بیت کوین؛ بد یا خوب؟

وحید والی مدیرعامل هلدینگ نیک‌اندیش کریپتوکارنسی یا رمزارز به دسته‌ای از پول‌های دیجیتال یا مجازی گفته می‌شود که در آنها از رمزنگاری (کریپتوگرافی) برای تراکنش‌های مالی استفاده شده ‌است؛ به طوری که رمزگشایی آنها بسیار دشوار و بعضا غیرممکن است. این نوع ارزها توسط مرکز خاصی کنترل نمی‌شوند، سریع و مقرون به صرفه‌اند و محدودیت جغرافیایی را از میان برداشته‌اند و از همه مهم‌تر با دغدغه‌ حفظ حریم خصوصی ایجاد شده‌اند. پس از تولد بیت‌کوین به عنوان اولین رمزارز کارا در سال ۲۰۰۹، تا به امروز بیش از ۱۹۰۰ رمزارز به‌وجود آمده‌ است؛ جدا از تعدادی که اسکم و نامعتبرند، تعداد قابل توجهی از آنها بر جنبه‌ خاصی از بیت‌کوین متمرکز شده و به ارتقا یا رفع مشکلات آن بخش پرداخته‌اند.

به‌رغم مزایای بالای رمز ارزها  قصد دارم در این یادداشت مختصر به تهدیدهای این پول‌های دیجیتال بپردازم و این موضوع را بررسی کنم که چنانچه کشور ما به سمت این تکنولوژی  حرکت نکند  چه  اتفاقی رخ می‌دهد.

به هر روی این  تکنولوژی نوظهور   طی ۱۰ سال توانسته صدای  خود  را به گوش همگان  برساند. افراد و شرکت‌های مختلفی به دسته موافقان یا مخالفان پیوسته‌اند یا در طول این مدت جایگاهشان را باهم عوض کرده‌اند و حتی در برخی موارد مشاهده می‌شود افراد یا دولت‌هایی هنوز  هم در قبال این تکنولوژی منفعل هستند. ماجرا از این قرار است که وقتی به کریپتوکارنسی‌ها به عنوان یک ابزار پرداخت نگاه  کنیم، بسیاری از آنها قابلیت استفاده ندارند. البته در حال حاضر بیت کوین ممکن است در برخی معاملات به‌عنوان ابزار پرداخت هم استفاده شود، ولی به علت قیمت بالا  نمی‌توان به‌عنوان یک ابزار پرداخت جدی به آن نگاه کرد.  در حال حاضر  نگاهی که به بیت کوین، اولین رمزارز جهان وجود دارد بیش از اینکه به عنوان یک ابزار پرداخت باشد به‌عنوان طلای دیجیتال است. رمز ارزی که همیشه می‌توان روی آن برای بلندمدت سرمایه‌گذاری کرد. البته در معاملات غیرقانونی هم به‌عنوان ابزار پرداخت کاربرد بالایی دارد و بیشتر در معاملاتی استفاده می‌شود که قیمت برای خریدار و فروشنده ارزش و اهمیت کمتری دارد  و انجام  معامله مهم‌تر تلقی می‌شود.

در حال حاضر چین بزرگ‌ترین تولیدکننده و فروشنده دستگاه‌های ماینر دنیا است و حتی در کشورهای دیگر نیز فضا برای استخراج اجاره می‌کنند. این در حالی است که چندی پیش اظهار کرد استخراج رمزارزها ممنوع و محدودیت‌های بسیاری در این زمینه اعمال شده است. به نظر می‌رسد مقصود چین از این اقدامات منصرف کردن کشورهای دیگر از فعالیت در این حوزه باشد. ما با گسترش مزارع استخراج بیت کوین و سایر رمزارزهای مهم می‌توانیم، منابع و دارایی‌های ارزی کشور را افزایش دهیم و رمز ارز ملی برای مبادله در پلت‌فرم‌های ایرانی تولید و مبادله کنیم. در این شرایط به آهستگی  مراوده و نقل و انتقال مالی با شرکای تجاری  تسهیل می‌شود و می‌توانیم فعالیت‌هایی را به اتمام برسانیم که به علت وجود تحریم‌ها پیش از این دشوار بود. مورد دیگر وجود رمز ارز ملی است که قابلیت تبدیل شدن به سایر رمز ارزها را دارد. در بازار سنتی ارز مردم برای حفظ ارزش دارایی و جلوگیری از کاهش قدرت خرید اقدام به خرید طلا و دارایی‌های کم‌ریسک می‌کنند. اگر قسمتی از این دارایی به سمت پلت‌فرم‌های داخلی وارد شود نتیجه‌اش تقویت پول ملی و همین‌طور در نهایت افزایش GDP  کشور خواهد بود. همه موارد عنوان شده برنامه‌ای بلندمدت است و در حال حاضر فرصتی برای ایجاد تغییر وجود دارد.

نگاه افراد فعال در این حوزه به آینده روشن بلاک‌چین و رمزارزها بوده چرا که به عقیده برخی کریپتوکارنسی آینده دنیا است. برای تلاش در راستای منافع ملی باید در زمان مناسب و با برنامه‌ای مطلوب شروع به فعالیت کرد، این‌گونه می‌توانیم توسعه اقتصادی داشته باشیم و از فرصت استفاده کنیم. در نهایت اگر تصمیم به چنین اقدامی  گرفته ‌شد، دانش و  منابع انسانی با انگیزه کافی برای اتمام این فعالیت در ایران وجود دارد.