید فرهنگی به جامعه سینمایی معرفی شوند. بسیاری از فیلمسازانی که مجوز ساخت فیلم‌هایشان در دستشان است منتظر این هستند که با مشخص شدن کابینه دولت یازدهم، تکلیف وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و به دنبال آن رییس سازمان سینمایی مشخص شود و با تعیین سیاست‌های جدید سینمای ایران، سینماگران با خاطر آسوده دست به تولید فیلم‌های خود بزنند.
اکثر این سینماگران معتقد هستند که در حال حاضر در چنین شرایطی ساخت یک فیلم سینمایی و سرمایه‌گذاری بر روی آن ریسک است و آنها منتظر می‌مانند تا ببینند شرایط سینما در دولت جدید چه خواهد بود.
در کنار آن نیز تعدادی از فیلم‌هایی که قرار است با بودجه دولتی ساخته شود به دلیل آن که همچنان بودجه مورد نظر برای نهادهایی چون بنیاد سینمایی فارابی تامین نشده است، در مرحله پیش‌تولید مانده و تنها تعداد کمی از فیلم‌های سینمایی جلوی دوربین می‌روند که البته تهیه‌کنندگان این فیلم‌ها جزو تهیه کنندگان شاخص و قدر سینمای ایران هستند.
از جمله فیلم هایی که مدت‌ها است پروانه ساخت گرفته، اما همچنان در مرحله پیش‌تولید باقی مانده «دوران عاشقی» به کارگردانی علیرضا رییسیان است. این فیلم سینمایی در ابتدا موافقت اصولی دریافت کرد که با اعتراض کارگردان روبه‌رو شد. در نهایت اداره کل نظارت و ارزشیابی پروانه ساخت این فیلم سینمایی را صادر کرد. رییسیان که آخرین بار در سال ۱۳۸۷ فیلم سینمایی «چهل‌سالگی» را جلوی دوربین برده بود، برای ساخت «دوران عاشقی» مدتی به دنبال سرمایه‌گذار بود تا اینکه اعلام کرد زمانی که مدیران جدید سینمایی معرفی نشوند، ساخت فیلم خود را به تعویق می‌اندازد.
اما سعید سهیلی که با «گشت ارشاد» در سال ۹۱ نامش بر سر در سینماها بود، مدتی پیش پروانه ساخت فیلمی با نام «کلاشینکف» را دریافت کرد. به گفته سهیلی این فیلم به نوعی دنباله «گشت‌ارشاد» خواهد بود. پیش‌تولید این فیلم سینمایی قرار بود از خرداد ماه آغاز شود که بعد از مدتی سهیلی اعلام کرد ساخت آن را به بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری موکول خواهد کرد که تا امروز خبری از آغاز پیش‌تولید نشده است. «کلاشینکف» داستانی اجتماعی و تلخ دارد که همراه با رگه‌های طنز همراه است.
از دیگر فیلم هایی که می‌توان در این لیست قرار داد، فیلم سینمایی «دردسرهای شیرین» به کارگردانی کمال تبریزی است. تبریزی بعد از گذشت سال‌ها و درست در پایان دوره مدیریت سینمای ایران در دولت دهم، پروانه ساخت یکی از فیلم‌هایش را گرفت. البته تبریزی فیلم دیگری با نام «قبر دو طبقه» دارد که آن هم اتفاقا در همان روزهای پایانی دولت مجوز ساخت گرفت.
محمدعلی حسین‌نژاد تهیه‌کنندگی «دردسرهای شیرین» را برعهده دارد و همچنان به دنبال انتخاب بازیگر و آغاز پیش‌تولید این فیلم سینمایی هستند.
فیلم سینمایی «ازدواج سعید و لیلا» به کارگردانی سعید سلطانی و تهیه‌کنندگی رضا رخشان از دیگر فیلم‌هایی است که مدت‌ها از صدور پروانه ساخت آن گذشته است، اما همچنان تهیه‌کننده و کارگردان این فیلم به دنبال بازیگر برای آغاز ساخت این فیلم سینمایی هستند. آن طور که تهیه‌کننده این فیلم اعلام کرده این فیلم سینمایی قرار است در پاییز جلوی دوربین برود.
