پاسخهای دوپهلو به ادعای حفاری افقی قطر
گروه انرژی- در حالی که برخی از کارشناسان در تهران میگویندکه قطر با حفر چاه افقی به طول ۱۲ کیلومتر به سمت منابع هیدروکربنی ایران در مخزن مشترک حرکت کرده است،کارفرمای مخزن پارس جنوبی میگوید که امکان رصد حفر چاه افقی از سوی ایران وجود ندارد.
کارفرمای پارس جنوبی: امکان ردیابی نداریم، اما تایید نمیکنم
گروه انرژی- در حالی که برخی از کارشناسان در تهران میگویندکه قطر با حفر چاه افقی به طول ۱۲ کیلومتر به سمت منابع هیدروکربنی ایران در مخزن مشترک حرکت کرده است،کارفرمای مخزن پارس جنوبی میگوید که امکان رصد حفر چاه افقی از سوی ایران وجود ندارد. در شرایطی که قطر گوی سبقت را از ایران در بهرهبرداری از لایه نفتی پارس جنوبی ربوده است، کارفرمای این پروژه عوامل تاخیر در برداشت نفت از این لایه نفتی را مشکلات پیمانکار میداند. به گزارش خبرنگار ما، ۷ سال از امضای قرارداد توسعه لایه نفتی پارس جنوبی میگذرد، اما هنوز یک بشکه نفت نیز از سوی ایران از آن برداشت نشده است. در مقابل تاخیرهای پی در پی ایران، طرف قطری برداشت نفت از لایه نفتی پارس جنوبی را آغاز کرده و برخی خبرها حکایت از این دارد که این کشور با ۱۲ کیلومتر حفاری افقی ۴۵۰هزار بشکه نفت در روز از این لایه برداشت میکند. در مورد ابهامات مربوط به برداشت نفت از لایه نفتی پارس جنوبی و دلایل تاخیر در بهرهبرداری از این حوزه نفتی گفتوگویی با مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس انجام دادیم.«موسی سوری» در گفتوگویی مکتوب با «دنیای اقتصاد» در پاسخ به این سوال که برخی منابع خبری اعلام میکنند که کشور قطر با ۱۲کیلومتر حفاری افقی در لایه نفتی پارس جنوبی به حوزه نفتی ایران نفوذ کرده است، پاسخ داد: «بنا بر قوانین شناخته شده بینالمللی، اکتشاف، توسعه و تولید میادین مشترک و مرزی هر کشور باید صرفا در بخش داخلی آن کشور انجام شود و هر گونه تخطی از این قانون، به منزله تجاوز به خاک کشور دیگر محسوب میشود.»مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس در ادامه گفت: «از طرفی در صورت نبود الزام به رعایت قانون، حفظ و مخفی کردن اطلاعات حاصل از این عملیات برای دراز مدت تقریبا امکانپذیر نیست؛ بنابراین اتفاق چنین امری بسیار بعید و غیرممکن است.»
مرجع کسب اطلاع، پیمانکاران رقیب
مدیر شرکت نفت و گاز پارس در حالی نفوذ قطریها به حوزه نفتی ایران را بعید میداند که در عین حال تنها مرجع کسب اطلاعات در این مورد را شرکتهای پیمانکاری میداند که در کشور رقیب فعالیت میکنند.«سوری» اعلام میکند: «با فناوریهای امروزه، امکان ردیابی مسیر چاههای طرف قطری به سادگی وجود ندارد؛ بنابراین در صورتی که چنین تخلفی صورت گرفته باشد، تنها مرجع کسب اطلاعات شرکتهای پیمانکاری است که در آن کشور فعالیت میکنند.»وی افزود: «در غیر اینصورت تنها ممکن است در دراز مدت با ایجاد آثار مخرب بر آن مخزن (نظیر کاهش غیرمتعارف فشار مخزن) به وجود یک رخداد غیرعادی که باعث تخلیه و افت شدید فشار مخزن شود، پی برد.»به گفته مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس، نفوذ قطر به حوزه ایران تاکنون از طرف هیچ منبع موثقی اظهار یا منتشر نشده است.
عدم اثبات نفوذ قطریها
وی ادامه داد: «از سوی دیگر، عملیات لرزهنگاری و دادههای حاصل از آن که از سوی ایران در منطقه مرزی صورت گرفته است، وجود هرگونه چاه یا حفرهای را در مرز و نقطه مشترک به ثبت نرسانده است.»این مقام مسوول با بیان اینکه طبق قراردادی که بین کشور قطر و ایران امضا شده، هر گونه فعالیت در مرزهای دو کشور که منافع دیگری را دچار مشکل کند، ممنوع شده است، اظهار کرد: «با مجموع اطلاعات موجود، نفوذ قطر به سهم ایران از لایه نفتی پارس جنوبی را تایید نمیکنم.»
عامل تاخیر پیمانکار است
به گزارش خبرنگار ما، قرارداد توسعه لایه نفتی پارس جنوبی در حالی در سال ۸۳ با شرکت «پتروایران» (پیمانکار) امضا شد که با گذشت ۷ سال از آن زمان هنوز نفت خامی از لایه نفتی برداشت نشده است. مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس در پاسخ به این سوال که دلایل تاخیر ایران در برداشت از این لایه نفتی چیست و این تاخیر تا چه زمانی ادامه خواهد داشت، گفت: «توسعه لایه نفتی پارس جنوبی و دلایل کندی بهرهبرداری از آن به شرکت «پتروایران» بر میگردد.»
از مشکلات قراردادی تا مدیریتی
«سوری» اضافه کرد: «موضوع تاخیر شرکت «پتروایران» از لایه نفتی پارس جنوبی نیز عمدتا به مشکلات قراردادی، مالی و مدیریتی این شرکت مربوط میشود.»این اظهارات در حالی اعلام میشود که پیمانکار این پروژه (شرکت پتروایران) مهمترین عامل تاخیر در اجرای پروژههای محوله را، قرارگرفتن این شرکت در لیست واگذاریها اعلام کرده بود. به گزارش خبرنگار ما، اگر موضوع برداشت روزانه ۴۵۰ هزار بشکه نفت از لایه پارس جنوبی صحت داشته باشد،با محاسبه قیمت ۸۰ دلاری برای هربشکه نفت خام، عدم النفع ایران در مقابل رقیب قطری در برداشت از این لایه نفتی روزانه ۳۶میلیون دلار خواهد شد. در این شرایط به نظر میرسد چه کارفرما و چه پیمانکاران پروژه باید هر چه سریعتر نسبت به تعیین تکلیف توسعه این پروژه تصمیمگیری کنند.
ارسال نظر