شهنواز تار ایران قطعه آخر را نواخت
استاد جلیل شهناز صبح دیروز بر اثر یک دوره بیماری طولانی و کهولت سن در 92 سالگی درگذشت. جلیل شهناز، در خرداد ماه سال ۱۳۰۰ در اصفهان و در خانواده ای اهل موسیقی چشم به جهان گشود. پدرش(شعبان خان) علاقه زیادی به موسیقی ایرانی داشت و علاوه بر تار که ساز اختصاصی او بود، سه‌تار و سنتور هم می‌نواخت. شهناز از کودکی به موسیقی علاقه‌مند شد و نواختن تار را در نزد عبدالحسین شهنازی و برادر بزرگ خود حسین شهناز فراگرفت. پشتکار زیاد و استعداد شگرف جلیل به حدی بود که در سنین جوانی از نوازندگان خوب اصفهان شد. جلیل شهناز در جوانی با حسن کسایی آشنا شد که این آشنایی آغاز همکاری بلندمدت آن دو بود. جلیل شهناز از سال 1324 در تهران ساکن شد و با رادیو تهران شروع به کار کرد و در بسیاری از برنامه‌ها به عنوان تک ‌نواز شرکت کرد. اقامت جلیل شهناز در تهران مصادف بود با پخش برنامه‌های تخصصی موسیقی از رادیو و تلویزیون که جلیل شهناز از تکنوازان بی‌بدیل این دوران بود. این هنرمند در سال 1383 به عنوان چهره ماندگار هنر و موسیقی برگزیده شد و مدرک درجه یک هنری به وی اهدا شد و در این سال‌ها بارها مورد تقدیر قرار گرفت. در تاریخ 2 اردیبهشت 1389 خانه موسیقی به دست جلیل شهناز نوگشایی شد و در این مراسم نیز از سوی خانه موسیقی تجلیل شد. جلیل شهناز در سال‌های پایانی عمر خود با بیماری دست و پنجه نرم می‌کرد و بسیاری از هنرمندان، دست‌اندرکاران و مسوولان فرهنگی هر چند بار به عیادت او رفته و از نزدیک پیگیر وضعیت جسمانی این هنرمند بودند. زیباترین دوره کاری‌ام حضور در کنار استاد شهناز در گروه «اساتید» بود شهرام ناظری به اعتقاد من با درگذشت استاد جلیل شهناز شاید آخرین بازمانده از نسل غول‌های موسیقی ایران از میان ما رفت. بعد از پیروزی انقلاب بیشتر استادان موسیقی ایرانی که زحمات بسیار زیادی در اعتلای موسیقی ایرانی کشیدند کمتر مورد توجه قرار گرفتند و متاسفانه بسیاری از آنها گوشه‌نشینی را تجربه کردند و به انزوا رفتند. به همین جهت ما تلاش کردیم با گرد هم آوردن این هنرمندان گروهی را تشکیل دهیم که در آن سال‌ها با توجه به امکانات بسیار ناچیزی که وجود داشت گروه «اساتید موسیقی ایران» تشکیل شد و توانست تاثیر زیادی در جریان موسیقی کشور داشته باشد. یکی از زیباترین دوره‌های کاری من حضور در همین گروه «اساتید» و همراهی با هنرمندان ارزنده‌ای چون جلیل شهناز بود که هیچ‌گاه آن دوران را فراموش نخواهم کرد. یکی دیگر از ستاره‌های هنر از دیار ما رخت بربست کیوان ساکت آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می‌کند/در شگفتم من نمی‌پاشد ز هم دنیا چرا استاد جلیل شهناز استاد مسلم تار و بداهه نوازی، کسی که قریب بیش از شش دهه ساز وی آرام‌بخش دل مردم این روزگار بود، که دیروز ساعت 10 صبح در اثر بیماری طولانی از دیار ما پرکشید و رفت. نغمه‌ شیوا زخمه‌ چالاک پنجه‌ رقص غزالی سبک تاز شور و شهناز شور و شهناز این واقعه‌ تاسف‌برانگیز را به جامعه‌ فرهنگ و هنر ایران و خانواده‌ استاد فقید و همه‌ علاقه‌مندان به فرهنگ و موسیقی عمیقا تسلیت عرض می‌کنم. نوای تار استاد شهناز همواره در گوش جان ما جاودانه است علیرضا قربانی بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران/ کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران خبر درگذشت استاد بی‌همتای موسیقی اصیل ایرانی، خداوندگار تار، جناب جلیل شهناز بسیار متاثر و غمگین‌مان کرد. جلیل شهناز را همه با تار می‌شناسیم و شاید بحق باشد که بگوییم تار را با جلیل شهناز. آنقدر نوا و آوای تارنوازی این جلیل مرد موسیقی ایران در گوش دلمان هست که به راستی خوش به نواهایش خو کرده‌ایم. نام شهناز همچون دیگر بزرگان این عرصه با نام موسیقی ایرانی گره خورده و از آن جداشدنی نیست و هر جا که نامی از موسیقی ناب ایرانى بر زبان می‌آید نام استادانی همچون جلیل شهناز زنده می‌شود. درود بر روح هنرمند و پاک استاد جلیل شهناز که نبودنش برای جامعه موسیقی فقدانی بزرگ به شمار می‌آید.