آنچه که مشخص است، اکثر سینماگرانی که پروانه ساخت فیلم در دست دارند تا زمانی که مدیریت جدید سینما معرفی نشود، تمایلی به تولید فیلم‌هایشان ندارند و همچنان در مرحله پیش تولید می‌مانند. این طور که به نظر می‌رسد همه سینماگران با نگاهی منتظر و امیدوارانه چشم به راه مدیران و سیاست‌های جدید سینمای ایران در دولت یازدهم هستند.

پاسخ‌های جواد شمقدری به ۷ پرسش
«چ» قابل دفاع‌ترین فیلم و جشنواره سی‌ویکم بهترین جشنواره دوره مدیریتم بود
در آخرین روزهای کاری جواد شمقدری به عنوان رییس سازمان سینمایی، خبرگزاری فارس 7 پرسش از او پرسیده است:
اولین کارتان بعد از اتمام ماموریت در سازمان سینمایی چه خواهد بود؟
به هرحال حرفه اصلی و مورد علاقه من فیلمسازی است و طبیعی است که بعد از فراغت از مسوولیت سازمان سینمایی اگر بتوانم سرمایه‌ای را جلب کنم قطعا فیلم خواهم ساخت.
چه فیلمی را برای ساخت در اولویت دارید؟
بالاخره هر فیلمسازی قطعا در آرشیو خود یکسری کارهایی که به ساخت آنها علاقه داشته باشد دارد و من هم چند فیلمنامه در آرشیوم دارم و باید ببینم شرایط برای ساخت کدامیک از آنها فراهم می‌شود.
فیلم خوب در چهارسال گذشته زیاد ساخته شد، اما قابل دفاع‌ترین فیلمی که در دوران مدیریت شما ساخته شد چه بود که بخواهد سند دفاع از مدیریت شما باشد؟
جواب دادن به این سوال واقعا سخت است چون به هرحال فیلم خوب زیاد داشتیم اما در بین تمام فیلم‌ها می‌توانم «چ» را نام ببرم.
سال گذشته سازمان سینمایی 7 فیلم را به عنوان آثار فاخر معرفی کرد که 6 فیلم ساخته شدند، آیا این فیلم‌ها واقعا آثار فاخر بودند؟
ساخت فیلم فاخر مربوط به سال آخر دولت اصلاحات است که معاونت سینمایی وقت آن را پیشنهاد می‌دهد و بعد همان سال هم آن را شروع می‌کنند اما جای تعجب دارد که سال 88 توسط ما آماده می‌شود و آخرین بودجه فیلم فاخر مربوط به سال 90 بود و از سال 91 دیگر بودجه‌ای به نام فاخر نداشتیم.بنابراین فرآیند فیلم فاخر دیگر از سال 91 وجود نداشت و ما سعی کردیم تمام فیلم‌هایی که مورد حمایت قرار می‌گیرند آثار خوبی باشند، اما آخرین دوره فیلمسازی فاخر به سال 90 برمی‌گردد.
در زمان شما چهار دوره جشنواره فجر برگزار شد اما بهترین و قابل دفاع‌ترین دوره کدام بود؟
هر چهار دوره خوب بود و هر کدام ویژگی‌های خودش را داشت اما با این نگاه که نوع فعالیت‌ها با اصطکاک کمتر و با شکل بهتری اجرا بشود و به استانداردهای جهانی نزدیک شود و حتی از آنها عبور کند به گمانم جشنواره سی‌ویکم بود.
اگر به چهار سال قبل برگردید همین مدیران را برای همکاری انتخاب می‌کردید؟
این سوال خوبی نیست چرا که شما در هر فضایی هم رویش دارید و هم ریزش و ما هم که از پیامبر بالاتر نیستم. قطعا همین افراد را انتخاب می‌کردم چون در آن مقطع شناخت وجود داشت.
«33 روز» و «استرداد» پروژه‌هایی بود که شما قصد ساخت آنها را داشتید اما اگر خودتان روی صندلی کارگردانی می‌نشستید چقدر این فیلم‌ها با نتیجه نهایی متفاوت می‌شد؟
این دو فیلم از جمله فیلمنامه‌های آرشیو کاری خودم بود که متاسفانه در طی سال‌های گذشته نتوانسته بودم حمایتی برای ساخت آنها جلب کنم و حتی «استرداد» را قرار بود در دوره مدیریت اسبق فارابی بسازیم اما شرایط فراهم نشد. اما اگر خودم کار می‌کردم قطعا نتیجه نهایی متفاوت بود. البته قصه همانی بود که در این دو فیلم دیدیم، اما نوع ساخت قطعا متفاوت می‌شد.