دو ماه دیگر بهره‌برداری محصول شکر سال‌جاری آغاز خواهد شد که متاسفانه انبارها به خاطر شکرهای وارداتی پر است و کمبود انبار جدی است. بهمن دانایی، دبیر انجمن صنفی کارخانه‌های قند ایران با بیان این مطلب به ایسنا گفت: حضور افراد غیرمتخصص در واردات شکر، دلال‌پروری را به دنبال دارد. در حال حاضر با عدم درک شرایط صنعت قند، رهاسازی جایگزین خصوصی‌سازی شده است و عنوان می‌شود سال‌ها تحت حمایت بودن این صنعت، باعث تنبلی آن شده است، در حالیکه صنعت قند در سال‌های گذشته تحت انحصار بوده است نه حمایت.

وی ادامه داد: اگر همان زمان رهاسازی شده بود مطمئنا تا الان چغندرکار و بقیه جایگاه خود را پیدا کرده بودند.

دبیر انجمن صنفی کارخانه‌های قند ایران استراتژی دولت در رابطه با صنعت قند را نامشخص خواند و اظهار کرد: اگر دولت مایل به تولید باشد، باید گزارش بستر کشت تا انبار شکر را بررسی کند و استراتژی مناسبی را در این رابطه به کار گیرد.

وی نیاز سالانه کشور به واردات شکر را ۵۰۰ تا ۶۰۰هزار تن اعلام و تاکید کرد: واردات بیشتر از این نیاز به بهانه پایین آوردن قیمت داخلی و ارزان بودن قیمت جهانی توجیه‌پذیر نیست. دبیر انجمن صنفی کارخانه‌های قند ایران بیان داشت: با واردات بی‌رویه شکر، سال گذشته نه تنها مصرف‌کننده منتفع نشد بلکه تولیدکنندگان به شدت متضرر شدند.

وی افزود: دولت در چند مرحله ۴۰۰هزار تن شکر از تولیدکنندگان خریداری کرده و اخیرا با خرید ۲۵۰هزار تن دیگر موافقت کرده است که این کار دولت فقط در حد مسکنی برای رفع موقت گرفتاری تولیدکنندگان است.

دبیر انجمن صنفی کارخانه‌های قند ایران با اشاره به وجود یک نوع شکر خارجی غیر بهداشتی در بازار افزود: در بررسی‌های انجام شده مشخص شد یک نوع شکر خام و تصفیه نشده با نام شکر سفید برزیلی در بازار توزیع شده که غیربهداشتی است.

دانایی کیفیت شکر داخلی را به مراتب بهتر از شکر خام وارداتی که تحت نام شکر سفید در بازار توزیع شده است، دانست و افزود: شکر داخلی با استانداردهای جهانی همخوانی دارد و دارای کیفیت مطلوبی است.

وی در پایان شرایط صادرات شکر را نامناسب ارزیابی کرد و گفت: با قیمت‌های دامپینگ شده جهانی که کمتر از قیمت تمام شده داخلی است امکانی برای صادرات این محصول نیست مگر اینکه دولت مانند کشورهای اروپایی قند را در سبد حمایتی خود قرار دهد و برای صادرات آن سوبسید بدهد.