دفتر سازمان بین‌المللی کار در تهران شروع به کار می‌کند

گروه صنعت و معدن- صاحبان بنگاه‌های صنعتی پس از سپری کردن سال‌های دشوار دهه ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۸ و شروع سازندگی در اقتصاد، توانستند به سمت ایجاد هویت خویش حرکت کنند. حضور در تشکل‌های صنفی و صنعتی یکی از راه‌های احراز هویت جمعی بود که با شتاب دنبال و صدها نهاد غیردولتی در این بخش تاسیس و شروع به کار کرده است. اکنون در جامعه صنعتی ایران، این اندیشه که بدون تشکل‌های نیرومند نمی‌توان در مراکز تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری حضور جدی و موثر داشت، پذیرفته شده است. اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران نیز به عنوان نیرومندترین و شناخته ‌شده‌ترین تشکل کارفرمایان ایرانی در دو سال گذشته در مسیر یاد شده گام‌های بلندی برداشته است. مدیران ارشد وزارتخانه‌های مرتبط با کارفرمایان در دوران اصلاحات نگاه ویژه‌ای به تشکل‌ها داشته و تلاش کردند از نیروی فکری و تجربه این نهادهای غیردولتی برای شفاف‌سازی فعالیت‌های اقتصادی و افزایش قدرت و شتاب رشد و توسعه صنعت استفاده کنند. دولت جدید نیز پس از یک دوره بی‌اعتنایی و بی‌تفاوتی به تشکل‌ها، در ماه‌های اخیر شاید بر اساس نیاز و احتمالا رسیدن به درک تازه‌ای از شرایط، تعامل با تشکل‌ها را گسترش داده است. برگزاری همایش‌های روز صنعت و معدن توسط تشکل‌ها و با همکاری وزارت صنایع و معادن در سال گذشته و امسال نشانه‌هایی از این وضعیت تازه است. نهادهای کارفرمایی ایران، اما به دلایل گوناگون هنوز فاقد اندیشه‌های استوار برای اتحاد و همبستگی بزرگ و در سطح ملی‌اند و چند پاره شدن آنها موجب شده است در برخی اوقات نتوانند حرکت رو به جلو داشته باشند. این مساله به ویژه در تعامل با نهادهای بین‌المللی وضعیت نامساعدی پیدا کرده است. دوپاره بودن تشکل‌هایی که خود را در سازمان بین‌المللی کار نماینده کارفرمایان ایرانی می‌دانند، در دو سال اخیر بیش از هر چیز نشان‌دهنده تشتت آرا در درون جامعه کارفرمایی بوده است. واقعیت این است که وزارت کار و امور اجتماعی به عنوان نماینده دولت در مساله ۳جانبه‌گرایی معیار و میزان قانونی برای این مساله به حساب می‌آید و کارفرمایان ایرانی نمی‌توانند این موضوع را نادیده بگیرند. در حال حاضر این وزارتخانه یکی از نهادهای کارفرمایی را به رسمیت شناخته است و آن را به عنوان نماینده کارفرمایان به سازمان بین‌المللی کار معرفی کرده است. نمایندگان این تشکل در روزهای گذشته در اجلاس سالانه سازمان بین‌المللی کار حضور پیدا کرده و با رهبران تشکل‌های کارفرمایی کشورهای گوناگون از جمله رهبران کارفرمایی آمریکا، آلمان و چند کشور دیگر گفت‌وگو کردند. امیر معتمدی که از طرف کانون عالی کارفرمایان ایرانی به عنوان سرپرست گروه به ژنو رفته بود، در گفت‌وگو با خبرگزاری‌ها تاکید کرده است که فقدان انسجام کارفرمایان ایرانی در نهادهای بین‌المللی شرایط را برای چانه‌زنی و استفاده از توانایی‌های این سازمان زایل کرده است.معتمدی به خبرنگار ما گفت: مذاکرات مشروحی با رییس سازمان بین‌المللی کار انجام شد و از اینکه این سازمان دفترش را در تهران تعطیل کرده است، گلایه کردیم. وی پذیرفت که این دفتر را در مدتی نه چندان دور در ایران راه بیندازد. علاوه بر این با توجه به اینکه سازمان بین‌المللی کارفرمایان یکی از زیرشاخه‌های سازمان بین‌المللی کار است، در گفت‌وگوهای مشروح صورت پذیرفته، توانایی کانون عالی کارفرمایان تشریح شد که در تغییر نگاه آنها به موضوع کارفرمایان ایرانی بسیار موثر است.