گروه صنعت و معدن- شمارش معکوس برای اجرای طرح تحول اقتصادی و هدفمند کردن یارانه آغاز شده است.

با توافق عمومی نمایندگان مجلس شورای اسلامی بر سر اجرای کلیات طرح هدفمند کردن یارانه‌ها و تدوین بودجه سال ۸۸ بر پایه تغییر نحوه پرداخت یارانه‌ها از سوی دولت و حذف تدریجی یارانه سوخت، شماری از صنایع کشور با دریافت سیگنال‌های جدی از آثار و تبعات آزادسازی قیمت حامل‌های انرژی نسبت به اجرای این طرح ابراز نگرانی می‌کنند. این در حالی است که در عمل این گروه از صنایع بنیان، ساختارهای تولید و همچنین توجیه فعالیت اقتصادی خود را بر اساس مزیت‌هایی ناپایداری نظیر حامل‌های انرژی ارزان بنا کرده است. به گزارش خبرنگار ما، صنایعی که بیشترین سطح دسترسی به رسانه‌ها و محافل را دارند یا از کاهش قیمت‌های جهانی محصولات، بیشترین کاهش حاشیه سود را ملاحظه کرده‌اند، این روزها عنوان می‌کنند که این صنایع بیشترین آسیب را در طرح هدفمند کردن یارانه‌ها متحمل می‌شوند.

در همین زمینه مهدی صادق رییس کمیته صنعت کمیسیون صنایع و معادن مجلس می‌گوید: بخش عمده‌ای از صنایع کشور به ویژه فولاد، سیمان و نساجی و خودروسازی آمادگی اجرای طرح هدفمند کردن یارانه‌ها را ندارند. در همین حال خبرنگار ما گزارش می‌کند که برخی از صنایع کشور تلاش می‌کنند که به مسوولان بقبولانند که اصلاح قیمت حامل‌های انرژی برای برخی رشته‌های صنعتی با تاخیر یک یا دوساله اجرا شود تا آنها آمادگی لازم برای افزایش یکباره هزینه‌ها را داشته باشند. بر همین اساس صنایعی نظیر سیمان و فولاد با اهتمام بیشتری این موضوع را دنبال می‌کنند.

در همین شرایط «تقی بهرامی نوشهر»، رییس انجمن تولید‌کنندگان فولاد نیز با اشاره به تبعات ناشی از اجرای طرح تحول اقتصادی می‌گوید: در صورت اجرای این طرح، در بهترین شرایط هزینه تمام شده محصولات فولادی حداقل ۳۰درصد کاهش می‌یابد. این افزایش قیمت تنها در صورت آزادسازی قیمت حامل‌های انرژی به وجود خواهند آمد.وی می‌گوید: به نظر می‌رسد با اجرای تمام قسمت‌های طرح تحول اقتصادی این افزایش‌ها نیز بیشتر شوند.

وی پیش‌بینی می‌کند که طرح تحول از یک تورم ۴۰ تا ۵۰ درصدی را به دنبال خواهد داشت که مطمئنا واحدهای فولادسازی نیز متاثر از این افزایش نرخ تورم خواهند بود.بهرامی در ادامه با ابراز نگرانی از تبعات اجرای طرح تحول عنوان می‌کند که به نظر من با اجرای این طرح بسیاری از کارخانه‌های فولادسازی متوقف خواهند شد. در حال حاضر ۵۲ واحد فولادسازی در انجمن فولاد عضو هستند که به نظر نمی‌رسد هیچ یک از آن‌ها تاب مقاومت در برابر اثرات ناشی از طرح تحول را داشته باشند. حتی واحدهای تولیدی دولتی هم جدای از بخش خصوصی نیستند و مطمئنا به مشکلات زیادی بر خواهند خورد. وی با اشاره به وضع نگران‌کننده فعالیت بخش خصوصی در تولید فولاد اظهار می‌کند: امروز با توجه به سیاست‌هایی که دولت در پیش گرفته، بخش خصوصی تنها با ۲۵درصد از ظرفیت اسمی خود در حال فعالیت است. این بدان معنا است که از ظرفیت ۱۲میلیون تنی تولید فولاد بخش خصوصی تنها ۳میلیون تن محصول تولید می‌شود.