رقابت با مرد آلومینیوم در «کوناکری»
گروه صنعت و معدن - صابر دری‌نژاد: درست همین سه ماه پیش بود که دومین مرد ثروتمند اروپا، راهی «کوناکری» پایتخت گینه شد، تا با مقامات دولتی این کشور بر سر برداشت از معادن بوکسیت به توافق برسد.
دبیرکل وزارت صنایع گینه: ایرانی‌ها کند هستند
گروه صنعت و معدن - صابر دری‌نژاد: درست همین سه ماه پیش بود که دومین مرد ثروتمند اروپا، راهی «کوناکری» پایتخت گینه شد، تا با مقامات دولتی این کشور بر سر برداشت از معادن بوکسیت به توافق برسد. از همان موقع که «اولگ دریپاسکا» سر از کوناکری در‌آورد، این نگرانی هم به وجود آمد که آیا فرزند ثروتمند «رفیق روسیه» با حضور در کشور گینه، آن هم برای فعالیت در صنعت آلومینیوم، اهداف خاصی را دنبال می‌کند؟ یا به قولی، روسیه باز می‌خواهد پا توی کفش ایران کند؟
«کوناکری» همان بندری است که قرار است «بوکسیت» گینه از آنجا راهی کارخانه‌های آلومینیوم‌سازی ایران شود. اینجا است که داستان ما با «رفیق» پیوند می‌خورد.
این مرد روسی، مالک بزرگ‌ترین شرکت تولیدکننده آلومینیوم دنیا است. او را به عنوان دومین مرد ثروتمند قاره اروپا هم می‌شناسند. مرد ثروتمندی که ثروتش فراتر از داراییهای «رومن آبراموویچ» معروف، مالک باشگاه چلسی انگلستان حرکت می‌کند.
به گزارش «ماینینگ ژورنال»، آقای «اولگ» ۴۲ ساله، مالک شرکت «روسال یونایتد» که به تنهایی یک هشتم تولید جهانی آلومینیوم را به خود اختصاص داده، برای امضای چند یادداشت تفاهم با مقامات دولتی گینه، سه ماه پیش به این کشور سفر کرد و توافقاتی هم در این زمینه با آنها داشت. هنوز خبری در مورد جزئیات این توافقات منتشر نشده است.
اما مقامات دولت گینه چه نظری در مورد حضور این مرد روسی در «کوناکری» دارند؟
دبیرکل و معاون وزارت صنایع‌ومعادن کشور «گینه» در پاسخ به سوال خبرنگارما، مبنی بر اینکه آیا با حضور «اولگ دریپاسکا»ی روسی، تداخلی در فعالیت‌های طرف ایرانی به وجود می‌آید یا نه؟ به همین یک جمله بسنده می‌کند: «هنوز معلوم نیست.»
«کوروما ابوبکر کولی» اگر‌چه این طور وانمود می‌کند که «هنوز تداخل فعالیت سرمایه‌گذار روس با سرمایه‌گذار ایرانی مشخص نیست»، اما وی می‌افزاید: «در حال حاضر دو شرکت خارجی دیگر در معادن بوکسیت گینه سرمایه‌گذاری کرده‌اند که فعالیت آنها هیچ تداخلی با فعالیت سرمایه‌گذار ایرانی یعنی ایمیدرو ندارد.»
«کوروما کولی» ادامه می‌دهد: «در کشور ما، دو شرکت هستند که در زمینه بوکسیت فعالیت می‌کنند، یکی از آنها بوکسیت را برداشت می‌کند و به اوکراین می‌برد. دیگری، بوکسیت را در همان جا تبدیل به آلومینیوم می‌کند.»
«کوروما کولی» با اشاره به اینکه مدت‌ها است، عملیات مربوط به استحصال بوکسیت از معدن بوکسیت «دابولا- توگا» در گینه به اتمام رسیده، می‌گوید: «حالا طرف ایرانی باید یک خط لوله بسازد و بوکسیت را به بندر منتقل کند.»
وی آنگاه می‌گوید: «ایرانی‌ها خیلی کند هستند.» و ادامه می‌دهد: «به نظر من اگر به اندازه کافی سرمایه برای این پروژه کنار بگذارند، همه چیز سه ساله حل می‌شود.»
