واگویههای غم انگیز نادر گلچین
نادر گلچین، خواننده پیشکسوت موسیقی ایرانی از حضور خود در حوزه خوانندگی آواز ایرانی طی سالهای اخیر سخن گفت. به گزارش خبرگزاری مهر، یازدهمین ویژه برنامه «شب آواز ایرانی» با حضور مشتاقان ساز و آواز اصیل کشورمان در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار شد. این نشست ماهانه با هدف تجلیل از پیشکسوتان آواز ایرانی و همچنین کشف و معرفی چهرههای جدید به همت مرکز موسیقی و مرکز محافل و جشنوارههای حوزه هنری شکل گرفته است.
نادر گلچین در بخشی از این مراسم در سخنانی گفت: ۳۷ سال است به انتخاب خودم گوشه گیری را انتخاب کرده ام.
نادر گلچین، خواننده پیشکسوت موسیقی ایرانی از حضور خود در حوزه خوانندگی آواز ایرانی طی سالهای اخیر سخن گفت. به گزارش خبرگزاری مهر، یازدهمین ویژه برنامه «شب آواز ایرانی» با حضور مشتاقان ساز و آواز اصیل کشورمان در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار شد. این نشست ماهانه با هدف تجلیل از پیشکسوتان آواز ایرانی و همچنین کشف و معرفی چهرههای جدید به همت مرکز موسیقی و مرکز محافل و جشنوارههای حوزه هنری شکل گرفته است.
نادر گلچین در بخشی از این مراسم در سخنانی گفت: ۳۷ سال است به انتخاب خودم گوشه گیری را انتخاب کرده ام. با این حال به گذشته و به دوران کاری ام که بازمیگردم میبینم هرآنچه بوده خودم را راضی نگه میدارد. در این سالها که فضای موسیقی و آواز را رصد میکنم به این نتیجه رسیده ام که متاسفانه به جای این که رو به پیشرفت و ترقی برویم، افت کردهایم. این پسرفت بهویژه در ارتباط موسیقی و شعر به چشم میخورد و نیاز به اهتمام ویژه داریم.گلچین با اظهار امیدواری از اینکه هنر موسیقی ما گامهای بلندتری در آینده بردارد، اظهار کرد: خاطرهای از دیدار با استاد موسی معروفی پدر جواد معروفی دارم. او در دیداری که داشتیم به من گفت کار تو را میپسندم زیرا به جای این که مدام مثل برخی از خوانندگان، بی هدف «چه چه» بزنی، برای شعر و بیان شعر ارج و ارزش قائلی. او میگفت سالهای زیادی در موسیقی کار کرده ام و نمیدانم برخی اصوات بیمفهوم چه چیزی نصیب شنونده میکند که عدهای اینقدر روی آن اصرار دارند.
گلچین خطاب به خوانندگان جوان گفت: باید به جای تکرارهای اشتباه بعضی اساتید، به سمت جلو قدم برداریم. در موسیقی افتخارمان به شعرمان است و توجه به ادبیات فارسی را باید هدف قرار دهیم و به بیان و لحن بیشتر توجه کنیم چراکه شعر و ادبیات ما گنجینه بزرگی است که در دست داریم و حیف است از آن بهره نبریم.
ارسال نظر