از یک طرف شاهد حجم بسیار بالای فارغ‌التحصیلان در رشته‌های مهندسی هستیم و از سوی دیگر در اغلب موارد این فارغ‌التحصیلان یا هیچ گونه مهارت عملی ندارند و صرفا موضوعات را از جنبه آکادمیک می‌بینند یا اینکه محتوای آموزشی آنها سنخیتی با مشکلات و نیازمندی‌های صنعت ندارد؛ بنابراین هر کدام از دو گروه صنعت و دانشگاه راه خود را طی می‌کنند. این مشکل به ویژه در صنعت لوازم خانگی به چشم می‌خورد چرا که اصولا نیاز به ایجاد رشته مهندسی لوازم خانگی، در نظام آموزشی کشور، مورد توجه قرار نگرفته است  و از طرفی صنایع تولیدی، خود را ملزم به پیشرفت جدی و رقابتی شدن در بازار جهانی نمی‌بینند و در اغلب موارد، هدفشان فقط تامین نیازهای داخل کشور است. این بدین معنی است که سرمایه‌گذاری‌های لازم برای رقابت جهانی انجام نگرفته و در نتیجه، بهره‌وری لازم در این حوزه حاصل نخواهد شد. اتفاقی که در نهایت منجر به تولید محصولات گران و بی کیفیت و فاقد استانداردهای روز جهانی شده که با قیمت بالا عرضه می‌شوند و در نهایت دود آن به چشم خریداران می‌رود.

معاون بهره‌وری و توسعه شرکت لوازم خانگی «لیدر» گفت: قطعا شرکت‌های بزرگ به دلیل تولید بالا و حجم اشتغالی که ایجاد می‌کنند، قابل احترام و توجه هستند، اما نباید از سایر شرکت‌های کوچک‌تر که پشتیبان و تامین‌کننده قطعات و تجهیزات تولیدی شرکت‌های بزرگ هستند، غافل بود. امروزه بی‌توجهی به شرکت‌های خرد باعث شده تا برای یک ابزار ساده مجبور باشیم با هزینه گزاف از کشوری مانند ترکیه با چندین برابر قیمت واقعی، قطعه‌ای را خریداری کنیم که در داخل کشور توان و ظرفیت تولید آن وجود دارد. کریمی ‌با اشاره به این مطلب، افزود: در اغلب موارد مدیران ارشد سوءگیری ذهن‌شان برای بیان مشکلات صرفا به سمت یکسری قوانین دولتی، گمرک، شرایط بانک و ... است لذا ذهن شان را کمتر درگیر مسائل مهمی ‌مانند مدیریت منابع انسانی و رضایت کارکنان و زندگی شغلی آنها می‌کنند. امروزه متأسفانه گرایش خانواده‌ها و نوجوانان به رشته‌های پزشکی، به امید دستیابی سریع به موقعیت‌های بالای اجتماعی و مالی، باعث شده است که تامین نیروی انسانی متخصص در شرکت‌های تولیدی، با بحران جدی مواجه شود. این موضوع می‌طلبد که نسبت به اصول مدیریت منابع انسانی توجه ویژه‌ای داشت. حتی توجه و تعهد در پیاده‌سازی و اجرای تکنیک‌ها و سیستم‌های مدیریت کیفیت یا نحوه الگو‌برداری از شرکت‌های موفق، امری غریب و فاقد اولویت محسوب می‌شود. باید به این سوال توجه شود که اگر همین امروز تحریم‌ها و مشکلات گمرکی و بانکی مرتفع شوند، آیا توانایی رقابت با کره‌ای‌ها را داریم؟ متاسفانه جمع بندی پاسخ‌ها، منفی خواهد بود. چرا که ما در لایه‌های پایین تر مشکلاتی داریم که مورد بحث و بررسی قرار نمی‌گیرند. البته بخشی از مشکلات ناشی از سیاستگذاری غلط و بخشی دیگر ناشی از نوع نگاه مدیران صنعت است. به طور نمونه به رغم اهمیت و گستردگی طراحی صنعتی در صنعت لوازم خانگی، کمتر شرکتی در این مسیر حرکت کرده و بی‌توجهی به این مساله، باعث سرخوردگی فارغ‌التحصیلان شده است. حال آنکه تقریبا در تمامی ‌موارد ما فقط کپی‌کننده طرح‌های نوآورانه شرکت‌های خارجی هستیم. لذا هرگز نتوانسته‌ایم در سطح شرکت‌های جهانی وارد گود رقابت شویم. این در شرایطی است که نخبگان و استعدادهای درخشانی در حوزه‌های نوآورانه داریم که متاسفانه توجهات لازم برای بهره‌مندی از آنها انجام نمی‌گیرد.

معاون بهره‌وری و توسعه شرکت «لیدر» در پاسخ به این سوال که برخی افراد عنوان می‌کنند که توانایی ما در صنعت لوازم خانگی در همین حد و اندازه است، تصریح کرد: این ناشی از عدم آگاهی از اصول و سیستم‌های توسعه و پیشرفت است. سیستم‌های مختلفی برای مدیریت توسعه شرکت‌ها وجود دارد که عدم آگاهی از آنها موجب چنین تفکری می‌شود. اجرای صحیح اصول مدیریت منابع انسانی و شایسته سالاری، سیستم مدیریت دانش، تکنیک کارکرد کیفیت QFD و بسیاری از سیستم‌های دیگر از جمله «مدل جامع بلوغ توانایی» توانایی فنی شرکت‌ها را به عنوان یکی از مزیت‌های رقابتی در سطح بازار جهانی، ارتقا خواهد داد. همچنین ایجاد رشته مهندسی لوازم خانگی در دانشگاه‌ها، موجب تامین نیازهای علمی ‌و فناوری شرکت‌های تولیدی در این حوزه خواهد بود و نوآوری‌ها و ارتقای فناوری‌های گسترده‌ای را در پی خواهد داشت. ما در این زمینه خیلی از قافله جهانی عقب مانده‌ایم اما این فرصت را داریم که از مهلت به دست آمده و تجربیات برندهای بزرگ در جهت بهبود اوضاع استفاده کنیم. بنده پیشنهادهایی هم به برخی از نهادهای مرتبط با صنعت ارائه دادم که ارتباطات پیوسته‌ای به شکل سمینار و نمایشگاه‌های کوچک بین شرکت‌های تولیدی و مدارس برقرار شود تا دانش‌آموزان از نیازهای متنوع جامعه صنعتی کشور آگاه شده و استعدادهای خود را در آن مسیر شکوفا کنند. همچنین شرکت‌ها از مدارس برای بازدید از کارخانه‌ها دعوت کنند. ما باید دانش‌آموزان و دانشجویان را در فضای واقعی صنعت قرار دهیم. اینکه دنبال نمره گرفتن باشند، هیچ دردی از جامعه دوا نمی‌کند. نگرش توسعه طلب در مدیریت ارشد شرکت ما باعث شده تا بردهای الکترونیکی ماشین‌های لباسشویی تولیدی این شرکت نیز که به عنوان‌ های‌تک‌ترین قطعه این محصولات محسوب می‌شود، توسط خودمان ساخته شود، در حالی که بزرگ ترین تولیدکنندگان ماشین لباسشویی کشور، این بردها را وارد می‌کنند. ما این کار را از طریق دانشجویان نخبه انجام می‌دهیم و با کنترل مداوم کیفیت، همواره در حال ارتقای بردها هستیم. در سایر قطعات هم همین اصل وجود دارد.