قرارداد گیشه تئاتر را خصوصی نمی‌کند

فرهنگ و هنر- پیام دهکردی که از هفته‌ آینده نمایش «متولد سال ۱۳۶۱» را به صحنه می‌برد، گفت: از اجرای این نمایش هدفم نیست که بگویم کارگردان هم هستم، بلکه کارگردانی مانند عکاسی و شعر یک اتفاق شورشی در درون من است. این بازیگر و کارگردان تئاتر که دیروزـ ۲۱ آذرماه ـ در نشست خبری نمایشش در خانه‌ هنرمندان ایران سخن می‌گفت، با بیان این مطلب ادامه داد: باید اتفاقی در درونم بیفتد که دوست داشته باشم، نمایشی را کارگردانی کنم.

دهکردی پروسه آماده کردن این نمایش را بسیار دشوار توصیف کرد و افزود: برای اجرای این اثر به مدت چهارماه به جز تدریس تمام زندگیم را تعطیل کردم، هفت ماه تمام برای انتخاب بازیگران و تمرین نمایش وقت گذاشتم. به گونه‌ای که با این کار دائم‌الذکر شده‌ام.

دهکردی در ادامه‌ این نشست درباره‌ شرایط اجرای این نمایش در تماشاخانه «ایرانشهر» توضیح داد: با توجه به شرایطی که نمایش ما داشت تماشاخانه ایرانشهر مکان مناسبی برای اجرای آن بود؛ به ویژه اینکه مدیریت اینجا از اجرای این نمایش استقبال می‌کرد. اما تئاتر شهر بر خلاف اینکه کعبه آمال بسیاری است شرایط مناسبی ندارد. در این مجموعه ترافیک بسیاری زیادی وجود دارد. از سوی دیگر، معتقدم باید تئاتر ما پخش شود، حتی اگر با این تمرکززدایی بخشی از خواسته‌هایمان را از دست بدهیم.

او که نمایشش را به صورت خصوصی اجرا می‌کند، تاکید کرد: یکی از بهترین و جدی‌ترین راه‌هایی که تئاتر ما را به سمت روشنایی می‌برد تئاتر خصوصی است. اما نکته اینجا است که آیا اصلا ما تئاتر خصوصی داریم یا نه؟ که پاسخ دادن به این پرسش مستلزم بررسی‌های فراوان است.

دهکردی متذکر شد: با قرارداد گیشه نمی‌توان تئاتر خصوصی ایجاد کنیم؛ چرا که این‌گونه تئاتر معناهای بسیاری دارد، اما در حال حاضر ما داریم تمرین می‌کنیم، با این حال معتقدم تا زمانی که زیر چتر تئاتر غیر خصوصی هستیم اتفاق شگفت‌انگیز یا بلوغی که به دنبال آن هستیم، رخ نمی‌دهد.

او درباره‌ تبلیغات ویژه برای جذب مخاطبان غیر تئاتری توضیح داد: زمان شروع کار ابرهای بسیار زیبایی بالای سرم بود همین که قضیه داشت جدی می‌شد عده‌ای با پاک کردن آن ابرها رویاهایم را بردند. ایده‌های بسیاری داشتم، اما به مرور کار آنقدر سخت و سخت‌تر شد که فرصتی برای اجرای آنها فراهم نشد، به هر حال تا حد امکان اطلاع‌رسانی کرده‌ایم؛ اما فرصت نشد کارهای ویژه و جذابی انجام بدهیم.

پیام دهکردی درباه‌ قیمت بلیت نمایش «متولد سال ۱۳۶۱» هم گفت: قیمت بلیت نمایش ما ۱۵ هزار تومان است که برای دانشجویان ۱۰ هزار تومان می‌شود. در آغاز فکر می‌کردم برای متولدان سال ۶۱ بلیت رایگان در نظر بگیریم، اما این نمایش متعلق به همه‌ متولدان دهه ۶۰ است، دوست داشتم قیمت بلیت را دو هزار تومان می‌گذاشتیم و برای دهه ۶۰ هم بلیت رایگان در نظر می‌گرفتیم، اما شرایط چنین فرصتی را به ما نمی‌داد.

او در پاسخ به پرسشی درباره‌ بازبینی این نمایش توضیح داد: در حوزه‌ متن دچار ممیزی نشدیم، پیشنهادی مطرح شد که آن را رعایت کردیم؛ اما در حوزه اجرایی بخشی که مربوط به موسیقی بود، تغییراتی داشت.

دهکردی همچنین درباره‌ ممیزی نمایش در حین اجرا گفت: این معقوله برایم چندان ناآشنا نیست. پیش از این هم با چنین وضعیتی روبه‌رو شده‌ام. اگر دوستان هنگام اجرا نکته جدیدی را گفته‌اند صحبت کرده‌ایم و با هم به توافق رسیده‌ایم، اما در مورد این نمایش هنوز آن لحظه نرسیده اگر برسد فکری به حالش می‌کنم.

در ادامه این نشست نغمه ثمینی نویسنده نمایشنامه با ارائه توضیحاتی درباره‌ نگارش این متن گفت: نمی‌توانم بگویم، این نمایش مصداق مشت نمونه خروار است و آنچه مطرح می‌کند مسائلی است که متعلق به همه متولدان دهه ۶۰ است، این ادعای بزرگی است ممکن است نمونه‌های متضاد بسیاری داشته باشیم. نمایش ما درباره دختری است که سال ۶۱ به دنیا می‌آید و تا به امروز مسیر زندگی‌اش را سپری می‌کند.

ثمینی نمایشنامه‌ « متولد سال ۱۳۶۱» را ادامه‌ تجربه‌اش در نمایشنامه‌ «خانه» دانست و توضیح داد: این نمایش هفت اپیزود دارد که شش اپیزود آن در شش برهه زمانی می‌گذرد، در هر سنی که کاراکتر ما از سر می‌گذراند یک برهه و یک بعد از شخصیتش اهمیت پیدا می‌کند.

او در پاسخ به پرسشی درباره‌ تاثیرپذیری این نمایش از نمایشنامه «یک دقیقه سکوت» گفت: آن نمایشنامه جز آثار محبوب من است، اما این دو اثر به لحاظ فرم و محتوا خیلی با هم متفاوت هستند.

نمایش «متولد ۱۳۶۱» از روز یکشنبه ۲۸ آذرماه راس ساعت ۱۸ و به مدت ۹۰ دقیقه در تالار استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر به صحنه می‌رود و اجرای آن تا نیمه‌ دوم بهمن‌ماه ادامه خواهد داشت، ضمن اینکه ممکن است این نمایش در بیست و نهمین جشنواره تئاتر فجر هم به صحنه برود و این نمایش در نخستین اجرای خود میزبان هنرمندان و منتقدان تئاتر است.