دیدگاه
قهرمانان گرفتار در صنعت
جشنواره‌هایی که تحت نام جشنواره قهرمانان صنعت، کارآفرینان برتر، کارآفرینان نمونه و امثال آن چند سالی است توسط تعدادی موسسات خصوصی و با حمایت مادی و معنوی برخی از تشکل‌های صنفی و صنعتی در کشور برگزار می‌شود، تا جایی که فرصتی را برای معرفی شماری از چهره‌های شاخص صنعت و کارآفرینی و حوزه فعالیت بنگاه‌های مربوط به آنها به جامعه فراهم می‌سازد، حرکت خوب و مثبتی به نظر می‌رسد.
غلامرضا کیامهر
جشنواره‌هایی که تحت نام جشنواره قهرمانان صنعت، کارآفرینان برتر، کارآفرینان نمونه و امثال آن چند سالی است توسط تعدادی موسسات خصوصی و با حمایت مادی و معنوی برخی از تشکل‌های صنفی و صنعتی در کشور برگزار می‌شود، تا جایی که فرصتی را برای معرفی شماری از چهره‌های شاخص صنعت و کارآفرینی و حوزه فعالیت بنگاه‌های مربوط به آنها به جامعه فراهم می‌سازد، حرکت خوب و مثبتی به نظر می‌رسد. اما یک اشکال اساسی که بر کار این جشنواره‌ها وارد است این است که در آنها به صنعتگران و کارآفریننان ایستاده بر سکوی قهرمانی فرصتی داده نمی‌شود تا از پشت تریبون همان جشنواره‌ها، به بیان شمه‌ای از مشکلات اشاره کنند. اهدای لوح تقدیر و تندیس یادبود جشنواره‌ها به چهره‌های برجسته صنعت و کارآفرینی و چاپ عکس و شرح سوابق فعالیت‌ها و خدمات آنها در جراید نیز به خاطر آن که برای لحظاتی موجبات انبساط خاطر آنان را فراهم می‌سازد از دیگر وجوه مثبت برگزاری چنین جشنواره‌هایی است. اما یقینا خود برگزارکنندگان جشنواره‌ها هم به خوبی می‌دانند که نیازهای قهرمانان صنعت و کارآفرینی برگزیده هیات‌های داوران آنها چیزهایی بسیار فراتر از لوح تقدیر و تندیس‌های یادبود و معرفی شدن در ویژه‌نامه‌های مطبوعاتی است. در شرایط چندان مساعد کسب و کار امروز کشورمان، صنعتگرانی که در جشنواره‌های گوناگون به عنوان قهرمانان صنعت به جامعه معرفی می‌شوند، در واقع صنعتگران گرفتار در صنعت هستند که در سکوت با مشکلات همه روزه‌ای چون نداشتن نقدینگی در گردش، ناسازگاری نظام پولی و مالی، مشکل تامین مواد اولیه، راه‌بندان‌های موجود بر سر گشایش L.C نزد بانک‌های خارجی، نظام مزاحم و بازدارنده مالیاتی، بالا بودن قیمت نهاده‌های تولید، نداشتن قدرت رقابت با صنعتگران و تولیدکنندگان خارجی و بالا بودن شدید نرخ تورم و مشکلات دیگر، دست و پنجه نرم می‌کنند.بنگاه‌های تحت مدیریت پاره‌ای از این قهرمانان گرفتار در صنعت که علاوه بر همه مشکلات گفته شده با مشکل عدم توانایی در وصول مطالبات هنگفت خود از کارفرمایان دولتی مواجه هستند، در مقام بدهکاران نظام بانکی باید پاسخگوی بانک‌هایی باشند که برای وصول مطالبات سررسید شده خود، آنها را زیر شدیدترین فشارها قرار داده‌اند. مسوولان دولتی هم از این مشکلات آگاهی دارند.اما نبود یک مرکز فرماندهی مشترک برای رسیدگی به صنعت و تولید کشور و حل‌و‌فصل آنها، عدم هماهنگی و همگرایی میان سیاست‌های بازرگانی و صنعتی در دولت، محدود شدن کم‌سابقه منابع بانک‌ها و افت شدید قیمت نفت و درآمدهای ارزی، شرایطی را در کشور به وجود آورده که حتی خوشبین‌ترین صنعتگران امید چندانی به نجات از چاله‌های عمیق مشکلات در آینده نزدیک ندارند. تازه همه این مشکلات مربوط به عصر ماقبل از اجرای طرح تحول اقتصادی است. وای به حال صنایع ما در عصر بعد از اجرایی شدن طرح تحول اقتصادی که شاه‌بیت آن را حذف یارانه‌ها و واقعی شدن قیمت حامل‌های انرژی تشکیل می‌دهد.در چنین شرایط و اوضاع و احوالی آیا واقعی‌تر و منطقی‌تر آن نیست که نام و عنوان جشنواره قهرمانان صنعت به جشنواره قهرمانان گرفتار در صنعت تبدیل شود؟
Kiamehr@Hotmail.com
ارسال نظر