محمدصادق جنان صفت- روزگاری بود که متغیرها و عوامل تولید به کار، سرمایه و زمین منحصر می‌شد و مدیریت بر یک بنگاه اقتصادی اتفاقی معمولی بود. در این شرایط کافی بود یک فرد صاحب سرمایه، زمین و نیروی کار فراهم کند و بازاری شناسایی کند تا کالا و خدمت لازم راتولید و عرضه کند.

با توسعه بازارها و رقابتی شدن فعالیت‌های اقتصادی به ویژه در بخش صنعت، شرایط تازه‌ای پدیدار شد.این تغییر در صنعت نمود بیشتری داشت و صاحبان سرمایه در صورتی در بازار می‌ماندند که بتوانند از نظر قیمتی با رقبا نبرد کرده و سطح قیمت تمام شده را در اندازه رقبا یا کمتر از آنها نگه دارند. این اتفاق که افتاد نیاز به مدیریت صنعتی و اقتصادی در کارخانه‌ها و صنعت را آشکار کرد.از این پس بود که مدیریت در بنگاه‌های صنعتی و اقتصادی جایگاه بالاتری پیدا کرد و به مرور به یک عامل تولید تبدیل شد. در دهه‌های گذشته به مرور ابعاد مدیریت و نقش و سهم آن در تولید، بازرگانی و سایر فعالیت‌های اقتصادی بزرگ و نمایان شد. در دنیای امروز اهمیت مدیریت قابل انکار نیست. مدیریت در بنگاه‌های صنعتی ایران در دو مقطع با تحول مواجه شد: یک بار با تاسیس سازمان مدیریت صنعتی و توسعه صنعتی در دهه ۱۳۴۰ بود که موجی از تربیت مدیران در کشور پدید آمد و بار دیگر در اواخر دهه ۱۳۵۰ بود که مدیران از بنگاه‌ها رفتند. در دو دهه گذشته اما تربیت مدیران صنعتی رشد پیدا کرده است. تاکنون اما دسته‌بندی دقیقی از تخصص، سابقه کار، سلیقه‌ها و علاقه‌های مدیران و توانایی‌های مدیران صنعتی کشور وجود نداشته است. اکنون سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران توانسته است فهرست قابل توجهی از مدیران صنعتی کشور را گردآورد که کار ارزنده‌ای است. اما کار در اینجا نباید تمام شده فرض شود و باید از این فهرست و از این کار استفاده کرد. اکنون و با دسته‌بندی تخصص‌ها، گرایش‌ها و سلیقه‌های آنها می‌توان امیدوار بود که «بازار مدیران» شکل گرفته و عرضه و تقاضای آن شکل و ماهیت پیدا کند. بازار مدیران یکی از بازارهای ناشناخته در ایران است که موجب شده است تخصص‌ها و مهارت‌های مدیران در عدم تعادل فعلی بازدهی و بهره‌وری اندکی داشته باشد. بازار مدیران پدیده‌ای است که سال‌ها است در کشورهای توسعه‌یافته صنعتی وجود دارد.