پس از واگذاری ۶۰درصد از سهام شرکت کشتی‌سازی فراساحل (ایزوایکو) به سازمان سرمایه‌گذاری تامین اجتماعی (شستا) بسیاری از کارشناسان این اقدام را اشتباه و به ضرر صعنت کشتی‌سازی عنوان کردند.

حال طبق آخرین اظهارنظر مدیرعامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع بعد از حدود ۳ سال با عدم رغبت سازمان تامین اجتماعی و گرفتاری‌های زیاد به دلیل عدم تمایل سرمایه‌گذار اصلی به صنعت کشتی‌سازی، سهام ایزوایکو به سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران برگشت داده شد. به گزارش ایسنا، میرافضلی، عضو کمیته دایم صنایع دریایی وزارت صنایع و معادن، می‌گوید: فروش ۶۰درصد از سهام ایزوایکو به شستا بابت دیون دولت به این شرکت اشتباهی محض بود، زیرا شستا به دنبال سودآوری برای تامین حقوق بازنشستگان است و این تصمیم اشتباه، بزرگترین شرکت کشی‌سازی کشور را به رکود و توقف کشاند.

وی در خصوص وضعیت کنونی صنعت کشتی‌سازی کشور توضیح می‌دهد: متاسفانه در حال حاضر بیشترین سهم عقب‌ماندگی صنعت دریایی کشور متوجه صنعت کشتی‌سازی است و به‌‌رغم سرمایه‌گذاری ۲/۲میلیارد دلاری کشور در صنعت کشتی‌سازی، سهم این صنعت در تامین نیاز کشور و منطقه به انواع کشتی‌های بزرگ و کوچک بسیار ناچیز است.

اما مدیرعامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران عقیده دارد که اتمام پروژه‌های نیمه‌تمام این شرکت در اولویت کارها است: «درباره اولین اقداماتی که قرار است در شرکت ایزوایکو انجام شود، اتمام پروژه‌های نیمه‌تمام این شرکت که مشتریان بزرگ سفارش داده‌اند و همچنین سفارش‌های ساخت شناور در دست اجرا است؛ ضمن این‌که این شرکت در بخش فراساحل توانایی‌های زیادی دارد که با توجه به فعالیت‌های نفتی در کشور، پیمانکاران مشغول به کار سفارش‌هایی را به ایزوایکو داده‌اند که باید کمک کنیم انجام این سفارش‌ها سرعت پیدا کند.»

در شرایطی که چهار سال از ارایه لایحه توسعه صنایع دریایی به مجلس می‌گذرد، فعالان این بخش همچنان چشم انتظار تصویب نهایی این لایحه از سوی مجلس و اجرایی شدن آن توسط دولت هستند؛ اقدامی که تاکنون محقق نشده است.

در واقع می‌توان امیدوار بود در صورت اجرایی شدن لایحه توسعه صنایع در کشور ضمن ثبات نسبی صنایع دریایی مانند کشتی‌سازی، بحث سفارش کشتی نیز که یکی از مشکلات مهم کشتی‌سازان محسوب می‌شود تا حدود زیادی برطرف شود.

در اهمیت توجه به صنایع دریایی شاید بتوان تنها این نکته را گفت که ۱۰۰درصد صادرات نفتی و ۸۰درصد واردات کشور از طریق حمل و نقل دریایی انجام می‌شود.

حال طبق گفته کارشناسان اگر قرار باشد کلیه این حمل‌ونقل‌ها از طریق کشتی‌های خارجی انجام شود، از نظر اقتصادی، امنیتی و بسیاری از جنبه‌های دیگر برای کشور مناسب نیست؛ بنابراین توجه به توان داخلی از سوی دولت برای ساخت کشتی امری حیاتی و استراتژیک محسوب می‌شود.