در گفت‌وگو با مدیرعامل «هدیش سبز پارسه» بررسی شد
مقررات بازدارنده در مسیر جهش تولید
با تشدید تحریم‌ها در ابتدای سال ۱۳۹۷ و فشار به طرف‌های خارجی و برندهای خارجی که شرکت با آنان در ارتباط تولید بود، برخی از برندهای خارجی از سبد تولید این شرکت خارج شد. از ابتدای سال ۱۳۹۸ این شرکت از فرصت تحریم‌ها استفاده و تهدید آن را به فرصتی برای خود و مجموعه هدیش سبز پارسه و همچنین صاحبان برند و سرمایه‌گذار داخلی تبدیل کرد و در صدد بستن قرارداد تولید محصولات با برندهای داخلی برآمد؛ هدیش سبز پارسه با ثبت برند پانارومیک و همچنین مشارکت فعالان داخلی بازار لوازم خانگی و با افزایش حجم سرمایه‌گذاری وارد بازار شد.
75 درصد ظرفیت خالی
این برند در راستای توسعه تولیدات، محصولاتی مانند سیستم‌های صوتی را به تولیدات خود اضافه کرد که در سه ماه پایانی سال وارد بازار خواهد شد. در حال حاضر این شرکت با دو شرکت تولیدی و خدمات پس از فروش دارای 120 نیروی کار متخصص است. هدیش سبز پارسه با پروانه تولید صدهزار دستگاه تلویزیون در سال به دلیل مشکلات تحریمی از سال 97 نتوانسته تعداد مندرج در پروانه را محقق کند و با تمام تلاش‌های صورت گرفته موفق به محقق کردن 50 درصد پروانه خود شده است، اما براساس برنامه‌ریزی و مذاکرات با طرف‌های خارجی طبق صحبت‌های احمد نظامی‌پور، مدیرعامل شرکت تا پایان امسال حدود 90 درصد طرفیت پروانه بهره‌برداری محقق خواهد شد. مشتری‌های این برند و جامعه هدف آن نیز مشتری‌های قشر متوسط و بالای متوسط کشور هستند و در همین جایگاه در حال حرکت است. مدیران این شرکت در ماه‌های اخیر با تلاش برای ارتقای کیفی محصول، قطعات مواد اولیه، فرمول‌ها و آپشن‌هایی که می‌تواند ذائقه مشتری را پوشش بدهد و از ابعاد تکنولوژی برتر روز نیز تلاش کرده تا از برندهای مطرح بین‌المللی عقب نماند؛ اما به گفته نظامی‌پور نوسانات قیمت و مشکلات تامین ارز و مشکلات تحریمی باعث شده برنامه‌های این شرکت با تاخیر و کندی پیشرفت کند.
به دنبال ذائقه‌های مصرف‌کننده هستیم
مدیرعامل این شرکت می‌گوید: صنعت تلویزیون مانند صنایع دیگر دارای فاکتورهایی در طراحی است که متناسب با سلیقه مشتری و ایجاد ذائقه‌های جدید هراز چندگاهی با تغییر روبه‌رو می‌شود، به همین دلیل ما نیز در تلاش هستیم تا روی این تغییرات مطالعه کنیم و با ارائه مدل‌های جدید بازار را پوشش بدهیم. به گفته وی بخش‌های مکانیک، الکترونیک و نرم‌افزار سه بخش مهم این صنعت هستند، اما بخش تکنولوژی از بخش‌هایی است که در زیربخش‌های سخت‌افزار و نرم‌افزار مدام در حال تغییر است، با این حال هدیش سبز پارسه از آخرین سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای جهانی استفاده می‌کند و در این رابطه از برندهای مطرح جهانی عقب نیست؛ به طوری که واحد تحقیق و توسعه این شرکت تلاش می‌کند روی این دو بخش مرتبا تحقیقات گسترده‌ای را انجام داده و محصولات را به‌روزرسانی می‌کند.
