احسان شادی

افزایش قیمت نفت در بازارهای جهانی راه را برای افزایش ظرفیت و تولید این محصول استراتژیک هموار کرده است. کشورهای غیرعضو اوپک در حال حاضر با تولید ۹/۲۶میلیون بشکه در روز فقط ۴میلیون بشکه در روز کمتر از اعضای اوپک نفت تولید می‌کنند و با سرعت سهم خود را در بازار به ۵۰درصد نزدیک کرده‌اند. کشورهای عضو اوپک نیز با تولید ۸/۳۰میلیون بشکه در روز سعی دارند دست کم سهم بالای ۵۰درصدی خود را در تولید فعلی حفظ کنند. در حالی که ایران در سال‌های قبل سهمی معادل ۱۴درصد در تولید اوپک را حفظ می‌کرد و اکنون با تولید ۹/۳میلیون بشکه در روز سهمی نزدیک به ۲/۱۲درصد دارد. سهم ایران از کل تولید جهانی نفت با توجه به آمارهای فعلی فقط ۷درصد است. این در حالی است که ایران به لحاظ تاریخ استخراج نفت، سرمایه‌گذاری‌های فنی و اقتصادی و صادرات و از همه مهم‌تر حجم ذخایر شناخته شده نفت در مرتبه دوم قرار دارد. تجربه ربع قرن اخیر نشان داده است کشورهایی مثل عربستان و حتی ونزوئلا در هر بحران نفتی توانسته‌اند سهم خود را در اوپک و در کل تولید جهانی نفت افزایش داده و از سهم ایران کاسته شده است. اتفاقی که در صنعت گاز رخ داده و ایران با وجود داشتن ذخایر گاز طبیعی اما در میان صادرکنندگان گاز جایی ندارد و در صنعت نفت نیز ممکن است بیفتد این یک زنگ خطر است. سرمایه‌گذاری برای توسعه میدان‌های نفتی موجود و استخراج تولید میدان‌های نفتی شناخته شده را جدی بگیریم ؟یادمان باشد با رشد مصرف داخلی ور‌شد کم شتاب ظرفیت‌سازی روزی ممکن است حتی با وجود مشتری، نفت برای فروش نداشته باشیم.