رقابت‌های روسی
اما به جز ایران، سرمایه‌گذاران دیگری هم در کشور گینه در حال فعالیت در بخش معدن و صنایع وابسته هستند. چین، استرالیا، برزیل و بسیاری از کشورهای دیگر، هم اکنون در حال برداشت از معادن گینه هستند. گینه چهار راه بوکسیت دنیا است؛ اما چرا حضور روسیه تا این اندازه پر حرف و حدیث شده است؟
براساس این گزارش، «اولگ دریپاسکا» که توانسته از رقابت‌های صنعت آلومینیوم در زمان اتحاد جماهیر شوروی سابق پیروز از میدان بیرون بیاید، هم‌اکنون صاحب شرکت آلومینیوم روسیه (روسال یونایتد) است. افزون بر این، خودروسازی GAZ، هواپیماسازی ایویاکور و شرکت بیمه اینگوستراخ را نیز تحت تملک دارد.در سال ۲۰۰۶ شرکت‌های روسال، سوآل و گلنکور اینترنشنال از سوئیس داراییهای مربوط به آلومینیوم خود را با هم ادغام کردند و نام یونایتد روسال را بر آن نهادند. این شرکت هم‌اکنون بزرگ‌ترین تولیدکننده آلومینیوم جهان است. او توافقنامه‌هایی را برای تولید زغال‌سنگ در قزاقستان امضا کرده و در یک نیروگاه اتمی در شرق روسیه سرمایه‌گذاری کرده است. او سعی دارد، بخشی از سهام شرکت بوریلسک نیکل را بخرد.
«اولگ دریپاسکا»، در شرایطی پا به «کوناکری» گذاشت که حضور او در این کشور مخالفت‌هایی را از سوی مقامات رسمی این کشور به دنبال داشت؛ چراکه ملی‌گرایان این کشور دل خوشی از شرکت تحت تملک او ندارند. آنها نگرانند «روسال» همان بلایی که سر دولت تاجیکستان آورد، بر سر آنها هم بیاورد.شرکت دولتی آلومینیوم تاجیک، دو سال پیش از شرکت «روسال یونایتد» به دلیل وارد کردن خسارت در داد و ستد با این کارخانه، به دادگاه لندن شکایت کرده است.
خسارت ۴۸۵ میلیون دلاری
به گزارش «فایننشال تایمز»، شرکت دولتی آلومینیوم تاجیکستان، روسال روسیه را به واردکردن خسارت ۴۸۵ میلیون دلاری متهم کرده است، اما این همه ماجرا نیست؛ چراکه سرقت اسناد سری کارخانه آلومینیوم تاجیک، توسط حمله نرم‌افزاری به سیستم کامپیوتری این کارخانه از دیگر اتهامات «روسال» در این پرونده بوده است. ظاهرا قرار است، تاجیک‌ها در قبال دریافت ۱۸۵ میلیون دلار با هم سازش کنند. هنوز از سرنوشت نهایی این پرونده خبری در دست نیست، اما در حال حاضر، تمام همکاری‌های دوجانبه این دو کشور در زمینه آلومینیوم متوقف شده است.
در کنار مخالفانی که برای حضور «روسال یونایتد» وجود دارد، مسوولان این شرکت با لابی‌گری و اعمال نفوذ در میان مسوولان رده بالای دولت گینه، طرفداران سرسختی هم برای خود دست و پا کرده‌اند.به هر ترتیب، «اولگ دریپاسکا» با هر هدفی که پا به گینه گذاشته باشد، در آینده‌ای نه چندان دور به عنوان یک رقیب جدی برای ایران مطرح خواهد شد. با این وصف، سیاست‌گذاران ایرانی باید فکری به حال حضور «رفیق روسیه» در گینه کنند تا مبادا حضور این شرکت در کوناکری و فعالیت آنها در زمینه بوکسیت و آلومینیوم، سدی بر سر راه فعالیت طرف ایرانی نشود.
مقامات تهران هنوز واکنش جدی نسبت به حضور سرمایه‌گذار روس نداشته‌اند، اما اظهارات دو پهلوی این مقام صنعتی دولت گینه نشان می‌دهد، مرد روسی را باید جدی گرفت.
ارسال نظر