اظهارات غیرمتعارف محمدحسین فرحبخش علیه کانون کارگردانان:
سینمای ایران نبود، اگر من نبودم!
از اسعدیان و الوند گرفته تا داریوش فرهنگ، محمدعلی سجادی و کامران قدکچیان، مدیون من هستند! محمدحسین فرحبخش با نگارش نامه‌ای خطاب به کانون کارگردانان با مرور کارنامه کارگردانانی مانند همایون اسعدیان، محمدعلی سجادی، سیروس الوند، کامران قدکچیان و داریوش فرهنگ که اغلب عضو کانون کارگردانان هستند از این مساله سخن گفته که اگر حمایت‌های وی نبود، هیچ کدام از این سینماگران مجال عرض‌اندام پیدا نمی‌کردند.
به گزارش شبکه ایران چندی پیش محمدحسین فرحبخش از مدیران موسسه پویافیلم و از اعضای اتحادیه تهیه‌کنندگان سینما نامه‌ای تنظیم کرده و در آن علیه منوچهر محمدی و عبدالحسین برزیده موضع‌گیری کرده بود. متعاقب این نامه، شورای مرکزی کانون کارگردانان هم نامه‌ای خطاب به فرحبخش نوشته و در آن به تندی وی را مورد خطاب قرار داده بود. در نامه شورای مرکزی کانون کارگردانان تاکید شده بود که اگر فرحبخش طی سی سال اخیر به جای فیلمسازی سرمایه خود را صرف کار دیگری می‌نمود، قطعا برای خودش و کشور مفید‌تر بود. این نامه تند، فرحبخش را بر آن داشت تا جوابیه‌ای صریح نوشته و گفته اگر حمایت‌های فرحبخش نبود، هیچ کدام از این سینماگران مجال عرض اندام پیدا نمی‌کردند. بخش‌هایی از نامه سرگشاده فرحبخش را بخوانید:
اگر من نبودم، سینمایی نمانده بود
اگر آن روز (سال‌های ۶۶- ۶۷) حسین فرحبخش، وقت، نیرو و تمام روابطش را صرف این مبارزه نمی‌کرد، امروز سینمایی باقی نمانده بود که حضرات به بهانه‌اش سر یک میز باهم شیرینی و میوه خورده و رانت‌هایش را تقسیم کنند.
به همایون اسعدیان: ریسک من شما را فیلمساز کرد
یادتان هست ریسک ما و فیلم «نیش» از شما کارگردانی ساخت که امروز نانش را بخورید و پزش را بدهید.جناب اسعدیان، از ما که گذشت، اما چرا حرمت جناب آقای سیدضیا هاشمی که زمانی ریزه‌خوار دفترش بودید را نگه نداشتید؟
به محمدعلی سجادی: دچار فراموشی شده‌اید؟
جناب آقای سجادی، یادتان هست در سال ۶۵ در حالی که دو فیلم توقیفی داشتید و از نظر اقتصادی در وضعیت نابسامانی به سر می‌بردید، بهترین فیلم زندگی‌تان یعنی «گمشدگان» را تهیه کردم و با آن که فیلم را فرد دیگری تدوین نمود، طبق خواهش‌تان اسم شما را به عنوان مونتور در تیتراژ نوشتم چون می‌خواستید برای‌تان سابقه کار شود و از اعتبارش استفاده کنید؟
به سیروس الوند: زمانی که بیکار بود به سراغ من آمد
آقای سیروس الوند عزیز، استاد من، آیا یادتان رفته سال ۶۷ هم فیلم «شب‌حادثه» را برای من کارگردانی کردید، پس تصدیق می‌کنید که حضور سی‌ساله من در سینما برای شما هم بی ثمر نبوده است؟
به کامران قدکچیان: فقط برای من کار کرده
آقای قدکچیان، دوست عزیز، شما که در این سی‌ساله فقط برای دفتر ما کار کرده‌اید، چرا؟ آیا لازم است به شما هم فیلم‌ها و کارهایی که برای بنده ساخته‌اید را یادآور شوم؟
به داریوش فرهنگ: بهترین‌هایش را برای من ساخته آقای داریوش فرهنگ، شما هم یادتان رفته که بهترین فیلم‌های‌تان «تکیه بر باد»، «شب‌های تهران» و «رز زرد» را برای بنده ساخته و همه جا گفته‌اید فقط در کار با من آسایش واقعی داشته‌اید و فقط حقیر را تهیه‌کننده حرفه‌ای می‌شناسید؟
به همه اعضای کانون کارگردانان: بود و نبودتان، فایده‌ای ندارد
اگر لازم شود پرونده تک تک اعضای شورای مرکزی فعلی کانون کارگردانان را با جزئیات کامل در حد شماره کفش و کلاه رسانه‌ای خواهم کرد تا همگان بفهمند حسین فرحبخش برای سینمای ایران فرد مفیدی بوده یا عده‌ای موج‌سوار نان به نرخ روز خور، بله، بنده سرمایه‌ام را صرف هر کار دیگری می‌کردم موفق می‌شدم، اما خدا را شکر در سینما موفق‌تر هستم و منشا تاثیر و برکت، اما مروری بر کارنامه اکثریت این دوستان نشان می‌دهد اگر در سینما هم فعالیت نمی‌کردند اتفاقی نمی‌افتاد، مانند بسیاری که وارد سینما نشدند و اتفاقی نیفتاد، در مورد تعدادی از این حضرات که به جرات می‌گویم، نبودشان در این حرفه، خدمتی به سینمای ایران بود.
ارسال نظر