حرف های عجیب و غریب درباره شهرک اکباتان که نشنیده‌اید
شهرکی که عملیات ساختمانی اش از اوایل دهه ۱۳۵۰ آغاز شد، حدود ۴۵ سال پیش به بهره برداری رسید و درحالی که برای سکونت ۲۰۰ هزار نفر طراحی شده بود، اکنون بیش از ۳۵۰ هزار ساکن دارد؛ با امکانات کافی و وافی که اگر روال طبیعی اش را طی می کرد، امروزه می شد آن را یکی از بهترین های نه تنها ایران بلکه خاورمیانه قلمداد کرد.
با وجود این همه تاسیسات گرمایشی و سرمایشی، کمترین آلودگی هوایی را ایجاد می کند، هوا در زیر ساختمان ها به چرخش درمی آید و در حالی که با فرودگاه مهرآباد هم جوار است، کمترین آلودگی صوتی را دارد، تصفیه خانه فاضلابش همچنان در حال فعالیت است و خیلی چیزهای دیگر که گفتن ندارد؛ اما این نکته گفتن دارد که ما مردمانی قدرناشناس و جوگیر هستیم.
چقدر در سال های نخست انقلاب درباره این شهرک حرف های عجیب و غریب گفتیم و شنیدیم؛ اینکه چینش ساختمان ها به گونه ای است که وقتی از بالا نگاه کنیم، جمله جاوید شاه را می بینیم که دروغ بود و مسافران هوایی هنگامی که هواپیمای شان برای اوج گرفتن از فراز این شهرک می گذرد، دیده اند و می بینند که چنین چیزی وجود ندارد و هرگز هم از خودمان نپرسیدیم که چرا باید سازندگان این مجموعه دست به چنین کار احمقانه و بی خاصیتی بزنند؟ و ده ها تهمت دیگر که البته ممکن است برخی از آنها هم درست باشد. مثلا اینکه شاپور غلامرضا برادر شاه هم در سرمایه گذاری این شهرک سهیم بوده که از آن مردک طماع و پول پرست هیچ بعید نبود چنین کاری. اما نه در مقام تجلیل از گلزار شبستری که در اشاره به آنچه این سال ها به عنوان شهرک سازی و انبوه سازی و دیگر بازی های فسادآمیز رایج است، بد نیست نگاهی به نمونه هایی از این اقدامات بیندازیم. مثلا آنچه در حوالی دریاچه چیتگر شاهدش هستیم؛ ساختن انبوهی برج سر به فلک کشیده به قول اصفهانی ها «لاجون» توسط عده ای سودجو که ساکنانش نخستین قربانیان زلزله موعود در تهران خواهند بود.
من چرخی در این متروپلیس دهشت آور زده ام و می دانم که چه فاجعه ای در راه است. ضمن اینکه این برج و بارو ها دیواری لابیرنتی در غرب تهران کشیده اند و مانع عبور باد از غرب می شوند و به همین دلیل تهران دارد در دود و آلودگی خفه می شود. در شمال تهران هم همین فاجعه شکل گرفته. عمارت های فوق مدرن و عظیم الجثه در کوچه پس کوچه های قدیمی شمیرانات که هنگام عبور از کنارشان ناخودآگاه سرعت می گیری مبادا روی سرت خراب شوند. سازنده شهرک اکباتان که مهندسی معماری را در دانشگاه تهران خوانده، زمین مورد نیاز این شهرک را از نظام السلطنه مافی یکی از اذناب قاجار که اواخر عمرش را در پاریس می گذراند، می خرد به مبلغ پنج میلیون تومان و چون از شهرک محل زندگی نظام السلطنه خوشش می آید، از آن الگوبرداری می کند برای ساختن اکباتان و با یاری از دوستانش در ایران از جمله زنده یادان محمدعلی فردین، خسرو هریتاش و... دست به کار می شود. اینکه گفته می شد اکباتان را فرانسوی ها یا ایتالیایی ها و حتی اسرائیلی ها ساخته اند هم دروغ دیگری بود که به کار بستند تا زحمات سازنده واقعی اش را انکار کنند.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
