تا لحظه نگارش این نامه حداقل ۸۲ روز کامل تولید از دست رفته ناشی از خاموشی‌‌‌های برق از ابتدای سال‌جاری به صنعت فولاد تحمیل شده که طبق برآوردها زیان مستقیم این توقف تولید کارخانه‌ها فولاد برای اقتصاد ملی بالغ برچندمیلیارد دلار است. همچنین این خاموشی‌‌‌ها موجب شده اشتغال نزدیک به ۳۰۰ هزار نفر پرسنل مستقیم و غیرمستقیم شاغل در زنجیره تولید فولاد به طور کامل از دست رفته یا دچار محدودیت شود.» در بخش دیگری از این نامه چنین آمده است: ‌‌‌ «انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران درخواست دارد با توجه به غیر‌منتظره بودن خاموشی‌‌‌ها و این مهم که به طور خاص تنها صنعت فولاد (و سیمان) تحت‌تاثیر قرار گرفته و منجر به ضرر و زیان هنگفت ناشی از توقف تولید، خسارات تاخیر در تحویل کالای داخلی و صادراتی و دموراژ، انباشت هزینه‌‌‌های سربار تولید مانند نیروی انسانی، هزینه مالی، بانکی و دارایی و… شده است، نسبت به جبران بخشی از این موارد با استفاده از اختیارات شورای عالی امنیت ملی اقدام شود.»

این انجمن، ۶ پیشنهاد را برای جبران این خسارات ارائه کرده است. نخست؛ معاف کردن تولیدکنندگان فولاد از محدودیت‌های احتمالی مصرف گاز در فصول پاییز و زمستان. با توجه به کسری پیش‌بینی شده در بخش تولید گاز طبیعی برای دوره‌‌‌های پاییزی و زمستان. در صورت اعمال محدودیت مجدد تولید در صنعت فولاد، با توجه به اولویت تامین نیاز داخلی نسبت به صادرات، برآورد می‌شود ارزآوری فولاد کشور بیش از ۲ میلیارد دلار کاهش خواهد یافت. دوم؛ هماهنگی با بانک‌های عامل کشور و صندوق توسعه ملی در جهت امهال بازپرداخت اصل و سود تسهیلات بانکی حداقل به مدت ۶ ماه. سوم؛ هماهنگی با سازمان امور مالیاتی در جهت امهال پرداخت اقساط مالیاتی حداقل به مدت ۶ ماه و تسریع در پرداخت یا استرداد ما‌به‌التفاوت مالیات ارزش افزوده. چهارم؛ بخشودگی جرایم برخی شرکت‌های فولادی توسط سازمان تعزیرات حکومتی مربوط به پرونده‌های سال‌های گذشته و بالاخص موارد مربوط به عرضه اجباری در بورس کالا که به دلیل صدور بخشنامه‌‌‌های مورد مناقشه و مبهم در سال‌های گذشته بیش از ۱۰۰ شرکت فولادی فاقد سابقه تعزیراتی قبلی را درگیر کرده است. پنجم؛ هماهنگی با شرکت توانیر در امهال پرداخت قبوض برق شرکت‌های فولادی حداقل به مدت ۶ ماه و پرداخت حق دیماند عدم‌تامین برق به صورت فوری جهت جبران بخشی از هزینه‌‌‌های حقوق کارگری. ششم؛ امهال سایر دیون دولتی تولیدکنندگان فولاد که در بالا ذکر نشده حداقل به مدت ۶ ماه. در نامه مذکور عنوان شده است: «اجرای پیشنهادهای فوق فقط جهت جبران بخش کوچکی از خسارت وارد آمده به این صنعت کفایت می‌کند و مواردی مانند افت اعتبار بین‌المللی صنعت صادرات‌محور فولاد ایران، کاهش تامین نیاز ارزی کشور و کاهش اقبال سرمایه‌گذاران به این صنعت در درازمدت نیازمند تصمیمات ژرف‌نگرانه‌تر و هماهنگی قبلی با صنعتگران و تشکل‌های تخصصی است.»