برنامه «هفت» این هفته در میزگردی با حضور غلامرضا موسوی عضو هیات رئیسه شورای‌عالی تهیه‌کنندگان و حسین پارسایی مدیرکل دفتر نمایش خانگی به مساله پولشویی در سینمای ایران پرداخت. غلامرضا موسوی در ابتدای صحبت‌های خود در این میزگرد گفت: «دو سال پیش در محاسباتم متوجه شدم جماعتی به سینما یا نمایش خانگی می‌آیند و اصلا نگران بازگشت پول خود نیستند. گاهی با افرادی برخورد می‌کردیم که سینما را به‌خاطر مسائل حاشیه‌ای و شهرتش می‌خواستند، اما اینکه شخصی میلیاردها تومان پول به میان بیاورد و ضرر کند، اما خیالش نباشد، جای تعجب داشت.»

این تهیه کننده افزود: «موردی بود که یک فرد با خرید یک مجتمع ۴۰ میلیاردی آن را با ۱۶۰ میلیارد تومان سود به یک بانک فروخت. این فرد که در یک معامله خود دو برابر بیشتر از چرخه مالی یک سال سینمای ایران درآمد کسب کرده است، معلوم نیست همان ۴۰ میلیارد را هم با پول بانک به‌دست نیاورده باشد. او در واقع برای پاک کردن پولش سراغ سینما می‌آید، پولشویی از اینجا شروع می‌شود.» حسین پارسایی، مدیرکل دفتر نمایش خانگی نیز در ادامه این بحث اظهار کرد: «اعتبار سینمای ایران سبب می‌شود که برخی سرمایه‌های کلان خود را به این سمت سرازیر کنند. آیا این سرمایه‌های مشکوک صرفا شامل حال شبکه‌های نمایش خانگی است یا وارد تولید سینما نیز شده است؟» موسوی در بخش دیگری از صحبت‌هایش تصریح کرد: «ما چندی پیش نامه‌ای به آقای ایوبی نوشتیم و درباره دستمزدهای بالای برخی از این پروژه‌ها، هشدار دادیم. وقتی کنترل این دستمزدها را صنف برعهده بگیرد، اینجاست که می‌شود فیلم را کنترل کرد.» پارسایی هم افزود: «من در دفتر نمایش خانگی مجاز نیستم برای مشروع یا غیرمشروع بودن سرمایه یک سرمایه‌گذار استعلام کنم. اصلا از کجا استعلام کنم؟ ما چه دستورالعمل بازدارنده‌ای داریم که چنین مساله‌ای رخ ندهد؟ بنابراین هرگونه مداخله به ترتیبی که سبب شود دخالت‌های دولت در کار بخش خصوصی بیش از پیش شود، ضرر دارد.»