مدیرعامل جدید موسسه رسانه‌های تصویری از اقتصاد سینمای ایران در جهان می‌گوید:
در بازار جهانی گردش مالی بالا نداریم
فرهنگ و هنر - مدیرعامل جدید موسسه رسانه‌های تصویری با اشاره به اینکه ما برای رفع خلأ موجود در پخش بین‌المللی در موسسه رسانه‌های تصویری، به روشی جدید رو آورده‌ایم، گفت: یافتن راهکارهای پخش در تلویزیون‌ها و شبکه‌های خانگی این بار فرهنگی را دارد که سینمای ایران را به خانه‌های مردم در سراسر دنیا ببرد. «محمدرضا عباسیان» مدیرعامل جدید موسسه رسانه‌های تصویری در گفت‌و‌گو با فارس با اشاره به سابقه کاری‌اش گفت: من قبل از اینکه مدیر باشم، مستندساز هستم و مستندهایی که ساخته‌ام، غالبا خارج از کشور و در کانون بحران تولید شده و جزو مستندهای بین‌المللی به شمار می‌رود. حدود پنج سال نیز مدیر کل رسانه بین‌المللی سیما بودم که عرضه بین‌المللی تولیدات صدا و سیما را برعهده داشت.
در بازار جهانی گردش مالی بالا نداریم
عباسیان حضور سینمای ایران را در جشنواره‌ها ستود و گفت: سینمای ایران به لحاظ حضور فرهنگی و مشخصا حضور جشنواره‌ای موفق است و قله‌های جشنواره‌های دنیا را فتح کرده و به اوج رسیده است. ممکن است اکنون در اوج نباشد؛ ولی به هر حال زمانی قله‌ها را فتح کرده و به این اوج رسیده است؛ اما به همان اندازه‌ای که در این زمینه پیشرفت داشته، در زمینه حضور در میان بینندگان بین‌المللی موفق نبوده است و جایگاهی را کسب نکرده است. گردش مالی صنعت سینما در جهان چند صد میلیارد دلار در سال است؛ اما عایدی سینمای ایران در تولیدات سمعی، بصری و برنامه‌های تلویزیونی، بسیار اندک است و آورده‌ای از این گردش بسیار بالا ندارد.
اکران فیلم در خارج، امکان‌پذیر نیست
وی با بیان این مطلب که سینمای ایران بضاعت عرضه به شکل اکران را در دنیا ندارد، افزود:
هر کسی که مدعی است می‌تواند در دنیا فیلمش را اکران کند یا از مناسبات اکران جهانی بی‌اطلاع است یا ظاهرسازی می‌کند. اکران فیلم ایرانی در خارج از کشور، واقعا امکان‌پذیر نیست و نمونه‌ای از یک اکران واقعی سراغ نداریم، به جز استثنائات سینمای ایران که مشخصا فیلم «رنگ خدا» و «سفر قندهار» است.
عباسیان ادامه داد: «رنگ خدا» که کمپانی سونی پیکچرز عرضه کننده جهانی‌اش بود و فیلم قبلی سازنده‌اش کاندیدای دریافت جایزه اسکار بود و فیلم «سفر قندهار» که با موضوع خاص توسط کارگردانی شناخته شده، دقیقا بعد از یازده سپتامبر به موضوع طالبان و افغانستان می‌پرداخت و در کاخ سفید نمایش داده شد.
ما باید به خانه‌های مردم دنیا برویم
مدیرعامل موسسه رسانه‌های تصویری، با ذکر این مطلب که حضور بین‌المللی، صرفا اکران جهانی نیست، گفت: اما در عین حال فروش و حضور بین‌المللی تنها اکران نیست و حقوق دیگری مثل حقوق تلویزیونی فیلم‌ها و حتی فروش تلویزیون‌ها وجود دارد که می‌توان روی آن سرمایه‌گذاری کرد. سینمای ما به عنوان یک سینمای نجیب، خانوادگی و سینمایی که مردم و عوام آن را می‌پسندند، می‌تواند حضور خوبی در تلویزیون‌های جهانی داشته باشد. یک فیلم در پربیننده‌ترین جشنواره‌ها پانصد هزار نفر بیننده دارد؛ ولی مخاطب تلویزیون بی‌شمار است. درست است که فیلم‌های ما جوایز قابل تاملی دریافت می‌کنند؛ ولی خیلی از مخاطبان عمومی سینما و مردم عادی آن را نمی‌بینند. این اتفاق صرف نظر از عایدی که برای سینمای ایران دارد شاید رقم چشمگیری نیز نباشد، ولی همین میزان نیز به سینمای ایران کمک می‌کند و این بار مهم فرهنگی دارد که سینمای ایران را به خانه‌های مردم در سراسر دنیا بیاورد.
وی ادامه داد: این اتفاق، ارزش فرهنگی دارد و در دنیایی که جنگ سنگین رسانه‌ای علیه ما وجود دارد و ایران به عنوان کشوری که به دروغ، حامی تروریسم معرفی می‌شود و تصویری که از ایران در ذهن بسیاری از مردم دنیا وجود دارد، توسط پروپاگاندهای شبکه غربی ساخته شده، فیلم‌های خیلی خوب ما می‌تواند تغییر نگرش و دیدگاه ایجاد کند و مهم‌ترین رسالتی که در عرصه فرهنگی می‌تواند وجود داشته باشد، همین است.
مافیا در اکران جهانی نیز وجود دارد
مدیرعامل موسسه رسانه‌های تصویری تاکید کرد: گردش کاری که در سینمای ایرانی وجود دارد و بعضی‌ها به آن مافیا می‌گویند، در اکران جهانی نیز وجود دارد. وقتی شما کالایی را برای مخاطب تولید می‌کنید، باید به ذائقه مخاطب اهمیت بدهید. این در مورد همه چیز صدق می‌کند، شما هر محصولی که ارائه می‌دهید باید نظر مشتری را جلب کنید. شما باید در سینما، فیلمی را بسازید که مخاطب خارج از کشور دوست دارد و حاضر باشد، بابت آن هزینه کند. ما صاحب چنین چیزی نیستیم، به صرف اینکه چندین میلیون دلار هم هزینه کنیم، نیز نمی‌توانیم این مخاطب را جلب کنیم.
وی افزود: وقتی الفبا و چارچوب تامین نظر مخاطب را رعایت نکنیم، نتیجه‌ای هم نمی‌گیریم. «سفر قندهار» چرا در زمان اکرانش فروش کرد؟ نه به این خاطر که سازنده‌اش فیلمساز خوب یا بدی است، بلکه موضوعی داشت که در بهترین زمان خودش اکران شد. در مورد طالبان یک فیلم سینمایی ساخته شد و یازده سپتامبر هم اتفاق افتاد. همه دنیا تشنه این بودند تا در مورد طالبان فیلم ببینند و تنها فیلم سینمایی موجود هم آن فیلم بود. ما باید بازار و زمان را بشناسیم که چه برخوردی و در چه زمانی داشته باشیم.
ارسال نظر