انجمن سنگ: این استراتژی نشد

عکس: فارس

یک شرکت با ۱۲۰ میلیون تومان نمی‌تواند برای ۷ هزار واحد راهبرد بنویسد گروه صنعت و معدن- صابر دری‌نژاد:

چی بود؛ چی شد! یک سال و نیم پیش، وزارت صنایع قول تدوین استراتژی صنعت سنگ را به فعالان این بخش داد، تا شاید چراغ راهنمایی شود بر سر راه صنعتگران و معدنکارانی که در بخش سنگ فعالیت می‌کنند.حالا این استراتژی تقریبا آماده شده، اما مسوولان وزارت صنایع چه قولی داده بودند، این استراتژی چطور از آب درآمده.

رییس انجمن سنگ ایران، می‌گوید: «ما این گزارش را به عنوان گزارش عارضه‌یابی صنعت سنگ قبول داریم، اما به عنوان استراتژی نه.»

به گفته «اکبر زنگنه»، اگر قرار است یک استراتژی برای صنعت سنگ تدوین شود، باید وضعیت موجود را به طور کامل ترسیم کرد، بعد اهداف آینده را به طور دقیق معین و دست آخر باید راهکارهای رسیدن از وضع موجود به اهداف را به صورت اجرایی و عملی تعیین کرد.

بزرگ‌ترین ایراد طرح

وی ادامه می‌دهد: «بزرگ‌ترین ایراد این طرح هم عدم تعیین وضعیت موجود است. اگر معلوم نباشد در حال حاضر در چه وضعیتی قرار داریم، چطور می‌توانیم برای آینده استراتژی تدوین کنیم.»

وی تاکید می‌کند: « اعتراض ما به این طرح، به بازی گرفته نشدن افرادی است که قرار است این طرح را اجرا کنند.»

«زنگنه» با انتقاد از اینکه کل جامعه آماری مورد استفاده تنظیم‌کنندگان این گزارش، ۱۵ واحد تولیدی بوده است، خاطر نشان می‌کند: «همه نتایج مربوط به این گزارش، از اطلاعات مربوط به این ۱۵ واحد استخراج شده است. این در حالی است که نمی‌توان مسائل و مشکلات این تعداد انگشت شمار را به ۷ هزار واحد دیگر تعمیم داد.»

وی با اشاره به یکی از ایرادات موجود در این گزارش، خاطرنشان می‌کند: «براساس این گزارش، هزینه نیروی انسانی یکی از بالاترین هزینه‌ها در صنعت سنگ عنوان شده است. با استناد به همین موضوع هم یکسری تعبیر و تفسیرها برای کاهش هزینه‌های مربوط به نیروی انسانی صورت گرفته است. این در حالی است که به عقیده ما، هزینه تامین، نگهداری و تعمیر ماشین‌آلات معدنی بسیار فراتر از هزینه نیروی انسانی است.»

به گفته وی، اگر تعداد نمونه‌ها در این طرح بیشتر می‌شد(مثلا از ۵۰۰ معدن)، به طور قطع و یقین نتایج بهتری از گزارش گرفته می‌شد.

با ۱۲۰ میلیون، بهتر از این نمی‌شود

رییس انجمن سنگ ایران، با بیان اینکه مدت‌ها است ستاد حل مشکلات صنعت سنگ در وزارت صنایع و معادن تشکیل شده و تعدادی از نمایندگان بخش خصوصی هر ماه در جلسات این ستاد شرکت‌ می‌کنند، تصریح می‌کرد: «طی چند ماه اخیر، این موضوع در جلسات ستاد مورد بحث قرار نگرفته است.»

وی دلایل به بازی گرفته نشدن فعالان صنعت سنگ در تدوین استراتژی این صنعت را این طور بیان می‌کند: «وزارتخانه با یک شرکت مهندسین مشاور قرارداد بسته و سفارش تدوین این گزارش را (که ما به عنوان استراتژی قبولش نداریم) به این شرکت داده است. آن طور که ما خبردار شده‌‌ایم، کل ارزش این قرارداد ۱۰۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان بوده است.

با این حساب معلوم است که این شرکت نمی‌تواند یک گزارش جامع از مسائل مربوط به صنعت سنگ تهیه کند.»

«زنگنه» ادامه می‌دهد: «در حال حاضر حتی تعداد واحدهای فعال در صنایع مربوط به سنگ هم به طور دقیق مشخص نیست. هر چه هست تخمین و برآورد است. کارشناسان تعداد واحدهای فعال در زمینه سنگ را بین ۴۵۰۰ تا ۷هزار واحد برآورد می‌کنند. در این شرایط چطور می‌توان برای جامعه آماری که حتی تعداد آن برای مسوولان به طور دقیق مشخص نیست، استراتژی تدوین کرد.»

اظهارات رییس انجمن سنگ ایران نشان می‌دهد که عمده آمار مربوط به تعداد واحدهای تولیدی فعال در زمینه سنگ و میزان تولیدات آنها، براساس برآوردهایی است که به طور جسته و گریخته از یکسری معادن بزرگ و واحدها به دست آورده می‌شود.

وی در بخش دیگری از سخنانش، با اشاره به اینکه استراتژی صنعت سنگ چطور باید تدوین شود، خاطرنشان می‌کند: «در ابتدای راه اول باید یک سرشماری کلی از تمام واحدهای فعال در زمینه سنگ انجام شود. این استراتژی هر سه یا پنج سال یک بار هم باید تکرار شود. در این صورت می‌توان در فواصل زمانی بین این دو سرشماری آمارها را به صورت تقریبی اعلام کرد. اما تا زمانی که یک پایه آماری قوی و مستند در زمینه سنگ نداشته باشیم، نمی‌توان قدم از قدم برداشت.»

تعدد مجوزدهندگان

«اکبر زنگنه» همچنین از تعدد نهادهای تصمیم‌گیر برای صنعت سنگ انتقاد می‌کند و می‌گوید: «در همین شهرک صنعتی شمس آباد حدود ۱۵۰ واحد سنگبری هستند که مجوز فعالیت خود را از وزارت صنایع و معادن گرفته‌اند، اما درست بیرون از شهرک، ۷۰ واحد سنگبری وجود دارد که مجوز فعالیت آنها را بخشداری امضا کرده است. حتی در برخی شهر‌ها ما شاهد هستیم که استانداری‌ها و حتی شهرداری‌ها هم برای فعالیت سنگبری‌ها مجوز صادر می‌کنند.»

به گزارش خبرنگار ما، اگرچه استراتژی صنعت سنگ هم اکنون مراحل نهایی تدوین خود را در وزارت صنایع و معادن می‌گذراند، اما هنوز به پله آخر نرسیده است. این یعنی هنوز می‌توان با تعامل بخش خصوصی و فعالان این صنعت نواقص و کاستی‌های این گزارش را برطرف کرد. به نظر شما وزارت صنایع به مهندسین مشاور این طرح بیشتر اعتماد می‌کند، یا به فعالان صنعت سنگ یا هردو؟