ضرورت تامل بیشتر

دکتر سیداحمد میرمطهری

تغییرات نرخ رشد شاخص بورس که سال ۸۷ نسبت به سال قبل روندی منفی داشت، در سال ۸۸ نسبت به سال قبل رشدی۴/۵۷ درصدی داشته و در سال ۸۹ نیز نسبت به سال قبل ۸/۸۵ درصد رشد می‌کند؛ یعنی دو سال کاملا استثنایی! همین شتاب در فروردین سال جاری نیز با شدت تمام دنبال می‌شود. باید از متصدیان بازار سوال کرد آیا واقعا این رشدها با شاخص‌های کلان اقتصاد کشور هماهنگی و همخوانی دارد؟ آن هم در شرایطی که همه اقتصاد کشور با اجرای طرح تحول اقتصادی و بسته پولی بانک مرکزی سعی در تطبیق خود دارد؟ در ۳۰ روزه فروردین که در عمل نیمی از آن تعطیل بوده، این رشد غیرعادی در بازار چگونه توجیه می‌شود؟ آیا تحولی در اقتصاد کشور یا در شرکت‌های پذیرفته شده رخ داده است؟ در خبرها آمده که سقوط شاخص در اردیبهشت ماه در حدی بوده است که بازار به شرایط هفته اول فروردین برگشته و نرخ بازده از ۱۴ درصد به ۶ درصد تنزل کرده است؛ ناظران بازار اگر برای افزایش اولیه توجیهی ندارند، این برگشت روند بازار را چگونه تفسیر می‌کنند؟

البته می‌توان پاسخ‌های ساده‌ای برای هر کاهش یا افزایشی پیدا کرد و بر صحت آن اصرار ورزید، اما نکته این است که طی سال‌های اخیر بارها و بارها با روند صعودی در قیمت‌ها و شاخص‌های بازار مواجه بوده‌ایم و متاسفانه این موج‌ها عمدتا به بسترهای سوداگری و شکل‌گیری حباب‌های قیمت‌ منجر شده‌اند و شاهد فرآیندهای نوسان‌گیری و حضورهای کوتاه‌مدت مقطعی برخی سرمایه‌گذاران در بازار بوده‌ایم.

در شرایطی که امکانات بازارپول برای تامین توسعه اقتصادی محدود است و امکانات بازار سرمایه راهکار غلبه بر تورم رکودی در اقتصاد کشور است، چرا متصدیان بازار در حفظ اعتماد مردم و سرمایه‌گذاران و فعالان بورس که به زحمت به دست می‌آید، به جد نمی‌کوشند؟‌ آیا نباید تامل بیشتری داشت؟