جشنواره فیلم فجر می‌خواهد سیاسی باشد اما قدرتش را ندارد

او ادامه داد: من به داخلی‌ها می‌گویم شما جشنواره را برگزار کنید و به حرف آن‌ها که جشنواره را تحریم کردند کاری نداشته باشید. ما باید جشنواره را برگزار کنیم تا در یک سپهر ضداستعماری حرکت کنیم. آن‌ها در مسیری حرکت می‌کنند تا جنبش‌های جهانی را سرکوب کنند. به نظر من در جشنواره فیلم فجر، به دلیل ناتوانی مدیران، همچنان سینما مطرح بوده است، کما اینکه از پیمان معادی و مانی حقیقی و بهرام بیضایی تا داریوش مهرجویی و مسعود کیمیایی در این جشنواره حضور داشتند. نه اینکه [مدیران جشنواره‌] نمی‌خواستند جشنواره را سیاسی کنند بلکه مدیریتشان ضعف داشته است. در ایران سیاست ذیل فرهنگ و سینماست اما در برلین سیاست در راس قرار گرفته است. دولتی بودن جشنواره فیلم فجر نشانه بارز این است که جشنواره سال‌هاست که سیاسی است اما همواره این سینمایی‌ها بودند که حضور پررنگ‌تری در فجر داشتند. او گفت: در‌حال‌حاضر همه امید سازندگان ما همین جشنواره‌های خارجی است، این فارابی‌چی‌ها هر سال اولین نفر آنجا چتر می‌زنند به بهانه اینکه فیلم بفروشند، اما دریغ از یک فیلم. فارابی به ما اعلام کند چند فیلم در جشنواره برلین فروخته است. اینکه این‌گونه سینماگران را مورد تهاجم قرار دهند کار سیاستمدار است نه هنرمند و می‌خواهند با یک سیاست ضددولتی به هنرمندان فشار وارد کنند.