گروه صنعت و معدن- اگرچه صنعت سیمان کشور از ابتدای سال جاری تاکنون، یکی از پررونق‌ترین سال‌های صادراتی خود را پشت سر گذاشته است، اما همزمان با آغاز شمارش معکوس برای اجرای قانون هدفمندسازی یارانه‌ها، فعالان صنعت سیمان نسبت به از دست رفتن بازارهای صادراتی سیمان ابراز نگرانی می‌کنند. به گزارش خبرنگار ما، هر چند افزایش قیمت حامل‌های انرژی تاثیر قابل توجهی بر قیمت تمام شده سیمان نخواهد گذاشت، اما افزایش قیمت گازوئیل بعد از هدفمند شدن یارانه‌ها و به دنبال آن افزایش هزینه حمل و نقل سیمان از کارخانه تا مرزهای صادراتی، سیمانی‌ها را نگران کرده است. دبیر انجمن کارفرمایان صنعت سیمان با بیان اینکه همزمان با اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها قیمت حامل‌های انرژی از جمله گازوئیل افزایش قابل توجهی خواهد داشت، تصریح کرد: «عراق که به تنهایی مقصد بیش از نیمی‌از سیمان صادراتی کشور بوده است، حداقل هزار کیلومتر با واحدهای سیمانی که به این کشور سیمان صادر می‌کنند، فاصله دارد. امروز، واحدهای سیمانی به ازای انتقال هر تن سیمان به مرز مهران یا شلمچه، حدود ۲۵هزار تومان هزینه پرداخت می‌کنند.»

«محمد حسن پورخلیل» ادامه می‌دهد: «این در حالی است که با افزایش قیمت گازوئیل و افزایش هزینه حمل و نقل، قیمت سیمان ایرانی در بازارهای صادراتی در هر کامیون، حداقل ۲۵دلار گران‌تر می‌شود. در این شرایط، صادرات سیمان دیگر به صرفه نخواهد بود.»

البته ناگفته نماند که عراق، تنها مقصد صادرات سیمان ایرانی نیست، بلکه کشورهایی نظیر عمان، یمن، افغانستان، آذربایجان، ترکمنستان و کویت هم جزو بازارهای هدف سیمان ایرانی محسوب می‌شوند که با اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها و افزایش هزینه حمل و نقل، این بازارها نیز به خطر می‌افتند.

وی در عین حال، خاطرنشان کرد: «البته تا زمانی که طرح هدفمند کردن یارانه‌ها شروع نشود، نمی‌توان اظهارنظر جامعی در خصوص میزان توجیه اقتصادی صادرات سیمان داشت، اما بدون تردید اجرای این طرح تاثیر قابل توجهی در افزایش قیمت حمل و نقل سیمان خواهد داشت.»

با این وصف، تولیدکنندگان سیمان در شرایطی حداقل ۲۵هزار تومان بابت هزینه حمل و نقل سیمان پرداخت می‌کنند که سیمان‌سازان کشور ترکیه، به دلیل قرار گرفتن در حاشیه دریای مدیترانه و فاصله کم با سایر کشورهای اروپایی، حدود ۱۵دلار (یعنی حدود ۱۵هزار تومان) هزینه حمل پرداخت می‌کنند. با این وصف، با هدفمند شدن یارانه‌ها و افزایش قابل توجه هزینه حمل و نقل، سیمان ایرانی باز هم گران تر از سیمان ترک‌ها تمام می‌شود. دبیر انجمن کارفرمایان صنعت سیمان در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرد: «هم اکنون دو سوم واحدهای سیمانی نیاز به نوسازی و اصلاح خطوط تولید خود دارند. در صورتی که منابع مالی مورد نیاز برای اصلاح این خطوط در اختیار فعالان صنعت سیمان قرار گیرد، واحدهای تولیدی مصرف سوخت خود را حداقل ۱۵درصد و مصرف برق خود را حدود ۲۰درصد کاهش خواهند داد. این موضوع در نهایت منجر به کاهش قیمت تمام شده سیمان و افزایش رقابت‌پذیری آن در بازارهای بین‌المللی خواهد شد.»