پروژه «سی صد» همچنان حاشیه‌ساز است
جنگ مجازی علیه کنسرت ۷۰۰هزارتومانی
این پروژه موسیقایی ـ نمایشی قرار است توسط سهراب پورناظری با موسیقی تهمورس پورناظری و کارگردانی امیر جدیدی، خوانندگی رضا بهرام و بازی جواد عزتی، مهران غفوریان، ماهور الوند، امیر جدیدی و... روی صحنه برود. البته تهیه‌‌‌کنندگی این برنامه را هم محمدحسین توتونچیان بر عهده دارد که درباره قیمت‌گذاری این برنامه گفته است: قیمت بلیت در کنسرت‌‌‌های پاپ که یک خواننده با تعدادی نوازنده روی صحنه می‌رود، حداقل و حداکثر از ۲۰۰ تا ۴۵۰هزار تومان است. با توجه به این‌‌‌که در «سی‌‌‌صد»، گروه‌‌‌هایی همچون حرکت، نمایش، موسیقی و خواننده داریم، هزینه‌‌‌های بسیار بالایی را برای برگزاری آن عهده‌‌‌دار شدیم، بنابراین مجبوریم قیمت‌های بلیت را کمی بالاتر از آنچه در بازار موسیقی وجود دارد در نظر بگیریم. حداکثر قیمت بلیت کنسرت نمایش سی‌‌‌صد را تا ۶۹۵هزار تومان برای بخش ویژه در نظر گرفتیم و کف آن هم از ۷۰هزار تومان است.
این تهیهکننده گفت: بنده به عنوان یک تهیهکننده کنسرت‌‌‌های بزرگ موسیقی تمام تلاشم را در این سال‌ها انجام داده‌‌‌ام تا با در نظر گرفتن تمام انتقادات و نظرات کارشناسی‌شده، به سمت‌و‌سوی اعتلای موسیقی گام بردارم که هم در موسیقی پاپ و هم در موسیقی ایرانی به جایگاه مخاطب ایرانی احترام می‌‌‌گذارد. در همین رابطه خبرگزاری مهر نیز دیروز در گزارشی نوشت عنوان کردن قیمت بلیت ۶۹۵هزارتومانی در این شرایط اقتصادی سخت حتی اگر با اقبال از سوی قشر پردرآمد جامعه همراه شود، به لحاظ روانی تاثیرات منفی خود را در حوزه‌‌‌های رسانه‌‌‌ای کشور بر جا می‌‌‌گذارد. اگرچه برای این برنامه بلیتهای ۷۰هزارتومانی هم تدارک دیده شده اما به طور حتم همه می‌‌‌دانیم که این تعداد بلیت ارزان‌قیمت از محدودیت‌هایی برخوردار است که قطعا تمام جایگاه برگزاری پروژه را در بر نمی‌گیرد و محدود به موقعیت‌‌‌های استقرار نه‌‌‌چندان مناسب است. البته برگزارکنندگان این کنسرت ـ نمایش اعلام کرده‌اند بخش‌های مختلف جایگاه تماشاگران بر اساس یک منطقه یا مکان تاریخی نامیده‌شده به شکلی است که همه مخاطبان می‌توانند در موقعیت مناسبی به تماشای اثر بنشینند. معترضان می‌گویند باید در روزهای برگزاری کنسرت مشاهده کرد که آیا استقرار در جایگاه‌‌‌های نام‌گذاری‌‌‌شده به نام‌‌‌های «شوش»، «پنجشیر»، «خُجند» و... برای تماشاگران نیز راضی‌کننده خواهد بود یا خیر؟
