غلامرضا کیامهر

کسانی که طی روزهای آخر هفته گذشته از اولین نمایشگاه تکنولوژی انرژی‌های تجدیدپذیر در محل نمایشگاه بین‌المللی تهران دیدن کرده‌اند، احتمالا همچون صاحب این قلم از مشاهده آن همه پیشرفتی که در تکنولوژی ساخت تجهیزات تولید نیروی برق بادی، خورشیدی و سایر منابع انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران و جهان صورت گرفته است، دچار حیرت شده‌اند. دیدنی‌ترین بخش نمایشگاه غرفه مربوط به شرکت «صبا نیرو» سازنده توربین‌های برق بادی در ایران بود که به جای ماکت، یک دستگاه کامل و غول‌پیکر توربین برق بادی ساخت شرکت به وزن ۲۰ تن را در زیر سقف سالن نمایشگاه به معرض نمایش گذاشته بود و بازدیدکنندگانی که پیش از آن از فاصله دور توربین‌های مزرعه برق بادی منجیل را دیده بودند، برای اولین بار عظمت و پیچیدگی و طرز کار آن توربین‌ها را از نزدیک مشاهده می‌کردند.

اما مهم‌تر از همه اوصافی است که می‌توان برای آن نمایشگاه و دستاوردهای تکنولوژی انرژی‌های تجدیدپذیر برشمرد، ضرورت توجهی است که باید از سوی دولت به گسترش هر چه بیشتر نیروگاه‌های برق متکی به انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر به خصوص انرژی باد و خورشیدی در سطح کشور نشان داده شود. اتخاذ چنین رویکردی علاوه بر کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی برای تولید انرژی برق، تاثیر بسزایی در حفظ محیط‌زیست و جلوگیری از آلودگی هوا خواهد داشت که امروز به یکی از دغدغه‌های بزرگ زیست‌محیطی ما مبدل شده است. این رویکردی است که کشورهای صنعتی جهان دارند با جدیت دنبال می‌کنند.

راه‌حل عملی توسعه استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر در کشور جلب مشارکت سرمایه‌گذاران بخش‌خصوصی از طریق تضمین خرید انرژی برق تولید شده به قیمت‌های واقعی و اختصاص یارانه‌های ارزی و ریالی به سازندگان تجهیزات فنی و احداث‌کنندگان نیروگاه‌های برق بادی و خورشیدی در کشور است که خوشبختانه به همت سازمان انرژی‌های نو گام‌های اولیه در این زمینه برداشته شده؛ اما این کارسترگ نیاز به برداشتن گام‌های بزرگ‌تر و اساسی‌تری دارد.

ممکن است از یک نگاه صرفا حسابداری، تولید نیروی برق از انرژی‌های تجدیدپذیر در مراحل اولیه صرفه اقتصادی نداشته باشد، اما زمانی که بهره‌گیری از انرژی‌های تجدیدپذیر به تولید انبوه نیروی برق برسد، مانند هر محصول صنعتی جدید چون تکنولوژی تلفن‌همراه، هزینه سرمایه‌گذاری روی این نوع انرژی برق شیب نزولی و صرفه اقتصادی پیدا خواهد کرد. این مسیری است که ما و دیگر کشورهای جهان چاره‌ای جز پیمودن آن نداریم.