برنامه «هفـت» جمعه شب گذشته در حالی روی آنتن رفت که حواشی زیادی داشت و احمدرضا درویش کارگردان سینما به صراحت اعلام کرد تا تکلیف «رستاخیز» معلوم نشود فیلم دیگری نخواهد ساخت. به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، احمدرضا درویش که میهمان این برنامه بود، گفت: «تربیت فیلمسازان نسل من جور دیگر است. سینما در ذهن ما با فیلم‌هایی شکل گرفت که سینمای واقعی است و دست ما به کم نمی‌رفت. سینمایی که در ذهن ما بود بزرگ و واقعی‌تر بود.»

درویش در ادامه با اشاره به مشکلاتی که برای اکران «رستاخیز» به وجود آمد، گفت: «در چنین شب فرخنده‌ای نباید تلخ بود. اما چاره‌ای نیست. «رستاخیز» به یکی از بزرگ‌ترین حسرت‌ها، زخم عمیق و خراش بزرگ برای من تبدیل شده است. من برای خودم نمی‌گویم اما چرا این‌قدر فرصت‌ها از دست می‌رود، چرا این‌قدر ظرفیت‌ها و توانمندی‌های سینمای ایران باید از دست برود؟‌ به هر حال «رستاخیز» محصول سینمای ایران است. مگر می‌شود از سوی دولتی که قرار است به سینما و فرهنگ تکیه کند و نگاه به وجوه معرفتی این هنر کند، این رفتار شود؟ رفتارهایی که امروز در منطقه می‌بینیم برخی می‌گویند قرائت‌های غلط از اسلام رحمانی که هیچ تحولی را برنمی‌تابند و می‌گویند هرآنچه در صدر اسلام بوده با همان شکل و فرم باید ادامه یابد، سبب شکل‌گیری داعش شده است. اما از من اگر بپرسی دلیل این وضعیت چیست، می‌گویم کم‌کاری خود ماست. در تبیین اسلام رحمانی و سیره پیامبر و معرفت دینی ما چه کردیم؟ من می‌گویم فیلم «رستاخیز» را ساختم. ۹ جایزه سیمرغ جشنواره به این فیلم تعلق گرفته است و علما آن را تایید کرده‌اند حالا کارش باید با مسوولان و مدیران به محاکم قضایی بکشد؟ اینها باید درون خود ما بررسی شود. من ۱۰، ۱۲ سال از عمر خود را گذاشتم و چنین فیلمی ساختم، این چه اثری بر جامعه سینمایی می‌گذارد؟»

بخش سوم و پایانی برنامه جمعه شب گذشته «هفت» به بررسی بازیگری در سینما، تئاتر و تلویزیون با حضور امیرحسین رستمی و علی سرابی اختصاص داشت.سرابی در بخشی از صحبت‌هایش گفت: «کسانی که از تئاتر به سینما آمدند و بازیگری را در تئاتر آموختند خوانش فیلمنامه و متن و حس و حال را بهتر آموخته‌اند هرچند به‌طور کلی این مساله نسبی است. من در دو فیلم «ملبورن» و «دهلیز» به‌عنوان بازیگردان حضور داشتم تا به بازیگران تئاتری کمک کنم به خوبی جلوی دوربین ایفای نقش کنند. اما مساله مهم درباره نوع بازی در سینما این است که کارگردان به‌درستی بداند که از بازیگر خود چه می‌خواهد و از او به خوبی بازی بگیرد. در این صورت خیلی مهم نیست بازیگر از کجا آمده است.» رستمی نیز گفت: «تمام فکرم همیشه کارگردانی بوده است و با این هدف به سینما آمدم. با همه کارگردانانی که تاکنون کار کرده‌ام همیشه سعی کرده‌ام بر جزئیات رفتار آن ریز و متمرکز شوم. حمید نعمت‌الله و حسن فتحی از جمله کارگردانی هستند که توجه بسیار بر جزئیات دارند و فوق‌العاده‌اند. توجه به همین جزئیات هم سبب موفقیت این فیلم در میان مخاطبان خاص و عام شد. درصورتی که این فیلم در زمانی تولید شد که بودجه‌های خاص هم به سریال‌ها داده نمی‌شد. در صورتی که همین الان سریال‌هایی با گریم‌های خاص و سنگین و بودجه‌های زیاد در حال پخش است که موفق نبوده‌اند. نمی‌دانم می‌توانم اسم ببرم یا نه اما «معمای شاه» نه از مخاطب عام درباره‌اش خوب می‌شنوم نه از مخاطب خاص! یکی از مشکلات خیلی مهم آن، متن بد است. با متن بد نمی‌توان معجزه کرد.»