ایرباس برای خود یک ضرب‌الاجل تا سال ۲۰۳۵ تعیین کرده است که تا آن زمان بتواند هواپیماهای پاک خود را وارد ناوگان‌های هوایی کند؛ هدفی که البته برخی سازندگان موتور نظیر شرکت سافران، آن را جاه‌طلبانه توصیف کرده‌اند. ابتکار تولید هواپیماهای بدون آلایندگی شامل طرح‌هایی برای ساخت دو هواپیمای با ظاهر متعارف است: یک موتور توربوفن جت که قادر به حمل ۱۲۰ تا ۲۰۰ مسافر در بازه مسافتی ۳ هزار و ۷۰۰ کیلومتری باشد و یک موتور مشابه با توانایی حمل ۱۰۰ مسافر در مسافت ۱۷۰۰ کیلومتری.

 

برخلاف هواپیماهای معمولی، این موتورها قرار است به نحوی طراحی شوند تا از هیدروژن مایعی که در بدنه هواپیما ذخیره می‌شود، استفاده کنند. طرح سوم اما ظاهری متفاوت از هواپیماهای کنونی دارد. به‌نحوی‌که بدنه و بال‌های هواپیما شکل ایرودینامیکی متفاوتی پیدا می‌کنند. در همین زمان ایرباس کار روی یک هواپیمای آزمایشی را آغاز کرده است که انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۱ به نتایج ابتدایی برسد. ایرباس می‌گوید استفاده از این هواپیمای آزمایشی به این شرکت اجازه می‌دهد تا بهترین طراحی ممکن را بسازد. سرانجام قرار است در آینده این سیستم در تمامی هواپیماهای ساخت ایرباس به کار گرفته شود.

برای نیل به هدف این شرکت فرانسوی در سال ۲۰۳۵، ایرباس باید تا سال ۲۰۲۵، فناوری‌های موردنظر خود را انتخاب کند. این در حالی است که دیگر مدیران این صنعت در شرکت‌های دیگر بر این باورند که استفاده از سوخت پاک در هواپیماها حداقل تا سال ۲۰۴۰ به طول می‌انجامد.

چالش‌های این مسیر شامل یافتن روش‌هایی است تا با ایمنی بالا بتوان سوخت مایع و بسیار اشتعال‌پذیر هیدروژن را در جریان پرواز و تماس آن با دمای پایین در این هواپیماها ذخیره کرد.

ایرباس نگرانی‌ها را در مورد اینکه هیدروژن می‌تواند ناامن باشد، رد کرده است و خواستار سرمایه‌گذاری‌های وسیع در حوزه سوخت‌های پاک‌شده است. درحالی‌که استفاده از سوخت‌های هیدروژنی از دهه ۷۰ میلادی موردبحث مدیران و کارشناسان این صنعت بوده است، استفاده از این نوع سوخت همچنان بسیار پرهزینه است، اما مدافعان این شیوه می‌گویند افزایش سرمایه‌گذاری‌ها و ساخت زیرساخت‌های مربوطه می‌تواند بهای آن را کاهش دهد. اغلب هیدروژنی که امروزه مورداستفاده قرار می‌گیرد از گاز طبیعی استخراج می‌شود که خود موجب تولید آلایندگی‌های کربنی می‌شود. اما ایرباس می‌گوید هیدروژنی که قصد دارد در حمل‌ونقل ترابری هوایی استفاده کند، از منابع تجدیدپذیر انرژی و استخراج برق از آب تامین خواهد شد. این‌یک روند عاری از کربن است، اما هزینه آن نسبت به استخراج هیدروژن از گاز طبیعی بیشتر است.

اخبار مرتبط