این تولیدکننده تلویزیون هوشمند داخلی می‌گوید: عدم ورود برندهای خارجی در این سال‌ها باعث شده برندهای ایرانی فضا را پر کنند و این موضوع سبب شده بسیاری از دوستانی که قبلا روی برندهای خارجی فعالیت می‌کردند اکنون برندهای خود را ارتقا دهند. بنابراین شرکت‌هایی مانند هدیش سبز پارسه در حال حاضر با دریافت سفارش از برندهای مختلف و عقدقرارداد با آنان تولیدات خود را با برندهای ایرانی انجام می‌دهد و در اختیار سفارش‌دهندگان قرار می‌دهد و این مساله بخشی از کمبود بازار را نیز تامین خواهد کرد.
برنامه‌های توسعه‌ای هدیش سبزپارسه
این شرکت با اخذ زمین در 34 هزار متر مربع و ایجاد 20 هزار متر مربع سوله‌های جدید، افزایش حجم تولید و رسیدن به ظرفیت تولید 300 هزار دستگاه تلویزیون در سال را در دست اجرا داشته و دارد، اما شرایط اقتصادی موجب تاخیر در تحقق این طرح‌های توسعه‌ای شده است.
خدمات پس از فروش این شرکت در قالب شرکت اریسا الکتریک ایرانیان به صورت کال سنتر صورت می‌گیرد. خریدار پس از خرید محصول از طریق سامانه یا کال‌سنتر نصب محصول را درخواست می‌کند و بعد از 24 ساعت دستگاه در محل مصرف‌کننده نصب و 18 ماه گارانتی می‌شود و در سراسر ایران نیز نماینده خدمات پس از فروش فعال دارد.
مشکل تامین مواد اولیه جدی است
اکنون بسیاری از صنایع مشکل اصلی خود را در حوزه تامین مواد اولیه می‌دانند. در این زمینه اولین مشکل افزایش نرخ ارز است که روی گردش نقدینگی شرکت‌ها اثر منفی بر جای گذاشته و رشد دو تا سه برابری نرخ مواد اولیه در مقایسه با سال گذشته به شدت باعث شده نقدینگی شرکت‌ها تحت فشار باشد. موضوع دیگر آنکه تحریم‌ها باعث شده خرید مواد اولیه نیز مانند گذشته کار چندان آسانی نباشد و تولید کننده برای تامین مواد اولیه موردنیاز خود – چه خارجی و چه داخلی – با مشکلات زیادی روبه‌رو شود. به گفته نظامی‌پور، نقل و انتقالات مالی برای واردات مواد اولیه باعث شده ناچار باشیم چند کانال را برای خرید مواد اولیه طی کنیم و واسطه‌های متعددی وارد میدان شوند؛ در نتیجه خرید مواد اولیه از خارج به سختی و پرریسک و پرهزینه شده است. به گفته مدیرعامل این شرکت، هدیش سبزپارسه بخشی از نیاز مواد اولیه خود را از شرکای داخلی و بخشی را از طریق شرکت‌های خارجی تامین می‌کند و در بخش تامین خارجی که از طریق سیستم بانکی باید مبادلات ارزی انجام گیرد، بانک‌ها نیز به دلیل مقرراتی که با آن مواجهند کاملا با شعاری مانند جهش تولید در تضاد هستند؛ زیرا با این شرایط و سخت‌گیری‌های بانکی شرکت‌های تولیدی نمی‌توانند جهشی در تولید ایجاد کنند و اگر هم رشدی باشد چند درصد بیشتر نیست.
