بی‌تردید بهترین تعریفی که از صنعت می‌توان ارائه داد، موتور توسعه اقتصادی کشورها است.

به این مفهوم که توسعه اقتصادی تابعی از توسعه صنعتی است. در این میان صنعت دریایی نه تنها یک صنعت اشتغالزا است، بلکه به جا است از آن به عنوان یک صنعت مادر یاد کرد. صنعت کشتی‌سازی یکی از اجزای اصلی و مهم صنایع دریایی به شمار می‌رود و می‌تواند عامل عمده توسعه صنعتی و اقتصادی کشورها و زمینه مناسبی برای رشد صنایع گوناگون محسوب شود.

صنعت کشتی‌سازی به تنهایی سودآور نیست، بلکه سودهای فراوانی در اطرافش نهفته به طوری که کشورهای پیشرفته را وادار به حمایت از این صنعت عظیم کرده است.

نمونه بارز این امر کشورهای ژاپن، چین و کره جنوبی هستند که رشد صنعتی خود را براساس صنعت عظیم کشتی‌سازی پایه‌گذاری کرده و براساس اصول و مفاهیم تجارت صنعتی در دنیا، حوزه فعالیت خود را در طول سالیان مختلف تغییر داده‌اند.

بدین ترتیب آنها نه تنها صنعت کشتی‌سازی را هیچ گاه رها نکرده، بلکه روزبه‌روز بر تلاش خود برای گسترش این امر افزوده‌اند و به این باور دست یافته‌اند که این صنعت در دنیا مرکز تولید، اشتغال و سرمایه است و بهره‌گیری از آن می‌تواند هزاران فرصت شغلی ایجاد کند و درآمد ارزی در خور توجهی را نصیب کشور کند.

پیرامون مزایای صنایع دریایی در رونق صنعت و اقتصاد کشورها همانند کشتی‌سازی می‌توان به فعال‌سازی صنایع جانبی آن اشاره کرد، به گونه‌ای که صنعت کشتی‌سازی حداقل با ۴۰ صنعت به طور مستقیم و با ۶۰ صنعت به طور غیرمستقیم ارتباط دارد.

هر چند سرمایه‌گذاری در صنایع دریایی، به گردش مالی فراوانی نیازمند است، اما به دلیل حجم بالای این سرمایه‌گذاری‌ها، بانک‌های داخلی از تامین هزینه‌ها ناتوان و قوانین داخلی نیز برای تامین مالی پروژه‌ها ناکارآمد است.

این در حالی است که تقویت گردش مالی مناسب در صنایع دریایی منجر به تحولات چشمگیری در اقتصاد کشور خواهد شد و به دلیل برخورداری این صنعت از مزیت‌های بالا نسبت به سایر بخش‌های اقتصادی، مطمئنا سرمایه‌گذاری در این بخش علاوه بر ایجاد بازدهی و تولید ارزش افزوده فراوان، رشد یک صنعت قوی و پویای دریایی را نیز در پی خواهد داشت.

هر چند صنعت کشتی‌سازی در ایران همانند صنعت خودروسازی قریب به ۳۰ سال قدمت دارد، اما هنوز حتی در بخش تعمیرات نیز به خودکفایی نرسیده است.

در حال حاضر ۳۰درصد نیاز بخش حمل‌ونقل دریایی و بنادر کشور از تولیدات صنایع داخلی تامین می‌شود که در داخل تامین می‌شود.

ضرورت توسعه صنایع دریایی در ایران به دلیل بهره‌مندی از بیش از ۲هزار و ۷۰۰ کیلومتر مرز آبی و قابلیت‌های فراوان در این زمینه بسیار حیاتی به نظر می‌رسد. اما آن گونه که شایسته است مورد حمایت واقع نشده است.

از جمله موانع موجود بر سر راه توسعه نیافتگی صنایع دریایی می‌توان به نبود برنامه استراتژیک هماهنگ، عدم شناخت پتانسیل‌های موجود، بخشی‌نگری سازمان‌ها، مواضع غیرحرفه‌ای بانکی و عدم سرمایه‌گذاری در صنایع مزبور اشاره کرد.

بدیهی است در فرآیند چنین امری با اتخاذ سیاست‌های مناسب، حمایت همه جانبه دولت و استفاده از تجربیات موجود در جهان می‌توان زمینه مناسبی را برای جذب سرمایه‌های لازم فراهم کرد.

براین اساس علاوه بر اتخاذ سیاست‌های تشویقی در خصوص جذب سرمایه‌ها استفاده از تسهیلات و اعتبارات خارجی با نرخ مناسب و به کارگیری تکنولوژی مدرن می‌توان منابع اعتباری لازم برای توسعه این صنعت عظیم را نیز فراهم کرد.

منبع: SEANA.IR