احمدبختیار

صنایع همواره اولویت نخست برای قطعی گاز و برق بوده‌اند. سال گذشته سرمای زمستان این موضوع را بیش از پیش علنی ساخت و اکنون نیز خشکسالی و گرمای پیش‌بینی شده، چنین حکمی را برای واحدهای تولیدی به اجرا درمی‌آورد. از روزهای گذشته به برخی واحدهای بزرگ صنعتی اعلام شده، شیفت‌های کاری خود را کوتاه و ساعات فعالیت پرسنل را کمتر کنند، چرا که خشکسالی آغاز شده و ظرفیت فعلی برق، توان پاسخگویی به صنعت و معدن را ندارد. اکنون تامین نیاز مصرف‌کنندگان پرمصرف خانگی در اولویت است و دولت چاره‌ای برای گذر از آن ندارد. اگرچه مصرف انرژی خانگی و حتی صنعت با نوع استانداردها همخوانی ندارد، اما به واقع در بخش صنعت و معدن برنامه‌ریزی چندانی هم برای تامین انرژی برق نشده است. نگارنده در مصاحبه‌های مختلف از مقام‌های صنعتی پرسیده است همزمان با احداث واحدهای جدید صنعتی چه میزان برق (حتی آب و گاز) نیاز است که پاسخ شفافی نگرفته‌ است. البته برخی از همان مقامات گفته‌اند چنین گزارش و پیش‌بینی برای کل حوزه صنعت و معدن وجود ندارد.

سال‌هاست وزارتخانه‌های نیرو و صنایع و معادن این موضوع را بین خود به سرانجام نرسانده‌اند که مسوول تامین برق به صنایع چه نهادی است. وزارت نیرو می‌گوید: صنایع باید برای خود نیروگاه احداث کند. این در حالی است که مسوولان وزارت صنایع و معادن می‌گویند، چنین تکلیفی در حوزه ما تعریف نشده است.در‌حال‌حاضر با توجه به خشکسالی و قطعی‌های برق در روزها و ماه‌های آینده، صنایع فعال فعلی هم برای ادامه حیات به چالش افتاده‌اند، چه برسد به صنایع جدید که هنوز وارد مدار تولید نشده‌اند.

پیامد چنین رویدادی کاهش تولید و افزایش قیمت تولیدات است. به ویژه آنکه همزمان، با افزایش نرخ تولید جهانی نیز مواجه هستیم. وزارتخانه‌های نیرو و صنایع و معادن باید هرچه سریع‌تر تکلیف برق صنایع را روشن کنند. در عین حال برای این سوال نیز پاسخی شفاف ارائه شود که امروزه واحدهای تولیدی چه میزان انرژی برق نیاز دارند و در سال‌های آتی (تا افق ۱۴۰۴) به چه مرزی خواهد رسید و متولی تامین برق صنایع چه نهادی است؟