محمدرضا غفوری کارشناس اقتصادی در گرماگرم تابستان از صحن علنی مجلس، دوباره کارت زردی برای دولت تدبیر و امید صادر شد. این قابل تامل است که احضار وزرا و سوال از آنان از حقوق قانونی نمایندگان مجلس است. هرچند که تعدد این کارت‌ها در این دولت نارضایتی رئیس مجلس را نیز باعث شده است، ولی نکته قابل تامل آن است که آیا نباید سوال مناسبت و تناسبی با سوال شونده داشته باشد؟ خصوصا ارائه کارت زرد به وزیر صنعت، معدن و تجارت، موضوع مهم بحث صندوق بازنشستگی کارکنان صنایع فولاد بوده است؛ موضوعی که در تاریخ ۲۲/۷/۹۱ از سوی هیات وزیران از وزارت صنعت، معدن و تجارت انتزاع و به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی منتقل شد.

با عنایت به این نقل و انتقالات، مسائل و مشکلات خاصی در سال ۹۲ برای برخی از بازنشستگان صندوق بازنشستگی کارکنان صنایع فولاد ایجاد شده که این مهم در آغاز دولت یازدهم مورد بحث و بررسی قرار گرفت و با پیگیری به عمل آمده حقوق عقب افتاده آنان تا اردیبهشت ماه ۹۳ توسط وزارت تعاون، کار و امور اجتماعی تسویه شد.

طرح سوال در تاریخ ۵/۸/۹۲ از طرف کمیسیون اقتصادی مطرح شد و وزارت صنعت، معدن و تجارت با علم به این موضوع که هیچ مسوولیتی برای حل این مشکل ندارد، اما آن را مد نظر قرار داد و قرار شد مشکلات برطرف شود و نتیجه آنکه در اردیبهشت ۹۳ موضوع حل و فصل شد. جای تعجب دارد چطور می‌شود نماینده محترم به‌رغم اطلاع از حل و فصل تصمیمات گذشته دولت قبل توسط دولت یازدهم و پرداخت کلیه حقوق معوقه بازنشستگان توسط صندوق و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی پس از گذشت ۹ ماه از طرح سوال خود، مجددا و شاید این بار با دلایلی دیگر که هیچ ارتباطی با وزارت صنعت، معدن و تجارت نداشته، تقاضای طرح سوال در صحن علنی مجلس را می‌کند. ارائه کارت زرد از سوی نمایندگان محترم حقی است قانونی، ولی در خصوص موضوعی که هیچ ارتباطی با وزارتخانه مربوطه نداشته و براساس قاعده و قانون به واحد دیگری منتقل شده و دولت تدبیر پس از استقرار به حل وفصل این موضوع پرداخته آیا مستحق دریافت کارت زرد است؟

در فضای اقتصادی امروز که با رکود و تورم روبه‌رو هستیم و در طی چند ماه اخیر که وزارت محمدرضا نعمت‌زاده اقدامات مثبتی در این حوزه انجام داده از جمله روند افزایش تولید برخی محصولات، متوقف شدن رشد منفی صنعت و ایجاد امید در بین فعالان و کارآفرینان حوزه صنعت و معدن و توجه خاص به امر صادرات و واردات و نیز ایجاد تعاملات بین‌المللی در شرایط تحریم و انجام مذاکرات ۱+۵، آیا نباید با تامل و حمایت و وفاق بیشتر در جهت ایجاد انگیزه در مجموعه گام برداشت؟ ما آب به آسیاب چه کسی می‌ریزیم؟ مگر نه این است که مقام معظم رهبری طی چند روز گذشته اعلام فرمودند که بار اصلی خارج شدن از رکود بر عهده صنعت و معدن است. چطور می‌شود برخی از عزیزان به جای حمایت از بحث تولید و خارج شدن از گرداب رکود و تبیین سیاست‌های اقتصاد مقاومتی در سال جاری با رویکرد اخطار و کاهش سرعت دولت تدبیر و امید گام بر می‌دارند؟ دولتی که در تدبیر کار است و امید را در آن می‌بیند، نباید با ارائه کارت‌های زرد حرکتش را کند کرد، بلکه باید با حمایت و تایید بر سرعت توان و کار بیشتر آن صحه گذاشت.