باشگاه‌‌‌های ورزشی؛ جدیدترین مد دفاتر کاری اشتراکی
او می‌‌‌گوید مبلغ عضویت بالاست، اما این تصمیم به او امکان داده هم مراقب سلامتی‌‌‌اش باشد و هم شغلش را حفظ کند، آن هم در لباس‌‌‌هایی راحت، بدون نیاز به رفت و آمد، و بدون اینکه انگیزه‌‌‌اش را از دست بدهد. کار کردن در یک فضای سوم - یعنی نه محیط کار و نه خانه - هم او را در یک محیط پرانرژی قرار می‌دهد و هم دیگر نیازی ندارد راه زیادی را بین خانه و محل کار طی کند.
فضاهای کاری اشتراکی این روزها در بازار زیاد سر زبان‌‌‌ها افتاده‌‌‌اند؛ به این صورت که کارکنانی از شرکت‌های مختلف با هم در یک محیط مشترک کار می‌کنند و هر کس میز کار خود را در ازای مبلغ ماهانه میانگین ۳۰۰ تا ۴۰۰ دلار اجاره می‌کند. این در حالی است که شرکت محیط کار اشتراکی وی‌‌‌ورک، که زمانی به یکی از ارزشمندترین استارت‌آپ‌‌‌های دنیا تبدیل شده بود، اخیرا در مورد بقای خود اظهار تردید کرده است. در ضمن کافی شاپ‌‌‌ها و کتابخانه‌‌‌ها پر شده از کارکنانی که این روزها نه می‌‌‌خواهند در خانه کار کنند و نه در دفتر کار.
باشگاه‌‌‌های ورزشی زمانی در مورد اینکه اجازه دهند نیروهای دورکار نرم‌‌‌افزارهای زوم خود را در لابی‌‌‌ها یا اتاق رختکن به کار بیندازند محتاطانه رفتار می‌‌‌کردند. اما حالا اختصاص دادن یک میز یا فضای بیشتر به این افراد را یک فرصت می‌‌‌بینند. برخی از آنها فضاهایی ایجاد کرده‌‌‌اند تا پشت میزنشین‌‌‌ها را از افرادی که در حال ورزشند جدا کنند. برخی دیگر هم مبلغ شهریه اضافه‌‌‌تری می‌‌‌گیرند تا کل طبقات خود را در اختیار مشتریان قرار دهند که کل روز را همان‌‌‌جا بمانند و کار کنند.
اما کار کردن در باشگاه مشکلاتی هم به همراه دارد. جیسون شن ۳۷ ساله که یک مربی اجرایی است می‌‌‌گوید گاهی در تماس‌‌‌های تصویری از فضای کار اشتراکی باشگاه لوکس چلسی پیرز در بروکلین، احساس ناخوشایندی دارد. «همکارانم در حین تماس تصویری می‌‌‌پرسند، کجا هستی؟»
