محمد صادق جنان‌صفت - صنعتگران و فعالان اقتصادی در بخش‌خصوصی همواره از نهاد دولت انتقاد می‌کنند که هر وزارتخانه در درون دولت به مثابه یک جزیره عمل کرده و ساز خود را می‌زند. این انتقاد درستی است و تجربه نیز نشان می‌دهد در درون نهاد دولت هر وزارتخانه، موسسه و بنگاه دولتی باتوجه به حوزه وظایف و اختیارات خویش می‌خواهد گلیم خود را از آب بکشد و توجه ندارد ممکن است دیگری غرق شود. اما آیا بخش‌‌خصوصی ایران چنین نمی‌کند. واقعیت این است که بخش‌خصوصی شامل صاحبان صنعت، بازرگانان، بانکداران، صاحبان بنگاه‌های حمل ونقل و... منافع خود را پیگیری می‌کنند و شاید حق دارند چنین کنند. اما در برخی مقاطع و در برخی امور اگر بخش‌خصوصی یکپارچه عمل نکند در برابر نهاد دولت ممکن است منافعش نادیده گرفته شود، یکی از جاهایی که بخش‌خصوصی باید به صورت یکپارچه و به مثابه یک کل واحد عمل کند موضوع بودجه‌های سالانه است. متاسفانه تاکنون کمتر دیده شده است که بخش‌خصوصی پیش از اینکه لایحه بودجه به روزهای حساس و غیرقابل تغییر برسد واکنش متحدی نشان دهد.

براساس تازه‌ترین اخبار منتشر شده کلیات لایحه بودجه کل کشور برای سال ۱۳۸۶ در هیات دولت تصویب شده است و با توجه به فرصت کمی که باقی مانده است باید به زودی تبصره‌ها و جزئیات آن در دولت تصویب و به مجلس ارائه شود. به نظر می‌رسد صنعتگران ایرانی نباید این روزهای حساس را از دست داده و منتظر باشند پس از تصویب بودجه انتقاد و اعتراض کنند.

بخش‌خصوصی ایران آیا واجد قدرت کارشناسی و سازمانی برای حضور نیرومند در میدان چانه‌زنی با دولت بر سر کلیات بودجه ۱۳۸۶ کل کشور است؟ در روزهای آینده می‌توان به این پرسش پاسخ داد.

از امروز تا روزی که لایحه بودجه در هیات دولت تصویب شود و پس از آن در روزهایی که کمیسیون تلفیق بودجه را بررسی می‌کند، زمان اظهارنظر است. موضوع تجمیع عوارض، ضریب مالیات بر شرکت‌ها، نرخ‌های تعرفه واردات انواع کالاها، تعیین نرخ تبدیل و برابری ارزهای معتبر به ریال، سهم بخش‌خصوصی از اعتبارات و... موضوع‌های بسیار مهمی‌اند که اگر بخش‌خصوصی دیدگاه‌های خود را درباره آنها آشکار نکند می‌تواند دردسرساز باشد. آیا بخش‌خصوصی پای کار ایستاده است و حوصله و توان و پیگیری و چانه‌زنی درباره بودجه را دارد؟