گروه صنعت و معدن: کمبود مواد اولیه که امکان تامین آن در داخل کشور وجود دارد این روزها به یکی از معضلات واحدهای نساجی بدل شده، مشکلی که امکان رفع آن در کشور وجود دارد اما عدم برنامه‌ریزی صحیح موجب شده تا این بخش این روزها با ظرفیت کمتر از ۱۵ درصد فعالیت کند و ادامه این روند گسترش تعطیلی واحدهای فعال را به همراه خواهد داشت. رئیس انجمن صنایع نساجی ایران در نشست خبری هیات مدیره این انجمن با خبرنگاران با انتقاد از عملکرد واحدهای پتروشیمی به دلیل تخلف از دستورات دولت مبنی‌بر عرضه محصولات، گفت: متاسفانه، به‌رغم مصوبات دولت، پتروشیمی‌ها، بخش تولید و صنعت کشور را در تامین مواد اولیه دچار مشکل کرده و سود خود را در صادرات جست‌وجو می‌کنند.

به گفته محمد مروج، تولیدکنندگان این بخش در حال حاضر با مشکل تامین مواد اولیه مواجهند، این درحالی است که امکان تحمل تحریم‌های خارجی راحت‌تر از تحریم‌های داخلی است.

به گفته وی، متاسفانه پتروشیمی‌ها عرضه را در بورس کالا کم کرده و بیشتر مشغول خام‌فروشی و صادرات به کشورهای دیگر شده‌اند، این در حالی است که عرضه‌ای که صورت می‌گیرد پاسخگوی نیاز ظرفیت ۱۰ درصدی کارخانه‌های نساجی نیز نیست و همین امر، تولید را به مخاطره انداخته است، همچنین شرایط واردات محصولات پتروشیمی نیز مساعد نیست و به دلیل عدم انتقال ارز و گشایش ال‌سی، در عمل واردات نیز امکان‌پذیر نیست. وی تصریح کرد: مساله امروز صنعت کشور، مساله مدیریت است و اگرچه همه مسوولان و اقتصاددانان بر این باورند که تنها راه خروج از رکود تورمی فعلی، رونق تولید و اشتغالزایی است، اما در عمل اتفاق مهمی رخ نمی‌دهد؛ بنابراین اگرچه به دولت تدبیر و امید همچنان امید داریم، ولی تدبیری از آنها ندیدیم.علیمردان شیبانی، نایب‌رئیس هیات‌مدیره انجمن صنایع نساجی ایران نیز با بیان اینکه اختلاف قیمت ارز دولتی با آزاد یکی از دلایل عدم تمایل واحدهای پتروشیمی به عرضه در بازار داخل است، افزود: آمار واحدهای تولیدکننده پتروشیمی که منبع رسمی بورس را دارد، نشانگر این است که این شرکت‌ها عرضه را به یک‌سوم میزان مشابه سال قبل، کاهش داده‌اند؛ به این معنا که بررسی آمارهای عرضه واحدهای پتروشیمی نشانگر این است که اگرچه تقاضا برای محصولات یکی از واحدهای پتروشیمی در بورس کالا، ۵هزار و ۷۹۲ تن بوده است، اما عرضه این واحد ۷۹۲ تن بوده است. شیبانی گفت: در عمل یک دهم تقاضاهای تولیدکنندگان در بورس کالا از سوی پتروشیمی‌ها تامین می‌شود و بنابراین پتروشیمی‌ها زمینه برای گرانی و بسط واسطه‌گری و دلالی را فراهم کرده‌اند، این در حالی است که از ابتدای سال ۹۳تاکنون نیز تنها یک سوم میزان مشابه سال قبل محصول از سوی پتروشیمی‌ها در بورس عرضه شده، این در شرایطی است که پتروشیمی‌ها، خوراک خود را به نرخ یارانه‌ای دریافت کرده‌اند ولی مواد تولیدی را با ارز آزاد در بازار می‌فروشند.

وی ادامه داد: پتروشیمی‌ها اعلام کرده‌اند که تنها ۵۰ درصد از ارز حاصل از صادرات را به نرخ مبادله‌ای می‌فروشند؛ بنابراین ۵۰درصد مابقی در صرافی‌ها به نرخ آزاد فروخته می‌شود و متاسفانه با آن، کالاهای غیرضرور و لوکس وارد بازار می‌شود.

میرسعید شمس زاده، عضو دیگر هیات‌مدیره انجمن صنایع نساجی نیز با بیان اینکه نساجی از طریق ارزآوری و ایجاد ارزش افزوده، اثرات مثبتی را در اقتصاد کشور دارد و می‌تواند راهکار مناسبی برای معضلات بیکاری باشد، گفت: در حال حاضر بخش قابل توجهی از مواد اولیه مورد نیاز صنعت نساجی کشور که شامل چیپس پلی‌استر و گرانول پلی‌پروپیلن است، در بورس عرضه نمی‌شود در حالی که پتروشیمی‌ها بدون هیچ قید و بندی، مشغول فروش محصولات خود به خارج کشور هستند و این سود به بهای تعطیلی واحدهای تولیدی است.

به گفته شمس‌زاده از سه ماه پایانی سال قبل تا به امروز، مواجه با عرضه قطره چکانی محصولات پتروشیمی در بورس هستیم. این در حالی است که سال گذشته بالاترین تقاضا برای پلی پروپیلن در بورس ۳۰ هزار تن بوده که تنها به یازده هزار تن آن پاسخ داده شده است؛ این در حالی است که در فروردین و اردیبهشت ماه جاری نیز میزان تقاضا به ۹ هزار و ۹۷۲ تن رسیده در حالی که عرضه تنها ۴ هزار و ۴۸۹ تن بوده است. وی در پاسخ به این سوال که پتروشیمی‌ها می‌گویند متقاضیان توانایی خرید نقدی را از پتروشیمی‌ها ندارند، گفت: این موضوع صحت ندارد.

به گفته شمس زاده، البته پتروشیمی‌ها خواستار خروج عرضه محصولاتشان از بورس کالا هستند، در حالی که این کار به صلاح نیست و باید زمینه برای شفافیت فراهم باشد و در حال حاضر تنها محلی که شفافیت دارد، بورس کالا است. رئیس انجمن صنایع نساجی ایران همچنین در پاسخ به پرسش خبرنگاران در خصوص اینکه در حال حاضر واحدهای نساجی با چند درصد ظرفیت فعالیت می‌کنند، اظهار کرد: واحدهای نساجی در حال حاضر با ۱۵ درصد از ظرفیت خود کار می‌کنند که این آمار به معنی تعطیلی این واحدها است؛ چرا که هزینه راه اندازی واحد کامل تعطیل شده بسیار گزاف است به همین دلیل تولیدکنندگان سعی می‌کنند تا از تعطیلی کامل خطوط جلوگیری کنند.