بانک‌ها از شعار جهش تولید عقب مانده‌اند
بانک‌ها با استناد به فروش سال گذشته شرکت‌های تولیدی و با در نظر گرفتن درصدی افزایش تولید برای سال‌جاری برای شرکت‌ها تسهیلات در نظر می‌گیرند. این در شرایطی است که اگر موضوع جهش تولید در دستور کار آنها قرار می‌گرفت، باید با جهش در حمایت‌ها از تولیدکننده حمایت می‌کردند. از سوی دیگر موضوع جهش عجیب نرخ ارز در سال‌جاری باعث شده میزان فروش بر مبنای ارز نه تنها افزایش نیافته، بلکه کاهش یابد. بنابراین نیاز به نقدینگی حتی اگر قرار باشد همان میزان سال گذشته تولید شود تولیدکننده نیازمند دوبرابر نقدینگی است. این در حالی است که بانک‌مرکزی 70 تا 80 درصد فروش سال گذشته را می‌تواند به صورت تسهیلات بانکی و با عنوان سرمایه در گردش در اختیار تولیدکننده قرار دهد و این موضوعات به این معنی است که سیاست‌ها متناسب با اهداف تغییر نمی‌کند.
جهش تنها با شعار رخ نمی‌دهد
مدیرعامل هدیش سبز می‌گوید: اگر بنا بر جهش تولید باشد این موضوع تنها با یک شعار ممکن نیست. بعد از گذشت 8 ماه از سال بانک مرکزی هنوز نتوانسته ارز مورد نیاز شرکت‌های تولیدی را تامین کند. این در حالی است که تامین مواد اولیه برای هدیش سبز پارسه لااقل 6 ماه زمان نیاز دارد و وقتی تامین ارز 8 ماه با تاخیر روبه‌رو می‌شود طبیعی است که تولید این شرکت سال آینده وارد بازار می‌شود. به گفته وی، موضوع دیگر هم مقررات جاری کشور است که با شعار جهش تولید و حمایت از تولیدکننده ایرانی همخوانی ندارد. این مقررات و موانع باعث می‌شوند تولیدکننده با بوروکراسی سختگیرانه‌ای در همه بخش‌ها روبه‌رو شود که ملاک سنجش همه این مقررات عملکرد سال گذشته شرکت‌های تولیدی است که آن هم تحت تاثیر مشکلات اقتصادی کشور بوده و تولیدکننده نیز نقشی در این مشکلات نداشته است. بنابراین اگر قرار است جهش تولید مبنای کشور قرار بگیرد باید عملکرد گذشته شرکت‌ها ملاک محک حمایت‌ها نباشد.
مشکل اساسی دیگر موضوع قیمت‌گذاری تحت فشار سازمان حمایت است. این فشار در حالی است که قیمت ارز بدون محدودیت است و صادرکننده‌ای که ارز خود را به کشور وارد کرده با هر قیمتی ارز خود را به فروش می‌رساند، اما تولیدکننده نمی‌تواند کالای خود را بدون مصوبه سازمان حمایت و به هر قیمتی به فروش برساند. مصوبه نیز به تولیدکننده اجازه نمی‌دهد هزینه‌های خود را از طریق قیمت فروش متناسب‌سازی کند و متاسفانه به عنوان مثال قیمت کالا نیز هیچ تناسبی با شرایط کنونی اقتصادی کشور ندارد، به طوری‌که مثلا قیمتی که در حال حاضر تولیدکننده برای محصول خود در بازار تعیین کرده متناسب با قیمت ارز در اردیبهشت ماه است و با قیمت‌های کنونی ارز همخوانی ندارد. به گفته نظامی‌پور، این به آن معناست که تولیدکننده همواره از شرایط اقتصادی کشور عقب‌تر است. به این ترتیب شاید از نظر ریالی دفاتر ما سود نشان دهند، اما باید به این نکته توجه کرد که اکنون اگر قرار باشد محصول جدیدی تولید و جایگزین شود باید هزینه‌های به مراتب بالاتری را متقبل شود. این همان عاملی است که باعث می‌شود تولیدکننده در ثبت تولید خود تجدیدنظر کند و در نتیجه بانک‌ها نیز که بدون توجه به این مشکلات برای تولیدکننده تسهیلات در نظر می‌گیرند دچار انحراف در تسهیلات و حمایت‌ها می‌شوند و در نتیجه اگر قرار باشد روال به همین‌گونه ادامه یابد تولید مقرون به‌صرفه نخواهد بود.
