محمدصادق جنان صفت

آیا حروف زدن درباره یک موضوع هزینه دارد؟ پاسخ این است که باید دید چه کسی و در چه موقعیتی و درباره چه چیزی حرف می‌زند. به طور مثال اگر موضوع حرف زدن، «گرانی مسکن» باشد و یک فرد عادی جامعه در این باره داوری‌کند و بگوید عامل گران شدن مسکن فلان گروه است و مافیای مسکن وجود دارد، اتفاق خاصی نمی‌افتد. اما اگر یک مقام ارشد دولتی در جمع خبرنگاران رسانه‌ها بگوید گرانی مسکن را مافیای مسکن ایجاد کرده است، این حرف ذهنیت جامعه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. پارسال و در اوج روند فزاینده قیمت مسکن، برخی مقامهای دولتی این موضوع را طرح و تا فروردین امسال البته مصداقی برای آن ارایه نکردند. اما در روزهای گذشته معاون رییس جمهور در برنامه ریزی و مدیریت به اطلاع خبرنگاران رساند که یک بانک خصوصی موجب شده است قیمت مسکن افزایش یابد. صرف نظر از این سوال که آیا یک بانک خصوصی با سرمایه اندک نسبت به کل ارزش دادوستد مسکن در کشور می‌تواند چنین کاری کند یا نه، پیامدهای این ادعا چیست؟ یکی از پیامدهای آن منفعل شدن بخش‌خصوصی و احتیاط بیشتر در کسب و کار نخواهد بود؟ معلوم است که پاسخ مثبت است. بخش‌خصوصی اگر این کار را کند یک واکنش عاقلانه انجام داده است.

چرا؟ چون این احتمال وجود دارد. اگر امسال به طور مثال قیمت فرآورده‌های لبنی یا لوازم خانگی ناگهان به هر دلیل اقتصادی و یا غیراقتصادی جهش قیمت را تجربه کند، گفته شود مافیای لبنیات یا مافیای لوازم خانگی، موجب رشد قیمت‌ها شده است.یکی دیگر از پیامدهای داوری‌های غیردقیق مقامهای دولتی درباره مافیای مسکن، خراب شدن ذهنیت جامعه نسبت به فعالان بخش‌خصوصی است که بدتر از هر اتفاقی است.

کسانی که به هر دلیل در تحول قیمت مسکن نتوانستند خانه خریداری کنند حق دارند هزار بار عاملان آن را نفرین کنند و تا همیشه نسبت به آن بدبین باشند. چنین اتفاقی کار را برای احیای بخش‌خصوصی که پیش نیاز اصلی فعالیت آن اعتماد جامعه است دشوار خواهد کرد.بیچاره بخش‌خصوصی ایران که دیوارش کوتاه، نیرویش اندک و زبانش قاصر است. بیچاره بخش‌خصوصی ایران که نمی‌تواند حتی از خود دفاع کند.